Dransformer
E Dransformer (vo lat. transformare ‚umforme, umwandle‘; au churz Drafo) isch e Bauelimänt oder en Aalaag in dr Elektrotechnik.
E Dransformer bestoot us eme magnetische Kräis – mäistens eme Ferrit- oder Iisechärn – wo d Läiter vo mindestens zwäi verschiidene Stroomkräis eso drumumegwigglet sin, ass dr Stroom vo jedem Stromkräis meemol um e Kärn umegfüert wird. Läit mä an äini vo dene Wigglige, wo au as Dransformer-Spuele bezäichnet wärde, e Wäggselspannig draa, so entstoot an dr zwäite Wigglig (und alle andere, wenn s no mee het) e Wäggselspannig, wo d Gröössi von ere sich (im Leerlauffall) zu dr Spannig, wo an dr erste Spuele agläit worde isch eso verhaltet wie s Verheltnis vo de Windigszaale vo de entsprächende Wigglige zuenander.
Dransformer wärde vor allem iigsetzt, zum Wäggselspannige gröösser oder chliiner z mache. Usserdäm wärde d Stroomkräis usser bim Spaardransformer galwanisch drennt. D Stroomversorgig isch ooni Dransformer zur Zit ummööglig, wil elektrischi Energii nume mit Hoochspannigsläitige wirtschaftlich sinnvoll über groossi Distanze cha dransbortiert wärde; zum Betriibe vo Elektrogräat isch s aber sicherer und bekweemer, wemm mä Niider- und Chläispannige brucht. Netzdransformer befinde sich in fast alle elektronische Gräät, denn in fast alle isch d Betriibsspannig andersch as d Netzspannig. In dr Signalverarbäitig und dr Doontechnik setzt mä spezielli Dransformer ii, wo nit uf e möögligst verlustarmi Läistigsüberdräägig optimiert sin, sondern d Signaal über e gröössere Arbetsfrekwänzberiich möögligst unveränderet und ungstöört witergääbe.
Litratuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Peter Bastian, Horst Bumiller, Monika Burgmeier, Walter Eichler, Franz Huber, Jürgen Manderla, Jürgen Schwarz, Otto Spielvogel, Klaus Tkotz, Ulrich Winter, Klaus Ziegler: Fachkunde Elektrotechnik. 25. Auflage. Verlag EUROPA-Lehrmittel, 2006, ISBN 3-8085-3159-2.
- H. R. Ris: Elektrotechnik für Praktiker. 1. Auflage. Buchverlag Elektrotechnik Aarau (Schweiz), 1990, ISBN 3-905214-11-3.
- Hans-Ulrich Giersch, Hans Harthus, Norbert Vogelsang: Elektrische Maschinen. 5. Auflage. Teubner Verlag, 2003, ISBN 3-519-46821-2.
- Rudolf Janus: Transformatoren. VDE-Verlag, ISBN 3-8007-1963-0.
- Helmut Vosen: Kühlung und Belastbarkeit von Transformatoren. VDE-Verlag, ISBN 3-8007-2225-9.
- Rolf Fischer: Elektrische Maschinen. 12. Auflage. Hanser, ISBN 3-446-22693-1.
- Adolf J. Schwab: Elektroenergiesysteme – Erzeugung, Transport, Übertragung und Verteilung elektrischer Energie. Springer-Verlag, 2006, ISBN 3-540-29664-6.
Weblingg
[ändere | Quälltäxt bearbeite] Wikibooks: Transformator — Lern- und Lehrmaterialie
- TU-Ilmenau: Leerbrogramm Dransforer
- National High Magnetic Field Laboratory der Florida State University: Simulazioon vom ene Dransformer (Java-Applet, ängl.)
- Leergang „Grundlagen der Elektrotechnik, Transformator“ vo dr TU-Dortmund vo 2003
- Deutsches Kupferinstitut: Uswaal und Berächnig vo Chlii-Dransformer (PDF; 682 kB)
- Flash-Animazion wie e Dransformer funkzioniert (dwu-Unterrichtsmaterial)
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Transformator“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |