Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Fisch un d'Fischer.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
D'Fisch un d'Fischer.

144 - 145


Zwei Wissfisch sin spaziere g'schwumme
Am letschte Sunntig im Kanal,
Hàn fröhlig tanzt im Wasser umme
Un g'spiegelt sich im Sunnestrahl.

Schaü doch die Fischer, sàit dr Kleine,
Wo alle wieder do sin hit!
's blibt bol kei Platz meh, wott me meine,
Me trifft ein a bi jedem Schritt.

Die känne steh noch lange Stunde,
Denn 's bickt ene natirlig Kein,
Mr wàre jo küm gnüe do unte,
Fir nur an jeder Angel Ein!

146 - 147

Schaü, wie se-n-alle hungrig wache
Uf ihre Bouchon, 's isch e Freid,
's isch schad, ass d'Fisch nitt känne lache,
Sunscht gàb's e G'làchter wit un breit!

Dert hat sogar noch Ein d'Latàrne,
Dà hat do schint's i d'Nacht passiert!
Was hat er g'fischt, dr Mond un d'Sterne,
Am G'sicht no hat's nitt reüssiert!

Dà kenn i, thüet dr Alt' jetz sage,
I ha-n-en scho gar viel mol g'sàh,
Wenn er si Bett do uf thàt schlage,
So thàt's mi gar nitt Wunder nàh!

Am letschte Sunntig, 's isch zum lache,
I ha scho màngmol doch dra dànkt,
Hà mir em fir e Farce z'mache,
Si Angel an e Schlurwe g'hànkt!

Das G'sicht hättsch sotte sàh, das lange,
Wo dà g'macht hat, mich wundert's nitt,
Er hat halt g'meint, dr Alt schint's z'fange,
Er hat is schier z'tot g'worfe mit!

Dà Alt dert àne-n-uf em Wase,
Dà git si Mieih un fangt doch nit,
Er stupft sich schwarzer Dràck in d'Nase,
Wohrschinlig isch's üs langer Zit!

Kumm b'schaü jetz dà, si leere Lade
Verkündet e geduldig Blüet,
Gang, zupf e wenig doch am Fade,
Fir z'lüege, was er mache thüet.

Aha, er rischtet si efange,
Achtung, er wird gli üsezieh!
Hopp, tiens, er hat e Nase g'fange!
Doch g'hört se-n-in sim Nochber, die.

's isch recht, was stehn se so ufnander,
Doch kumm, denn jetz wird's Làrme gà,
's macht Ein vo dàne Zwe im Ander'
Am End e zwunge Bàdle z'nàh!

Wie die dra halte, ebbes z'fange!
Me meint, se hàn nit z'esse d'heim.
Mich thüet's als uf dr Sunntig blange,
Denn g'wiss, die amüsiere-n-eim.

Do kämme se mit Würm, mit Mucke,
Mit Làwere-n-un Teig sogar,
Se solle's selwer doch verschlucke,
Mr hàn do unte gnüe so Waar.

Ich thàt ene jetz eher rothe
E-n-Angel mit Kuglipfle dra,
Doch mien se frisch si un güet g'rothe,
Sunscht lüegt se Keiner vo-n-is a.

Jetz zieht dr klei Fisch d'Ühre-n-üse;
Scho Viere, sàit er, jetz nur g'schwind,
I bi ig'lade hit z'Milhüse
Im Bassin bim e güete Frind.

Un ich ha Rendez-vous dert unte
Bim Insele, 's isch jetz grad Zit,
So sàit dr Ander', un verschwunde
Sin Beide-n-un sin jetz scho wit.