Matthäus Merian der Jüngere

Dä Artikel isch über e Matthäus Merian dr Jüngeri. Für en Ardikel über si Vater Matthäus, lueg under Matthäus Merian dr Elteri.

Dialäkt: Baseldütsch

Dr Matthäus Merian dr Jünger (* 25. Merz 1621 z Baasel; † 15. Februar 1687 z Frankfurt am Main) isch e Mooler, Chupferstächer und Verleeger gsi.

Lääben und Wärk

Dr Matthäus Merian isch dr eltest Soon vom Chupferstächer Matthäus Merian em Eltere (1593–1650) und sinere Frau Maria Magdalena geb. de Bry gsi. Noch em Dood vo sim Groossvater Johann Theodor de Bry het si Vater däm si Verlag in Frankfurt am Main übernoo, und dört isch dr jünger Matthäus e Schüeler vom Joachim von Sandrart worde. 1637 isch er mit em uf Amsterdam gange, 1639 zum Anthonis van Dyck uf London und 1641 uf Bariis.

1642 isch dr Merian uf Frankfurt zrugg, und isch denn vo 1643 bis 1647 z Italie zum Studiere gsi. 1647 isch er dr politisch Agänt und Verdräter vo meerere Fürste worde, isch am Friidenskongräss z Nürnbärg drbii gsi und het Bordret gmacht vo de andere Däilnäämer. Vo 1647/48 aa isch er au in de Dienst vom General von Wrangel gstande und het en e baar Mol bortretiert.^[1]

Wo si Vater 1650 gstobe isch, het er zämme mit sim jüngere Brueder Caspar Merian dr Verlaag witergfüert und no mee Bänd vo dr Topographia Germaniae und vom Theatrum Europaeum uusegee. Usser dene Räije het dr Verlaag aber kuum no Büecher broduziert. Die grösste Erfolg het dr Merian as Bordretist ghaa, so het er 1658 d Krönig zum Kaiser vom Leopolds I. z Frankfurt gmoolt. Dr Merian het au Altarbilder gmacht, under anderem für e Bamberger Dom und d Barfüesserkiirche z Frankfurt.

Dr Merian isch am 15. Februar 1687 z Frankfurt gstorbe. Si Graab uf em Peterskiirchhoof z Frankfurt existiert no.

Wärk (Uswaal)

Porträt Carl Gustav Wrangel, 1662, Öl uf Liinwand, 108×86 cm, Schloss Skokloster

Litratuur

Frankfurter Biographie. Personengeschichtliches Lexikon. Zweiter Band. M–Z (= Veröffentlichungen der Frankfurter Historischen Kommission). Waldemar Kramer, Frankfurt am Main, ISBN 3-7829-0459-1.
Daniela Nieden, Matthäus Merian der Jüngere (1621-1678), Diss. Univ. Freiburg/Br. 2002, Göttingen 2002.
Andreas Priever, Die 'causa' Merian. Streit im Chor der Frankfurter Barfüßerkirche, in: Andrea Bendlage, Andreas Priever, Peter Schuster (Hrsg.), Recht und Verhalten in vormodernen Gesellschaften. Festschrift für Neithard Bulst. Verlag für Regionalgeschichte, Bielefeld 2008, S. 233-253.
Edgar Bonjour: Merian. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 17, Duncker & Humblot, Berlin 1994, ISBN 3-428-00198-2, S. 134 f.
Joseph Eduard Wessely: Merian. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 21, Duncker & Humblot, Leipzig 1885, S. 422–427. (Familienartikel)

Weblingg

Commons: Matthäus Merian der Jüngere – Sammlig vo Multimediadateie

Druckschrifte vo un iber Matthäus Merian der Jüngere im VD 17

Fuessnoote

↑ Klaus Bußmann, Heinz Schilling: 1648 – Krieg und Frieden in Europa. Katalogband und zwei Textbände, Münster 1998 [Dokumentation der Europaratsausstellung zum 350-jährigen Jubiläum des Westfälischen Friedens in Münster und Osnabrück.] Münster/ Osnabrück 1998, ISBN 3-88789-127-9, S. 407 f.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Matthäus_Merian_der_Jüngere“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[1] Klaus Bußmann, Heinz Schilling: 1648 – Krieg und Frieden in Europa. Katalogband und zwei Textbände, Münster 1998 [Dokumentation der Europaratsausstellung zum 350-jährigen Jubiläum des Westfälischen Friedens in Münster und Osnabrück.] Münster/ Osnabrück 1998, ISBN 3-88789-127-9, S. 407 f.

[1]