Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/An dr Winter.

Sag, Winter, was isch das mit dir,
Ass dü gar nimm witt wiche?
De machsch eim jo ganz hintefir,
Un alle Tag isch 's Gliche!

Me weisst gar nimm, wo 's Holz harnàh,
Ka sich nimm warm g'nüe kleide,
Mr hätte dich jetz lang g'nüe g'sàh,
De bisch eim ganz verleide!

Me sieht jo schier kei Sunne meh
Mit dine Nàwel immer,
De bringsch is nit as Duft un Schnee
Un sperrsch eim i ins Zimmer!

Dànk' an die viele-n-arme Lit,
Wo-n-im Dachstiwle friere!
Das isch fir sie ne härte Zit!
Se thien dr Müeth verliere!

Dànk' an die viele Kranke-n-o,
Wo d'plogsch uf alle-n-Arte,
Die thien scho lang mit Schmerze jo
Ufs schöne Wetter warte!

Ne warme Luft, e Sunnestrahl
Kännt sie noch uferwecke,
Doch mit Schneeflocke-n-ohne Zahl
Thüesch dü d'Natür verdecke!

Doch mag me rede wie me will,
's isch alle Zit verlore,
De blibsch doch sitze kalt un still;
Me meint, de bisch ag'frore!

D'Lit werde dir nur alle Find,
Wenn dü so lang thüesch bliwe,
So dass am End' di bester Frind
Dich g'wiss thàt gern vertriwe.

Scho rischtet sich jetz d'ganze Stadt,
Fir gege dich z'marschiere,
Wer Pickel un wer Schüfle hat,
Möcht se-n-an dir prawiere.

Drum mach di furt, 's isch d'höchste Zit,
Me will di nimmig dulde,
De bisch zur Last in alle Lit
Un wirsch nur noch verschulte.