Zum Inhalt springen

ISO 639-3

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Version vu 11. Jänner 2020, 07:07 Uhr vu Holder (Diskussion | Byträg) (corr using AWB)
(Unterschid) ← Vorderi Version | Itzigi Version (Unterschid) | Nächschti Version → (Unterschid)

ISO 639-3 isch e Deil vo dr Norm ISO 639. Säll isch en internationali Norm vo dr Internationale Organisation für Normig, wo Kod für Name vo Sprooche (Sproochcodes) definiert. D Norm bestoht us sächs Deilnorme. Fümf drvo enthalte Kod mit zwai Buechstabe (ISO 639-1), drei Buechstabe (ISO 639-2, ISO 639-3 und ISO 639-5) und vier Buechstabe (ISO 639-6), in eim Dail si d Richtlinie für d Aawändig enthalte (ISO 639-4).

D Kod, wo in dr Norm definiert si, wärde under anderem in dr Lexikografii, dr Linguistik, in Bibliotheke, Informationsdienst und im Dateusdusch verwändet. Si diene zur aidütige Aagoob vo Sprooche und ihrer Kennzaichnig in Dokumänt. Si si nid as Abchürzige iigefüehrt worde[1], wil s under anderem nid in jedem Fall en Ähnligkait mit dr bezaichnete Sprooch git.

E Verwändig cha beliebig in Gross- und Chlaischriibig erfolge, doch git s Norme, wo druf ufbaue, won e bestimmti Schriibig festlege.

D Sproochcodes vo dere Norm umfasse natürligi Sprooche und Blansprooche, aber kaini Sprooche, wo für die maschinelli Verarbaitig erfunde worde si, wie z. B. Brogrammiersprooche.

Deilnorme vo ISO 639

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Die offiziell iigfüehrte Deilnorme si[2]:

  • ISO 639-1:2002 – Codes for the representation of names of languages – Part 1: Alpha-2 code: meh as 200 Iidräg, 572 Sproochcodes, wo möglig si. Ainzelsprooche und Sproochgrubbe mit starker Zueghörikeit.
  • ISO 639-2:1998 – Codes for the representation of names of languages – Part 2: Alpha-3 code: neh as 450 Iidräg. 17'576 Sproochcodes, wo möglig si. Ainzelsprooche und Sproochgrubbe mit starker Zueghörikeit. Kollektivi Grubbe für Sproochfamiliene oder übrigi Sprooche von ere Familie.
  • ISO 639-3:2007 – Codes for the representation of names of languages – Part 3: Alpha-3 code for comprehensive coverage of languages: Meh as 6'900 Iidräg. 17'576 Sproochcodes, wo möglig si. Ainzelsprooche wo au Makrosprooche drzueghöre.
  • ISO 639-4:2010 – Codes for the representation of names of languages – Part 4: Implementation guidelines and general principles for language coding: D Erklärig, wi mä d Norme us ISO 639 brucht.
  • ISO 639-5:2008 – Codes for the representation of names of languages – Part 5: Alpha-3 code for language families and groups: 17'576 Sproochcodes, wo möglig si. Kollektivi Grubbe für Sproochfamiliene.
  • ISO 639-6:2009 – Codes for the representation of names of languages – Part 6: Alpha-4 representation for comprehensive coverage of language variation: Erwiiterig vo de Sproochcodes 639-1 bis 4

Darstellig vo dr Integration vo de ainzelne Sproochcodes us de verschidnige Deilnorme am Bischbil vom Manx[3]. D Alpha-4-Codes stamme us em Entwurf vo ISO 639-6 und chönne, bevor si veröffentligt wärde, no gänderet wärde.

  1. Frequently Asked Questions (FAQ) – Codes for the representation of names of languages (Library of Congress). In: ISO 639-2 Registration Authority. Library of Congress, abgruefen am 24. Oktober 2006.
  2. Internationale Organisation für Normung (ISO) (Hrsg.): Codes for the representation of names of languages — Part 3: Alpha-3 code for comprehensive coverage of languages. 1. Auflage. 1. Februar 2007.
  3. Lee Gillam, Debbie Garside, Chris Cox: Developments in Language Codes standards. In Rehm, Witt and Lemnitzer (Hrsg.): Datenstrukturen für linguistische Ressourcen und ihre Anwendungen / Data Structures for Linguistic Resources and Applications. Proc. of GLDV 2007, 11-13 April 2007. Gunter Narr Verlag, Tübingen. ISBN 978-3-8233-6314-9.

Nochschlagliste: