O-Ring
Ä O-Ring isch äs runds Dichtigselemänt. Mit ihm chame zum Biispiil äs Rohr abdichtä. Är isch us ämänä Elaschtomere härgsteut u somit dehnbar. Äsch ä gueti Sach u wird im Maschinebou öfters brucht.[1]
Die meischte Lüt hai wohrschiinlig zem erschte Mol vomen ä O-Ring ghört wo die amerikanische Challenger Weltruumfähri am 28 Jänner 1986 churz nach em Schtart explodiert isch.[2][3] Es schiint as en O-Ring wäge de niedrige Temperature si Elaschtizitet verlore het und s Gas wo uusecho isch, het sich denn entzündet.
Herschtellig
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Form vom O-Ring isch nit kompliziert und wäge däm isch s nit sehr schwiirig si induschtriell billig z brodiziere, im allgemeine im Iischbrützgiessverfahre (Injection Moulding). Düüri Kautschukring wärde im Druckgiessverfahre (Compression Moulding) gmacht. As Rohschtoff wärde Perfluorelastomer, Polyethylen, PTFE und verschiideni Kautschukarte bruucht wo mä dr Verwändig aabasst. Wie wichtig dr richtig Rohschtoff isch, het mä bi dr Challenger gseh, wo dr O-Ring wo s Unglück verursacht het, us FKM (Fluoroelastomer) gmacht gsi isch, wo in dr Chälti si Elaschtizitet verliert. In Syschtem wo sehr heiss si, wärde mänggisch au Metallring bruucht, wil Cholewasserschtoffverbindige nit gnueg hitzbeschtändig si.
Die meischte O-Ring hai ä kreisrunde Querschnitt, aber es git au anderi Forme. Hischtorisch isch dr O-Ring mit emä quadratische Querschnitt vill bruucht worde, wil er billiger z mache gsi isch: mä het a Schluuch gmacht, wo denn verschnitte worden isch.
Aawändig
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Dr Dichtigstyp vom O-Ring het äs grosses, viufäutiges Verwändigspotenziau, u. a. im Automobiubou odr im Maschinäbou oder Vakuumtechnik kunnt ds Dichtigselemänt zum Iisatz. Praktisch i jedem Beriich vor Industrie si si z findä. O im Wasserhanä dä heimä.
Gschicht
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr O-Ring isch vom Niels Christensen (1865-1952) 1937 in de Vereinigte Schtaate batentiert worde. Aber siini Rächt si vo einere Firma zun erä andere gä worde ohni ass är gfrogt oder zahlt worde wär. Schliesslig het Westinghouse s Patent übernoh. Dr Christensen het än Abfindig vo 75.000 Dollar übercho. 1971 si sinen Erbe, nachdäm si vor Gricht gange sii, 100.000 Dollar uuszahlt worde.[4]
Quelle
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Werkstatt und Betrieb, Carl Hanser Verlag (München), 1946
- ↑ Ramon C. Littell, Walter W. Stroup, Rudolf Jakob Freund, SAS for Linear Models, SAS Publishing 2002, ISBN 1590470230, p.328
- ↑ G. L. Wells, Major Hazards and Their Management, Institution of Chemical Engineers (IChemE) 1997, ISBN 0852953682, p.208 (Änglisch)
- ↑ Robert John Weber, David N. Perkins, Inventive Minds: Creativity in Technology, Oxford University Press US, 1992, ISBN 0195071700, pp.307f. (Änglisch)