Zum roote Bääre

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Gaschthuus zum roote Bääre
S Wiirtshuusschild
Uusschnitt us em Schuemacherfänschter im Fribirger Minschter mit em guldine Bär

Zum roote Bääre z Fryburg isch no dr Foorschige vum Fryburger Stadtchronischt Wilhelm Fladt ais vu dr eltschte Gaschthyyser vu Dytschland, hit isch er näbeme Gaschthuus au ne Hotel. S Gebei sälber isch ais vu dr eltscht in dr Stadt un stammt no us dr Grindigszyt. S stoot am Blatz Oberlinde in dr Neechi vum Schwoobedoor. D Lischt vu dr Näme vu dr iber 50 Bärewiirt losst si zrugverfolge bis anne 1311 un fangt mit em Wiirt Hanmann Bienger aa. Sälber nännt si dr Bääre „s eltscht Gaschthuus vu Dytschland“, des saage aber au no d Härbärg zum Leewe z Seelbach un Zum Riesen im unterfränkische Miltenberg vu si.

Dr Blatz Oberlinde mit em Brunne, em Lindebaum (vu 1729) un em Gaschthuus zum roote Bääre stoot mit dr andere histoorische Gebei vu dr Altstadt unter Dänkmoolschutz. S Gaschthuusschild zaigt e guldige Bäär.

Gschiicht[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D Fundamänt vum Gebei sin noogwiise bis voor d Stadtgrindig um 1120. Si gheere zum Heerehuus vum eemoolige Groofehoof vu dr Zääriger. S Heerehuus isch in dr Siidlig glääge, wu dr Berthold III. um 1090 d Burg driber uf em Schlossbäärg het böue loo. Dr dreisteckig Chäller isch bis hite mit syne Arkaade un Bfyyler un dr gwagsene Beede erhalte. Där Chäller cha mer im Yygang vum Huus dur e Glasschyybe im Boode bschaue.[1]

Ass s GeEbei as Gaschthuus bruucht wooren isch cha mer bis ins 12. Joorhundert noowyyse. Doodmool isch s Huus root gsii, eso hän au Lyt, wu niot hän chenne lääse, gwisst, ass doo d Waar sicher glaageret isch un ass es meegli, do ebis z ässe un z ibernaachte. D Bedytig vu däre Wiirtschaft cha mer an dr noogwiisene Stääl fir rund 200 Ross un dr zaalryyche Schmitte ablääse.

Anne 1744 hän d Franzoose d Vauban'sche Feschtigsaalaage gschlisse. Wel s Wiirtshuus in dr Neechi vu dr Stadtmuure gläägen isch, het s au am Gebei Sschääde gee. Di doomoolige Wiirt, d Familie Strohmeyer, isch vu dr Franzoose wie au anderi Buurger grooßziigig entschäädigt woore. Mit Hilf vu däm Gäld isch s romaanisch-gootisch Arkaadehuus abgrisse un dur s hitig barock Gebei ersetz woore.

Dr eerscht schriftli noogwiise Wiirt isch dr Hanmann Bienger (dr Elter). Är wir anne 1311 in ere Grundbuechuurkund vum Chlooschter Aadelhuuse as Zyyg gnännt. Bis 1406 het d Familie Bienger no dr Uurkunde im Bääre gwiirtschaftet. Zem Byschpel wird di dritt Generazioon, au ne Hanmann, am 13. Meerz 1387 in ere Griichtsuurkund gnännt as „Würt ze dem roten Bern“. Vyyl vu dr Wiirt sin au Griichts- un Rootsheere vu dr Stadt gsii, vylmool au Zumftmaischter. Dr Bääre isch au langi Zyt s Zumfthuus vu dr Schuemacher gsii, wäge däm cha mer dr Bääre au im Fänschter vu dr Schuemacherzumft im Fryburger Minschter sää.

Zum Kolorit vum Huus zellt di fyscht nyymoonetig Gfangeschaft vum Salpeetersiider un Innigsmaischter Johann Albiez vu Buech (Albbruck) im hitige Hotzewald syt em 7. Jänner 1727. As betoont chrischtlige, ufräächte un aigesinnige Buurerebäll het er mit syne Aahänger d Salpeetererufständ in dr eerschte Helfti vum 18. Joorhundert gegeg d Oobrigkait aagfiert. Em doomoolige Bäärewiirt, Johannes Strohmeier, isch am 4. Novämber 1727 vu dr z Dogere versammlete Ainigungsmaischter vu dr Buuresälbschtverwötig mitdailt woore, ass iim alli alli Unterbringigscheschte vum Arreschtierte „bey Heller und pfennig“ vu dr Groofschaft deete erstattet wääre. Im Septämber 1727 isch dr Albiez im Gaschthoof gstoorbe.

Aafangs 2012 isch im Chäller vum Gaschthuus e Holzsyyle saniert woore, wu us em Joor 1263 stamme soll un doodermit elter wäär wie dr eltscht Balke im Minschter.[2]

No 52 Joor het d Monika Hansen anne 2017 s Huus an dr Christoph Glück un dr Christian Böhler ibergee, wu s zäme mit zwee Kompagnon gchauft hän.[3] Im Bääre schaffe 20 Lyt un drei bis vier Leerbuebe- un -maidli (Stand Meerz 2019). No dr Iibernaam sin Yygang un d Gaschtstuube no alte Foto renoviert woore. Zyyl sei s gsii, wider mee d Fryburger un weeniger d Turischte aazspräche, au fir Stammdisch, Familiefyyre un Kumferänze, wu im Oberlindesaal im zweete Stock chenne abghalte wääre. Au di 25 Hotelzimmer sin modärnisiert woore.[1]

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Monika Hansen: Das Buch vom Roten Bären in Freiburg. Deutschlands ältestes Gasthaus: seine Wirte und Wirtinnen vom Mittelalter bis zur Gegenwart, Rombach, Freiburg im Breisgau 2009, ISBN 978-3-7930-9589-7
  • Claudia und Wolf Eschger: Kleine Bärengeschichte, (Flyer, wu im Gaschthuus un Hotel uuslyt)

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Zum roten Bären – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. 1,0 1,1 Joachim Röderer: Der "Rote Bären" in Oberlinden will kein Touristenlokal mehr sein. Badische Zeitung, 27. März 2019, abgruefen am 28. März 2019.
  2. BZ-Redaktion: "Roter Bären": Holzsäule von 1263 wird saniert. Badische Zeitung, 20. Januar 2012, abgruefen am 19. September 2018.
  3. Joachim Röderer: Glück und Böhler übernehmen "Roten Bären" in Freiburg. Badische Zeitung, 18. Oktober 2017, abgruefen am 19. September 2018.

Koordinate: 47° 59′ 35″ N, 7° 51′ 14″ O

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Zum_roten_Bären“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.