Rigi

Rigi
	d Rigi gmoolet vom J.M.W. Turner (19.Jh.) d Rigi gmoolet vom J.M.W. Turner (19.Jh.)
Hechi	1'797,5 m ü. M.
Lag	Zentralschwiiz
Gebirg	Schwyzer Voralpe
Dominanz	13,2 km
Schartehechi	1'288 m
Geografischi Lag	678784 / 211918Koordinate: 47° 3′ 13″ N, 8° 28′ 32″ O; CH1903: 678784 / 211918
	Rigi (Luzern) Rigi
	Rigi (Luzern) Rigi
	Aasicht vo Nordweste Aasicht vo Nordweste

E aglüegti Version vo derre Site, wo am 4. Februar 2023 freige worre isch, basiert uff derre Version.

Dä Artikel behandlet en Bärg i de Innerschwiiz. Anderi Bedütige vo Rigi under Rigi (Begriffsklärung).

ffpd5

D Rigi isch äs 1797 m ü.M. hööchs Bärgmassiv i dr Zentraalschwiiz. Si isch ä Inselbärg und vum äigentlichä Alpekamm abtrennt. Rundumme ligged de Vierwaldstättersee, de Zugersee und de Lauerzersee.

Über em Bärg verlauft d Kantuusgränze zwüsche Schwyz und Luzärn. Vu me Uussichtspunkt gseht mer uf Arth, Goldau und de Zugersee.

Namä

De Namä isch vo de Humanischte – sprachlich nöd korrekt – vom latiinische Regina montium «Königin vu de Bärg» abgläitet worde. Sit em 14. Jahrhundert isch aber d Reed vo de Rigene gsii, was d Meerzahl vo Rigi isch. Schwiizertüütsch Rigi, Plural Rigene – und vo daa chunt de Name würkli – ghäisst «horizontal laufende Schichtung, Streifen, Band».^[1] De Namä chunt aso vo de «von weitem sichtbaren, horizontal laufenden Fels- und Grasbänder, die den Gipfel in einem weiten Bogen von Westen nach Osten umgeben».^[2]

Wirtschaft, Vercheer

Am 21. Mai 1871 ischt d Vitznau-Rigi-Bahn eröffnet wordä. Si isch als eerschti Bärgbahn vu Europa buut wordä und vu dem här normalspurig. Am 4. Juni 1874 ischt d Arth-Rigi-Bahn derzue chuu. Beedes sind Zaaradbahne. Hüt gchöred beed dr gliiche Bahngsellschaft, de Rigi-Bahne. Wiiteri Zuebringer zum autofriiä Bärggebiet sind Luftsäilbahne.

Di wichtigschte Erwärbszwiig sind näb de Bahne s Gaschtgwärb und d Landwirtschaft.

Uf em Bärg staht ä 95 hööchä Sändeturm vu dr Swisscom. De wird vu verschidene Radiosänder bruucht.

Literatur

Erwin Horat: Rigi. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
H. Kienholz, P. Mani, M. Kläy: Rigi Nordlehne – Beurteilung der Naturgefahren und waldbauliche Prioritätenfestlegung. Interpraevent, Graz 1988, S. 161–174, Online als PDF (Zugriff am 1. Dezember 2009)
Adi Kälin. Rigi: Mehr als ein Berg. Hier + Jetzt, Baden 2012, ISBN 978-3-03919-245-8.

Weblink

Commons: Rigi – Sammlig vo Multimediadateie

Offizielli Site vo de Rigi-Bahne

Fuessnote

↑ Schweizerisches Idiotikon, Band VI, Spalte 753, Artikel Rigi, Bidütige 3a und 3b.
↑ Luzerner Namenbuch 2. Rigi. Die Orts- und Flurnamen der Luzerner Rigigemeinden. Hrsg. und bearbeitet von Erika Waser, in Zusammenarbeit mit Alex Baumgartner und Peter Mulle. Gamma, Altdorf 2009, ISBN 978-3-906200-26-2, S. 377–379.

[1] Schweizerisches Idiotikon, Band VI, Spalte 753, Artikel Rigi, Bidütige 3a und 3b.

[2] Luzerner Namenbuch 2. Rigi. Die Orts- und Flurnamen der Luzerner Rigigemeinden. Hrsg. und bearbeitet von Erika Waser, in Zusammenarbeit mit Alex Baumgartner und Peter Mulle. Gamma, Altdorf 2009, ISBN 978-3-906200-26-2, S. 377–379.

[1]

[2]