Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr Grimpelmàrt.
Wer kunnt mit uf dr Grimpelmàrt
Dà Morge? -- 's isch si wohl dr Wàrth,
's isch intressant druf umme z'laüfe,
Die wu nitt wànn, die mien nit kaüfe.
Vor allem awer passe-n-uf!
Denn alles liegt am Bode druf,
Nitt ass ihr thien uf ebbes trete,
's wàr Schad, 's hat Sache gar so nette.
's hat Lit, me bringt se nitt vom Fleck;
Dà Iselade do im Dreck
Dà thüet se b'sunders intressiere,
Me ka sich awer o montiere!
's isch nitt nur alles Isewaar,
Me ka ha, was me will schiergar:
Kochhàfe, Käfig, leere Flàsche,
Glattise-n-un Hewammetàsche!
Speikistle, Flinte, Oferohr,
Ribziwer, Dege, Fensterstor,
Bettlade, Hàrigstàndle, Ühre,
Spinnrädle, Handwerksg'schirr fir Büre.
Müsfalle, Sàge, Parepli,
Ne Hundestall steht o derbi,
Un Ofethirle, Kaffeekanne,
Mistgawle, Gläser un Bettpfanne!
Das alles, un noch viel so Dings,
Ligt do durnander, rechts un links,
In allem Wetter uf dr Erde.
Züem Glick ka nit meh rustig werde.
Mr wànn e wenig witers geh,
Me wird nur mied vom lange steh,
Doch, wenn ihr sitze wànn fir z'bschaüe,
Dert steht e Nachtstüehl, 's isch em z'traüe.
Doch lüege, do sin, uf mi Seel,
Familieportraits, g'molt in Oel!
Un noch in guld'ne Rahme-n-alle!
In dàne thüet's do nitt recht g'falle.
Se lüege gar so wiescht! - 's isch schad,
Se stehn o in're Lache grad,
Se thien mitnander alle z'àmme,
En famille, e Füesswasser nàmme.
Doch b'schaüe, ebb ihr witers gehn,
Die Schüeh, wo dert am Bode stehn,
's sin alte, wie-n-ihr wohl thien merke,
Doch zwifle nitt an ihrer Stärke.
Se sin schön g'flickt, 's sin alle ganz,
Un sin denn g'wichst! se hàn e Glanz!
Me meint, se sin vo Werni alle,
So thien se-n-eim in d'Aüge falle.
Doch trotzdem, mit dem allem noch,
So sieht me Flick un Riester doch,
Un ihre Form losst soupçonniere,
Ass sie hàn miesse brav marschiere!
Wie g'wisse Lit, wo jung wànn si
So geht's 'in dàne Schüeh mithi,
Me ka se lang mit Wichse schmiere,
Dr Riester lüegt doch unte fire!
Doch, ebb mr jetz verlehn die Schüeh,
So hewe-n-eüre Nase züe,
Dr Kàs-Stand kunnt, 's isch kein so z'finde,
Se thien schint's ihre Kàs abinde!
Züem Glick isch's kalt, jetz ka's noch geh,
Nur derf me nitt lang bliwe steh,
lm Summer möcht me grad umsinke,
So thüet's als in dr Fechtschüel stinke.
Jetz kämme mr züem Biecherstand;
Do ligt am Bode mànger Band!
's hat gross' un kleine, dinn' un dicke,
Doch wenig meh dervo hàn Ricke.
Ne jeder kunnt ku schàre drin
Un will die sàh, wo z'unterscht sin,
Er süecht se mittle drüs z'bekumme
Un tritet uf de-n-andre-n-umme.
Gehn, schriwe Biecher doch fir d'Lit,
Un opfre-n-eüre schöne Zit,
Me wirft eim nur ins alte-n-Ise
Un wird verkaüft um alle Prise.
Ass gar viel Sache z'ha sin do,
Dass wisse-n-'r jetz alle scho?
Doch ebbes sieh-n-i dert am Bode,
Das thàte-n-ihr doch g'wiss nitt rothe.
Ne holzig Bei steht dert im Schnee!
Züem Glick thüet dàm kei Kälte weh,
's ka ganze Tàg eso züebringe,
's thüet doch kei Schnüppe duredringe,
Un züedem wird dà, wo's hat g'ha,
Si Lewenszit jetz fertig ha?
Sunscht thàt er noch mit umelaüfe,
's thüet Keiner gàrn si Bei verkaüfe.
O Grimpelmàrt! wo süechsch di Brot!
Wer hätt jetz glaübt, ass no-n-em Tod
Noch d'Bei vo eim do ume fahre!
Me müess doch possig Dings erfahre!