Text:Otto Gittinger/So semmer Leut/Jäger

Jäger

Zom Oberförschtner kommt a Herr,
Der gar z'gern mit uf d'Jagd g'sein wär.
Er lot net noch ond schwätzt ond bitt'.
Der Förschtner nemmt an endlich mit.
Sell g'sieht er bald, do braucht's kein Lischt
Daß des a baiser Jäger ischt.
Statt stillsein huascht't er wia' Trompet,
Wo ebbes stoht, do g'sieht er's net,
Ond do wo nenz stoht, lot er's kracha,
Der Förschtner denkt: Ha bischt au bacha?
Em graust's, was do passiara könnt,
Drom macht er ball der Jachd a-n-End
Jetz wia's no ans Entlada goht,
Der Herr da Hahna schnappa lot.
Hotz Guguk, des goht los ond schlächt
Grad zwischa'm Förschtner ond sei'm Knecht
A Mordsloch en a Tännle nein.
Des ischt amol a Schrecka g'sein.
Do sait der Knecht, no weiß wia d' Wand:
"Herr! miar henn mai Glück wia Verstand!"