Bratsche
Bratsche | |
---|---|
ängl./ital.: viola | |
Klassifikation | Chordophon Striichinstrumänt |
Donumfang | |
Doonbischbil | loose |
Verwandti Instrumänt | Giige, Wiolondschello |
D Bratsche oder Wiola isch e Striichinstrumänt, wo im Wääsentlige e gröösseri Bauform vo dr Giige isch. Si döönt diefer as d Giige und isch e chli anders proporzioniert. In dr Familie vo de Wioliine isch si s Alt-Instrumänt. S Wort Bratsche läitet sich vom italiänische Viola da braccio ab (vo doo chunnt dr Naame Armgiige). Mit däm wird d Haltig bim Spiile bezäichnet im Geegesatz zur Viola da gamba (Bäi-Wiola).
Vo dr Füsik us, si d Giige und d Bratsche seer äänlig. D Bratsche isch e chli gröösser und au dr Booge isch e chli lenger und schweerer. Wie d Giige het d Bratsche en A-, D-, und G-Saite. Aber wäärend d Giige e hoochi E-Saite het, wo si vom Klang us loot lo uusestoo, het d Bratsche e diefi C-Saite und döönt dorum dunkler und wäicher. Nid wie für d Giige, won e klassischs Soloinstrumänt isch, git s relativ wenig Wärk, wo für d Bratsche gschriibe si.
Litratuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Yehudi Menuhin, William Primrose: Violine und Viola. (Menuhins Musikführer), 1993, Ed. Sven Bergh. ISBN 3716301752.
- Hugo Pinksterboer: Pocket-Info, Violine und Viola 2003, Music Distribution Services GmbH. ISBN 3795755352.
- Dessauer, Heinrich: Die Verbesserungs-Versuche beim Bau der Bratsche (Viola) – Berlin: Warschauer, 1912
- Franz Zeyringer: Literatur für Viola 1985, Verlag Julius Schönwetter Jun., Hartberg (Austria)
- Jappe, Michael/Jappe, Dorothea: Das Repertoire für die Historische Bratsche von 1649 bis nach 1800: Kommentiertes thematisches Verzeichnis. Winterthur: Amadeus 1999