Sonja Prunnbauer

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

D Sonja Prunnbauer (* 28. Augschte 1948 z Hamburg) isch e dytschi Gitarrischti, Musikpedagogi un Arrangeuri. Si isch bis zu eire Emeritierig Brofässeri fir Gitarre an dr Hochschuel fir Musik z Fryburg gsii.[1]

Lääben un Wärch[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D Sonja Prunnbauer isch z Hamburg uf d Wält chuu, im Alter vu 13 Johr het si mit em Gitarre spiile aagfange. Si het anne 1968 ire Abschluss am Walddörfer-Gimnasium gmacht un derno zerscht bim Eike Funck z Hamburg un speter bim Karl Scheit an dr Wiener Musikhochschuel studiert. Iri Solo-Karriere het si noch em Siig bim Wettbewärb „Konzerte junger Künstler“ anne 1974 aagfange.[2]

Si isch in dr Zyt druf in Hyfe nazionale un internazionale Duo- un Trio-Bsetige in Stuck fir Gitarre mit Fleete, Klarinette, Klavier un Gyge ufdrätte. Unter anderem het si mit em Karl Kaiser (Flete) un dr Petra Müllejans (Gyge) im Trio Sérénade à Trois kunzärtiert. Im Consortium Classicum, wu mit verschidene Bsetzige ufdrätten isch, het si unter anderem mit dr Mirijam Nastasi (Flete), em Dieter Klöcker (Klarinette), em Niklas Schwarz (Viola), em Jan Schroeder (Horn), em Helman Jung (Fagott), em Andreas Krecher (Viola), em Thomas Duis (Piano), dr Andrea Lieberknecht (Flete), em Armin Fromm (Cello) un em Johannes Tappert (Gitarre) e Hufe Stuck vum Joseph Kreutzer, em Anton Diabelli, em Wenzeslaus Matiegka un em Erzherzog Rudolph vu Eschtrych yygspiilt. Ire Repertoire umfasst Wärch vu dr klassische un modärne Chammermusik, wu si gärn uf original historische Inschtrumänte interpretiere duet. Syter 1974 vereffetligt si iri Yyspiilige vu Solostuck un Chammermusik mit namhafte Ensemble un Orcheschter.[2]

Ire erscht Lehrufdrag het d Sonja Prunnbauer 1975 an dr Hochschuel fir Musik un darstellendi Chunscht z Hamburg iberchuu.[2] Anne 1980 isch si as Brofässeri fir klassischi Gitarre an d Fryburger Musikhochschuel gruefe wore, wu si aigeni Klasse glaitet het. Zue ire Schueler*ne zelle unter anderem dr Simon Wahl, dr Jürgen Ruck, dr Gabriel Hernández Westpfahl,[3] d Claudia Oltzscher,[4] dr Christian Reichert, dr Uwe Eschner,[5] dr Clemens Völker,[6] dr Markus Dreischl,[7] dr Christian Kütemeier, dr Christian Gutgesell un dr Christian Mason.

Anne 1981 het si mit em Jörg Sommermeyer zue dr Grindigsmitglider vu dr Internationale Gitarristische Vereinigung zur Ferderig vu dr Gitarre- un Lutemusik (bis 1983 Gitarristische Gesellschaft) ghert, wu u. a. dr Mario Sicca, dr Hopkinson Smith, dr Konrad Ragossnig, dr Eugen M. Dombois, dr Konrad Junghänel, dr Hubert Käppel un dr Bernard Hebb zue dr Mitglider zelle. 1982 het d Sonja Prunnbauer dr erscht klassisch Gitarrelehrgang uf Video ufgnuu.[2] Si laitet Seminar un Maischterkirs im In- un Uusland un isch as Jurori zue internazionale Gitarre-Wettbewärb yyglade wore, u. a. em Internazionale Michele Pittaluga Wettbewärb fir klassischi Gitarre, dr Liachtaschtaaner Gitarretääg – ligita, em Jugedwettbewärb fir Gitarre Andrés Segovia un em Michael-Tröster-Gitarrewettbewärb.[8][9]

D Sonja Prunnbauer spiilt unter anderem uf Inschtrumänt vum renommierte Gitarreböuer Kolya Panhuyzen.[10]

Uusgläseni Vereffetlichunge[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 1974: Niccolò Paganini – Violine & Gitarre, Vol. 1; mit György Terebesi
  • 1975: Niccolò Paganini – Violine & Gitarre, Vol. 2; mit György Terebesi
  • 1976: Niccolò Paganini – Violine & Gitarre, Vol. 3; mit György Terebesi
  • 1981: Heitor Villa-Lobos, Lennox Berkeley, Günter Friedrichs, József Sári – Gitarrenwerke
  • 1990: Musik für Gitarre & Hammerklavier; mit Stanislav Heller
  • 1990: Virtuose Musik für Klarinette & Gitarre; mit Dieter Klöcker
  • 1990: Sor – Tarrega – Turina
  • 1995: Carulli – Music for Guitar and Fortepiano; mit Robert Hill
  • 1999: Mauro Giuliani – Music for Violin and Guitar; mit Rainer Kussmaul
  • 2002: Caspar Joseph Mertz – Guitar Duos; mit Johannes Tappert
  • 2003: Niccolo Paganini – Werke für Violine & Gitarre; mit Rainer Kussmaul
  • 2005: Johann Nepomuk Hummel – Serenades Op. 53, 63 & 66, mit dem Consortium Classicum
  • 2006: Wenzeslaus Matiegka: Notturnos For Flute, Viola & Guitar; Sérénade à trois
  • 2008: Notturno – Guitar Chamber Music, mit dem Consortium Classicum
  • 2010: Francesco Molino, Chamber Works For Flute, Violin & Guitar; Sérénade à trois
  • 2011: The Nocturnal Guitar – Bach, Britten and Villa-Lobos

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Axel Schniederjürgen: Kürschners Musiker-Handbuch 2006 : Solisten, Dirigenten, Komponisten, Hochschullehrer. 5. Auflage. K.G. Saur, München 2006, ISBN 978-3-11-095016-8, S. 366.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Vita Sonja Prunnbauer. Abgruefen am 13. Januar 2021.
  3. Joëlle Klaus: "Kultur macht stark"-Dozenten waren zu Gast im Livestream | GitarreHamburg. Abgruefen am 9. Januar 2021 (de-DE).
  4. Vita Claudia Oltzscher. Abgruefen am 9. Januar 2021.
  5. Vita Uwe Eschner. 9. Februar 2019, abgruefen am 9. Januar 2021 (de-DE).
  6. Vita Clemens Völker. Abgruefen am 9. Januar 2021.
  7. Markus Dreischl. Abgruefen am 9. Januar 2021.
  8. Presse-Stimmen Internationaler Gitarrenwettbewerb Andres Segovia Deutschland. Abgruefen am 13. Januar 2021.
  9. Manfred Biedermann: Faszination Gitarre - 25 Jahre ligita. Hrsg.: Liechtensteiner Gitarrenzirkel. [1. Auflage]. Vaduz 2017, ISBN 978-3-905833-10-2, S. 94.
  10. Kolya Panhuyzen: Künstler. Abgruefen am 13. Januar 2021.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Sonja_Prunnbauer“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.