Lischt vu dr Kumpesizioone vum Wolfgang Rihm

S kumpesitoorisch Wäärch vum Wolfgang Rihm umfasst Inschtremäntaal- un Vokaalmusik un au Biinestugg. D Gränze zwische de Gattige (z. B. Orcheschter- / Chammermusik) sin am Fließe. E Hyfe Stugg wääre im Untertitel as provisoorischi Aasätz definiert, mit dr Opzioon uf e wyteri Entwicklig.

Wäärch- bzw. Versuechs-Zyylede

Abgesangsszenen 1–5 (1979–81)
Walzer (1979–2004)
Doppelgesänge 1–3 (1980–2004)
Tutuguri (1980–83)
Zeichen (1981) / Chiffren (1982–2004)
Fremde Szenen 1–3 (1982–84)
Klangbeschreibung 1–3 (1982–87)
Sine nomine / Unbenannt 1–4 (1985–2004)
Abgewandt 1–2 (1989/90) / Musik in memoriam Luigi Nono, 1.–5. Versuech (1990–92)
Séraphin (1991–2007)
– et nunc 1–2 (1992/93)

Vers une symphonie fleuve 1–4 (1992–2000) / …fleuve V (omnia tempus habent) (1997–2000)
Sphère (1992–94) / Nachstudie (1992–94) / Sphäre nach Studie (1994–2002) / Sphäre um Sphäre (1992–2003)

Form / Zwei Formen (1993/94) / Gejagte Form (1995–2002) / Verborgene Formen (1995–97) / Gedrängte Form (1995–98) / Jagden und Formen (1995–2008)
Über die Linie 1–7 (1999–2006)
Fetzen 1–8 (1999–2004)
Sotto voce 1–2 (1999–2007)
Male (2000–03)
Verwandlung 1–6 (2002–14)

Kumpesizioone no Bsetzig

Inschtremäntaalmusik

Fir Orcheschter / Ensemble

Concertino (1967) fir Stryychorcheschter
Serenata (1968) fir Stryychorcheschter
Variationen I (1969) fir Orcheschter
1. Symphonie (1969/70; op. 3) fir Orcheschter. Duur: ~25’. UU 5. Februar 1984 Hannover (Niedersächsisches Staatsorchester; Dirigänt: Gerd Albrecht)

Bsetzig: 2.2.2.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[4] – Pauke – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Adagio (1969). Variazioone fir Stryycher. Duur: ~15’. UU 6. Novämber 1987 Tauberbischofsheim (Sinfonietta Tedesca; Dirigänt: Matthias Zwirner)
Variazioni (Variationen II) (1969/70) fir Orcheschter
Variationen III (1970) fir Orcheschter
Sechs Sätze fir Streichorchester (1969/70)
Trakt (1971; op. 11) fir Orcheschter. Duur: ~10’

Bsetzig: 4.3.3.BKlar.2.KFg – 6.4.4.1 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher

Segmente (1971; op. 12) fir 18 Stryycher (8.0.4.4.2). Duur: ~10’. UU 19. Juuni 1975 Bochum (Bochumer Symphoniker; Dirigänt: Othmar Mága)
Concetti (1971) fir Ensemble
Magma (1973) fir Orcheschter. Duur: ~15’. UU 20. Februar 1987 (Radio-Sinfonieorchester Stuttgart, Dirigänt: Jacques Mercier)

Bsetzig: 4.3.EH.4.3.Kfg – 4.4.4.1 – Schlaazyyg[6] – Klavier – Haarpfe – Oorgele – Stryycher: 16.14.12.10.8

2. Symphonie (1975; „erster und letzter Satz“) fir Orcheschter. Duur: ~20’. UU 27. Juuni 1976 Berlin (Radio-Symphonie-Orchester Berlin; Dirigänt: Hiroshi Wakasugi)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[6] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Oorgele – Stryycher: 16.14.12.10.8

Sub-Kontur (1974/75) fir Orcheschter. Duur: ~27’. UU 23. Oktoober 1976 Donaueschingen (Musikdääg; SWF-Sinfonieorchester; Dirigänt: Ernest Bour)

Bsetzig: 0.0.0.3 – 6.4.4.2 – Schlaazyyg[4] – Pauke [1] – 2 Haarpfe – Klavier – Stryycher: 16.14.12.10.8

Nachtordnung (1976). 7 Bruchstugg fir 15 Stryycher (5.4.3.2.1). Duur: ~15’. UU 19. Septämber 1977 Berlin (RSO Berlin; Dirigänt: Hiroshi Wakasugi)
Cuts and Dissolves (1976). Orcheschterskizze. Duur: ~17’. UU 3. Meerz 1977 Paris (Ensemble intercontemporain; Dirigänt: Michael Gielen)

Bsetzig: 2.2.2.2 – 2.2.2.1 – Schlaazyyg[3] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 3.0.2.2.2

3. Symphonie (1976/77): lueg unter Vokaalkumpesizioone
Erscheinung. Skizze über Schubert (1978) fir 9 Stryycher (3.0.3.3.0) un Klavier (ad libitum). Duur: ~14’. UU 16. Juuni 1978 Baden-Baden (Wolfgang Rihm [Klavier]; Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)
Erste Abgesangsszene (1979) fir Orcheschter. Duur: ~9’. UU 8. Novämber 1979 Kassel (RSO Frankfurt; Dirigänt: John Carewe)

Bsetzig: 2.2.2.2 – 4.2.2.1 – Pauke [1] – Stryycher: 14.12.10.8.6

Fünfte Abgesangsszene (1. Fassig; 1979) fir Orcheschter. Duur: ~12’. UU 12. Jänner 1981 Kiel (Philharmonisches Orchester; Dirigänt: Walter Gillessen)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.3.2.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Stryycher: 14.12.10.8.6

2. Fassig (1979/83[?]): lueg unter Vokaalkumpesizioone mit Inschtrumänt

Walzer (1979) fir Ensemble. Duur: ~4’
Music-Hall-Suite (1979) fir chlai Ensemble (8 Spiiler). Duur: ~6’. UU 3. Oktoober 1980 Stuttgart

Bsetzig: 0.0.1.0.2ASax – 0.1.0.0 – Schlaazyyg[1] – Klavier – Stryycher: 0.0.0.1.1

Ländler (1979). Fassig fir 13 Stryycher (3.3.3.3.1). Duur: ~10’. UU 18. April 1980 Baden-Baden (Ensemble 13, Dirigänt: Manfred Reichert)
Nature morte – Still alive (1979/80). Skizze fir 13 Stryycher (3.3.3.3.1). Duur: ~9’. UU 18. April 1980 Baden-Baden (Ensemble 13, Dirigänt: Manfred Reichert)
Tutuguri. Poème dansé (1981/82): lueg unter Biinewäärch

Voor- un Noochstuudie:

Tutuguri I (1981). Musik no Antonin Artaud, fir Orcheschter. Duur: ~13’. UU 14. Meerz 1981 Paris (Nouvel Orchestre Philharmonique; Dirigänt: Hubert Soudant)

Bsetzig: 1.2.2.1 – 2.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 10.8.6.4.2

Tutuguri II (1981/82). Musik no Antonin Artaud, fir Orcheschter. Duur: ~10’. UU 3. Meerz 1982 Chicago (Chicago Symphony Orchestra; Dirigänt: Christoph von Dohnányi)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Tutuguri III (1981). Musik no Antonin Artaud, fir Orcheschter. Duur: ~10’. UU 3. Dezämber 1981 Karlsruhe (Kolberg Percussion Ensemble; Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 1.2.2.1 – 2.1.1.0 – Schlaazyyg[6] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 18.0.6.4.2

Tutuguri IV (1981/82). Musik no Antonin Artaud, fir Orcheschter un Sprächer (ad libitum). Duur: ~12’. UU 20. Mai 1982 Saarbrücken (Rundfunk-Sinfonieorchester Saarbrücken; Dirigänt: Cristóbal Halffter)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Tutuguri VI (Kreuze) (1981): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Schlaagzyyg (3–6 Spiiler)
Schwarzer und roter Tanz (1982/83). Fragmänt us Tutuguri. Poème dansé, fir Orcheschter. Duur: ~16’. UU 10. Februar 1985 Berlin (RSO Berlin; Dirigänt: Riccardo Chailly)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[6] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Vorgefühle (1984) fir Orcheschter. Duur: ~8’. UU 25. Augschte 1984 Hamburg (Philharmonisches Staatsorchester; Dirigänt: Hans Zender)

Orcheschter: 2.2.3.3 – 4.3.2.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Celesta – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Schattenstück (1982–84). Toongmääld fir Orcheschter. Duur: ~18’. UU 24. Juuni 1984 Karlsruhe (Badische Staatskapelle; Dirigänt: Christof Prick)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.1.2.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Fusées (1984) fir Orcheschter (16 Spiiler). Duur: ~4’. UU 31. Meerz 1985 Baden-Baden (Ensemble intercontemporain; Dirigänt: Péter Eötvös)

Bsetzig: 1.2.3.2 – 2.0.0.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Dis-Kontur (1974–84) fir Orcheschter. Duur: ~22’. UU 10. Oktoober 1975 Stuagert (Radio-Sinfonieorchester Stuttgart; Dirigänt: Michael Gielen)

Bsetzig: 4.3.2.5.2TSax – 4.4.4.2 – Schlaazyyg[5] – Pauke [1] – 2 Haarpfe – 2 Klaviere – Stryycher: 10.10.10.10.10

Spur (1984/85). Orchesterskizze. Duur: ~10’. UU 24. Mai 1985 Saarbrücken (Rundfunk-Sinfonieorchester Saarbrücken; Dirigänt: Myung-whun Chung)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 3.3.3.0 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Celesta – Stryycher: 6.0.6.6.3

Abkehr (1985). Uufzaichnig fir Orcheschter. Duur: ~8’. UU 4. April 1986 Zürich (Junge Deutsche Philharmonie; Dirigänt: Gary Bertini)

Bsetzig: 5.4.5.4 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – 2 Haarpfe – Stryycher

Aufzeichnung: Dämmerung und Umriss (1985/86) fir Orcheschter. Duur: ~11’. UU 17. Dezämber 1986 Freiburg (Philharmonisches Orchester; Dirigänt: Eberhard Kloke)

Bsetzig: 4.3.5.3 – 4.4.4.1 – Schlaazyyg[6] – 2 Haarpfe – Klavier – Stryycher

Ainzelfassige:

Dämmerung (1985). Ufzaichnig fir Orcheschter. Duur: ~5’. UU 29. Septämber 1985 Venedig (NDR Sinfonieorchester; Dirigänt: Hans Zender)

Bsetzig: 5.3.5.4 – 4.4.4.1 – Schlaazyyg[6] – Stryycher: 16.14.12.10.7

Umriss (1985/86). Ufzaichnig fir Orcheschter. Duur: ~6’. UU 5. Mai 1986 Berlin (Radio-Symphonie-Orchester Berlin; Dirigänt: Gerd Albrecht)

Bsetzig: 5.3.5.3 – 4.4.4.1 – Schlaazyyg[6] – 2 Haarpfe – Klavier – Stryycher: 16.14.12.10.8

Unbenannt I (1986) fir Orcheschter. Duur: ~18’. UU 23. Mai 1986 München (Münchner Philharmoniker; Dirigänt: Christoph Eschenbach)

Bsetzig: 5.5.5.5 – 6.4.4.2 – Schlaazyyg[4] – Pauke [1] – 2 Haarpfe – Klavier – Oorgele – Stryycher: 2.0.12.10.8

Unbenannt II (1987) fir Orcheschter. Duur: ~20’. UU 30. Oktoober 1987 Tokio (New Japan Philharmonic Orchestra; Dirigänt: Michiyoshi Inoue)

Bsetzig: 5.5.5.5 – 6.6.4.2 – Schlaazyyg[6] – Pauke [1] – 2 Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.12.10.8

Splitter (1987). Orcheschterskizze zue Oedipus. Duur: ~12’. UU 29. Augschte 1987 Berlin (Deutschen Oper; Dirigänt: Jesús López Cobos)

Bsetzig: 4.4.4.4 – 4.4.4.0 – Schlaazyyg[6] – 2 Haarpfe – Klavier – 2 Gyyge

Klangbeschreibung (1982–87)

Klangbeschreibung I (1982–87) fir 3 Orcheschtergruppe. Duur: ~25’. UU 18. Oktoober 1987 Donaueschingen (SWF-Sinfonieorchester; Dirigänt: Michael Gielen)

Bsetzig: Picc.5.3.4.BKlar.KbKlar.0.KFg – 4.5.4.1 – Schlaazyyg[6] – 2 Haarpfe – 2 Klaviere – Stryycher: 1.1.0.4.4

Klangbeschreibung II – Innere Grenze (1986/87): lueg unter Vokaalkumpesizioone mit Inschtremänt
Klangbeschreibung III (1984–87) fir Orcheschter. Duur: ~43’. UU 18. Oktoober 1987 Donaueschingen (SWF-Sinfonieorchester; Dirigänt: Michael Gielen)

Danse (1987). En Orcheschterstenogramm. Duur: ~5’. UU 20. Juuli 1987 Montpellier (Nouvel Orchestre Philharmonique; Dirigänt: Marek Janowski)

Bsetzig: 3.2.2.2 – 4.2.3.1 – Pauke [1] – 2 Haarpfe – Stryycher

Compresenze (1985–87). Umriss un Yygriff fir Orcheschter. Duur: ~15’. UU 4. Juuni 1987 Köln (Philharmonie; Gürzenich-Orchester; Dirigänt: Marek Janowski)

Bsetzig: 5.3.5.3 – 4.5.3.1 – Schlaazyyg[6] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 16.14.12.10.8

Abschieds-Marsch (1987) fir 4 Drumpeete, 3 Posuune un Schlaagzyyg. Duur: ~3’
Kein Firmament (1988) fir 14 Spiiler. Duur: ~35’. UU 29. Oktoober 1988 Berlin (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 0.0.1.1 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

Drei Walzer (1979–88) fir Orcheschter. Duur: ~17’. UU 6. Juuli 1988 Flensburg (Festivalorchester; Dirigänt: Christoph Eschenbach)

Bsetzig: 2.2.2.2 – 4.2.3.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Stryycher: 12.10.8.6.4

Walzer 1 („Sehnsuchtswalzer“) (1979–81). Duur: ~5’. UU 23. Oktoober 1981 Stuagert (Radio-Sinfonieorchester Stuttgart; Dirigänt: Werner Andreas Albert)

Bsetzig: 2.2.2.2 – 4.2.3.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Stryycher: 12.10.8.6.4

Walzer 2 („Drängender Walzer“) (1986/87). Duur: ~5’. UU 21. Februar 1987 Frankfurt am Main (Junge Deutsche Philharmonie; Dirigänt: Hans Werner Henze)

Bsetzig: 2.2.2.2 – 4.2.3.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Stryycher: 12.10.8.6.4

Walzer 3 („Brahmsliebewalzer“) (1985–88). Duur: ~7’. UU 6. Juuli 1988 Flensburg

Bsetzig: 2.2.2.2 – 4.2.3.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Stryycher: zmindescht 12.10.8.6.4

Chiffre-Zyklus (1982–88) fir 18 Spiiler. Duur: ~75’. UU 15. Februar 1985 Frankfurt am Main (Ensemble 13, Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 1.1.1.1 – 1.2.BTrp.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

1. Chiffre I – 2. Chiffre II – Silence to be beaten – 3. Chiffre III – 4. Chiffre IV – 5. Bild (eine Chiffre) – 6. Chiffre V – 7. Chiffre VI – 8. Chiffre VII – 9. Chiffre VIII

Derzue het s unabhängigi Ainzelfassige (un en ander Ainzelstugg [2004]):

Chiffre I (1982): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Soloinschtremänt un Orcheschter / Ensemble
Chiffre II – Silence to be beaten (1983) fir 14(–15) Spiiler. Duur: ~14’. UU 30. Novämber 1983 London (London Sinfonietta; Dirigänt: Anthony Pay)

Bsetzig: 1.1.1.1 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[1–2] – Klavier – Stryycher: 1.1.1.1.1

Chiffre III (1983) fir 12 Spiiler. Duur: ~10’. UU 7. Dezämber 1983 Karlsruhe (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 0.1.1.1 – 1.0.BTrp.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 0.0.0.2.1

Chiffre IV (1983/84): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir chlaineri gmischti Ensemble (2–7 Spiiler)
Bild (eine Chiffre) (1984) fir 9 Spiiler. Duur: ~9’. UU 27. April 1984 Witten (Ensemble Modern; Dirigänt: Bernhard Wulff)

Bsetzig: 0.0.0.0 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Chiffre V (1984) fir Orcheschter (17 Spiiler). Duur: ~8’. UU 3. Dezämber 1984 Paris (Théâtre de la Ville; Ensemble intercontemporain; Dirigänt: Gary Bertini)

Bsetzig: 1.1.1.1 – 1.1.BTrp.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

Chiffre VI (1985) fir 8 Spiiler. Duur: ~6’. UU 12. April 1985 Karlsruhe (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 0.0.0.BKlar.0.KFg – 1.0.0.0 – Stryycher: 1.1.1.1.1

Chiffre VII (1985) fir Orcheschter (14 Spiiler). Duur: ~15’. UU 15. Septämber 1985 Frankfurt am Main (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 1.1.1.1 – 1.1.BTrp.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 0.0.0.2.1

Chiffre VIII (1985–88) fir 8 Spiiler. Duur: ~4’. UU 23. April 1988 Witten (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 0.0.0.BKlar.0.KFg – 1.0.1.0 – Klavier – Stryycher: 0.0.0.2.1

Nach-Schrift (eine Chiffre) (1982–2004) fir Ensemble (17 Spiiler). Duur: ~10’. UU 14. Meerz 2004 Köln (musikFabrik; Dirigänt: Stefan Asbury)

Bsetzig: 1.1.1.1 – 1.2.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

Blick (1987/88). E Chlangbild fir Orcheschter. Duur: ~17’. UU 25. April 1988 Freiburg (Philharmonisches Orchester; Dirigänt: Eberhard Kloke)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 3.4[1 vu wyt ewäg].4[1 vu wyt ewäg].1 – Schlaazyyg[4] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.1.1.3.2

Schwebende Begegnung (1988/89) fir Orcheschter. Duur: ~13’. UU 13. Februar 1989 Ludwigshafen (Deutsche Staatsphilharmonie Rheinland-Pfalz; Dirigänt: Leif Segerstam)

Bsetzig: 4.3.3.0 – 4.3.4[vu wyt ewäg].0 – Schlaazyyg[5] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.4.0.3

Die Vorzeichen (1988/89). Bruchstugg fir Orcheschter (aus Die Eroberung von Mexico – lueg unter: Biinewäärch). Duur: ~8’. UU 12. Februar 1989 Hamburg (Philharmonisches Staatsorchester; Dirigänt: Arturo Tamayo)

Bsetzig: 4.4.4.4 – 4.4.4.0 – Schlaazyyg[4] – Haarpfe – Stryycher: 30.0.10.10.8

Abgewandt 1 (1989) fir Chammerorcheschter (11 Spiiler). Duur: ~7’. UU 25. Februar 1989 Karlsruhe (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 1.1.1.1 – 1.0.0.0 – Klavier – Stryycher: 1.1.1.1.1

Ungemaltes Bild (1989/90) fir Orcheschter. Duur: ~13’. UU 17. Mai 1990 Stockholm (Kungliga Filharmoniska Orkestern; Dirigänt: Michel Tabachnik)

Bsetzig: 3.0.3.0 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[4] – Stryycher: 1.1.0.0.0

Unbenannt III (1989/90) fir Orcheschter. Duur: ~20’. UU 23. Februar 1990 Köln (Kölner Rundfunk-Sinfonie-Orchester; Dirigänt: Arturo Tamayo)

Bsetzig: 3.0.5.1 – 6.4.4.2 – Schlaazyyg[4] – Pauke [1?] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 6.0.12.10.8 oder 6.0.10.8.6

Cantus firmus (1990). Musik in memoriam Luigi Nono (1. Versuech), fir 14 Spiiler. Duur: ~4’. UU 17. Septämber 1990 Glasgow (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 0.0.1.1 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

Ricercare (1990). Musik in memoriam Luigi Nono (2. Versuech), fir 14 Spiiler. Duur: ~9’. UU Turin (Ensemble Ex Novo; Dirigänt: Claudio Ambrosini)

Bsetzig: 0.0.1.1 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

Abgewandt 2 (1990). Musik in memoriam Luigi Nono (3. Versuech), fir 14 Spiiler. Duur: ~16’. UU 11. Novämber 1990 Gütersloh (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 0.0.1.1 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

Umfassung (1990). Musik in memoriam Luigi Nono (4. Versuech), fir 2 Orcheschtergruppe. Duur: ~16’. UU 21. Februar 1991 Mailand (Orchestra Sinfonica della RAI di Milano; Dirigänt: Lothar Zagrosek)

Bsetzig: 3.3.3.2 – 4.4.4.1 – Schlaazyyg[4] – Haarpfe – Stryycher: 1.1.1.2.1

Ins Offene… fir Orcheschter

(1. Fassig; 1990). Duur: ~22’. UU 22. Septämber 1990 Glasgow (Royal Scottish National Orchestra; Dirigänt: Matthias Bamert)

Bsetzig: 3.0.4.1 – 3.3.3.1 – Schlaazyyg[5] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.1.2.6.4

(2. Fassig; 1990–92). Duur: ~27’. UU 18. Jänner 1995 Santa Cruz, Teneriffa (Tschechische Philharmonie; Dirigänt: Gerd Albrecht)

Bsetzig: 3.0.4.1 – 3.3.3.1 – Schlaazyyg[5] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.1.2.6.4

Dunkles Spiel (1988–90) fir kleines Orchester. Duur: ~15’. UU 16. Juuni 1990 Zürich (Collegium Musicum; Dirigänt: Paul Sacher)

Bsetzig: 0.0.1.1 – 2.0.2.0 – Schlaazyyg[4] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.2.4.2

Kalt (1989–91). Oktett. Duur: ~8’. UU 16. Februar 1991 Berlin (Gruppe Neue Musik Hanns Eisler; Dirigänt: Burkhard Glaetzner)

Bsetzig: 0.1.EH.0.0 – 0.0.1.0 – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Séraphin-Projäkt (ab 1991):

Étude pour Séraphin (1991/92) fir Bläächbleeser (0.4.4.0) un Schlaagzyyg (6 Spiiler). Duur: ~23’. UU 8. Meerz 1992 Karlsruhe (Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)
Séraphin. Versuch eines Theaters

1. Zustand (1994): lueg unter Biinewäärch
2. Zustand (1993–96): lueg unter Biinewäärch

Etude d’après „Séraphin“ (1997; Aarbetstitel: Stufen des Erinnerns) fir inschtremäntaali un eläktroonischi Chläng. UU 25. Oktoober 1997 Karlsruhe (ZKM)
Séraphin-Sphäre (1993–2006) fir Ensemble ( Spiiler). Duur: ~20’. UU 29. Septämber 2006 Brüssel (Philharmonie; Ensemble Recherche; Dirigänt: Titus Engel)

Bsetzig: 1.1.1.0 – 0.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – 2 Klavier – Stryycher: 1.0.1.1.1

La lugubre gondola / Das Eismeer (1990–92). Musik in memoriam Luigi Nono (5. Versuech): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Sooloinschtremänt un Orcheschter / Ensemble
Augenblick (1992) fir 12 Violoncelli. Duur: ~10’
– et nunc 1 (1992) fir Bleeser un Schlaagzyyg. Duur: ~20’

Neifassig: – et nunc 2 (1992/93) fir Bleeser un Schlaagzyyg. Duur: ~25’. UU 12. Mai 1993 Wien (Wiener Symphoniker; Dirigänt: Ingo Metzmacher)

Bsetzig: 4.4.6.4 – 4.6[2 vu wyt ewäg].2.2 – Schlaazyyg[4 {2 vu wyt ewäg}]

Form / Zwei Formen

1. Fassig (19??). UU 24. April 1994 Witten (Asko Ensemble; Dirigänt: Jonathan Nott)
2. Fassig (1993/94) fir 20 Spiiler in 4 Quintettgruppe. Duur: ~9’. UU 14. Juuli 1996 Darmstadt (Orchester des Staatstheaters; Dirigänt: Marc Albrecht)

Bsetzig: 2.0.2.0 – 2.3.3.2 – Schlaazyyg[5] – Klavier (äänligi Bsetzig wie in Déserts [1954] von Edgar Varèse)

Vers une symphonie fleuve I (1992–95) fir Orcheschter. Duur: ~25’. UU 12. Meerz 1995 Hamburg (Philharmonisches Staatsorchester; Dirigänt: Gerd Albrecht)

Bsetzig: 4.4.6.4 – 6.4[2 vu wyt ewäg].2.2 – Schlaazyyg[4 {2 vu wyt ewäg}] – Stryycher: 14.12.10.8.6[7?]

Vers une symphonie fleuve II (1992–95) fir Orcheschter. Duur: ~15’. UU 14. Mai 1995 Karlsruhe (Badische Staatskapelle; Dirigänt: Günter Neuhold)

Bsetzig: 4.4.6.4 – 6.4[2 vu wyt ewäg].2.2 – Schlaazyyg[4 {2 vu wyt ewäg}] – Stryycher: 14.12.10.8.7

Vers une symphonie fleuve III (1992–95) fir Orcheschter. Duur: ~25’. UU 25. Oktoober 1995 Stuagert (Radio-Sinfonieorchester Stuttgart; Dirigänt: Gianluigi Gelmetti)

Bsetzig: 4.4.6.4 – 6.4[2 vu wyt ewäg].4.2 – Schlaazyyg[4 {2 vu wyt ewäg}] – Pauke [1] – Stryycher

In-Schrift (1995) fir Orcheschter. Duur: ~20’. UU 7. Juuli 1995 Venedig (Württembergisches Staatsorchester; Dirigänt: Gabriele Ferro)

Bsetzig: 3.0.3.1 – 4.3.6.1 – Schlaazyyg[5] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 0.0.0.7.7

Pol – Kolchis – Nucleus (1991–96) fir Ensemble (13 Spiiler). Duur: ~18’. UU 13. Novämber 1996 Baadewyyler (Ensemble intercontemporain; Dirigänt: Pierre Boulez)

Bsetzig: 0.0.2.0 – 1.2.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Pol

1. Fassig (1995): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir chlaineri gmischti Ensemble (2–7 Spiiler)
2. Fassig (1996) fir 13 Spiiler. Duur: ~6’. UU 7. Novämber 1996 Köln (Ensemble Recherche; Dirigänt: Kwamé Ryan)

Bsetzig: 0.0.2.0 – 1.2.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – 0.0.1.1.1

Kolchis (1991): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir chlaineri gmischti Ensemble (2–7 Spiiler)
Nucleus (1996) fir 13 Spiiler. Duur: ~7’. UU 13. November 1996 Baadewyyler (s. o.)

Bsetzig: 0.0.2.0 – 1.2.1.0 – Marimbaphon – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Gejagte Form fir Orcheschter

1. Fassig (1995/96). Duur: ~13’. UU 13. April 1996 Philadelphia (Ensemble Modern; Dirigänt: John Adams)
2. Fassig (1995–2002). Duur: ~15’. UU 28. Meerz 2003 Graz (Klangforum Wien; Dirigänt: Sylvain Cambreling)

Bsetzig (in boode Fassge): 2.1.2.1 – 2.2.2.1 – Schlaazyyg[3] – Haarpfe – E-Bass – Klavier – Stryycher: 1.1.1.1.1

Ernster Gesang (1996) fir Orcheschter

Duur: ~13’. UU 25. April 1997 Philadelphia (Philadelphia Orchestra; Dirigänt: Wolfgang Sawallisch)

Bsetzig: 0.1.4.3 – 4.0.3.1 – Pauke [1] – Stryycher: 0.0.1.1.1

Ernster Gesang mit Lied (1996/97): lueg unter Vokaalkumpesizioone mit Inschtremänt(

Verborgene Formen (1995–97) fir Ensemble (21 Spiiler). Duur: ~15’. UU 18. Septämber 1997 Berlin (Ensemble Modern; Dirigänt: Peter Rundel)

Bsetzig: 2.1.2.1 – 2.2.2.1 – Schlaazyyg[3] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Gedrängte Form (1995–98) fir Ensemble (14 Spiiler). Duur: ~6’. UU 1. Dezämber 1998 Frankfurt am Main (Ensemble Modern; Dirigänt: George Benjamin)

Bsetzig: 1.0.EH.0.BKlar.0 – 0.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Gitarre – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.0.1.1.1

Vers une Symphonie fleuve IV fir Orcheschter

1. Fassig (1997/98). UU 22. Septämber 1998 Dresden (Sächsische Staatskapelle; Dirigänt: Giuseppe Sinopoli)
2. Fassig (1997–2000). Duur: 30’. UU 5. Mai 2001 München (Münchner Philharmoniker; Dirigänt: Gary Bertini)

Bsetzig: 4.4.6.4 – 4.6.4.2 – Schlaazyyg[4] – Pauke [1] – Stryycher

Spiegel und Fluss (1999). Noospiil un Voorspiilk fir Orcheschter. Duur: ~22’. UU 2. Jänner 2000 Hamburg (NDR Sinfonieorchester; Dirigänt: Christoph Eschenbach)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.2.3.1 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher

In Frage (1999–2000) fir Ensemble (8 Spiiler). Duur: ~17’. UU 22. Mai 2000 Wien (Ensemble Recherche)

Bsetzig: 0.0.EH.0.BKlar.0 – 0.0.0.0 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Frage (1999–2000) fir Frauestimm un Ensemble (8 Spiiler): lueg unter Vokaalkumpesizioone mit Inschtremänt(

Im Anfang (1998–2000) fir Orcheschter. Duur: ~18’. UU 13. Meerz 2000 Bremen (Philharmonisches Staatsorchester Bremen, Dirigänt: Günter Neuhold)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.3.3.0 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 14.12.10.8.6

Jagden und Formen (1995–2001) fir Orcheschter. Duur: ~55’. UU 15. Novämber 2001 Basel (Messe; Ensemble Modern; Dirigentin: Dominique My)

Bsetzig: 2.1.2.1 – 2.2.2.1 – Schlaazyyg[3] – Haarpfe – Klavier – Gitarre – Stryycher: 1.1.1.1.1

Neufassung (2007/08): lueg unter Biinewäärch

Verwandlung (2002–13). Musik fir Orcheschter

Verwandlung 1 (2002). Duur: ~15’. UU 14. Septämber 2002 Frankfurt am Main (NDR Sinfonieorchester; Dirigänt: Christoph Eschenbach)

Bsetzig: 2.1.2.1 – 4.1.2.0 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher

Verwandlung 2 (2005). Duur: ~20’. UU 2. Septämber 2005 Leipzig (Gewandhaus; Gewandhausorchester; Dirigänt: Riccardo Chailly)

Bsetzig: 2.2.2.2 – 4.2.3.1 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher

Das Lesen der Schrift (2001/02). Vier Stücke fir Orcheschter. Duur: ~17’. UU 16. Meerz 2002 Berlin (Deutsches Symphonie-Orchester; Dirigänt: Kent Nagano)

Bsetzig: 2.1.2.2 – 4.2.3.1 – Pauke [1] – 2 Haarpfe – Oorgele – Stryycher

Blick auf Kolchis (2002) fir Ensemble (10 Spiiler). Duur: ~15’. UU 25. Oktoober 2002 Basel (Fondation Beyeler; Ensemble Recherche)
Sphäre um Sphäre (1992–2003) fir Ensemble (11 Spiiler). Duur: ~30’. UU 27. Oktoober 2003 Paris (Ensemble Recherche; Dirigänt: Lucas Vis)

Bsetzig: 1.1.1.0 – 0.0.0.0 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – 2 Klaviere – Stryycher: 1.0.1.1.1

Two Other Movements (1. Fassig; 2004) fir Orcheschter. Duur: ~38’. UU 10. Meerz 2005 New York (Avery Fisher Hall; New Yorker Philharmoniker; Dirigänt: Lorin Maazel)

Bsetzig: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 14.12.10.8.6

Will Sound (2005/06) fir Ensemble (17 Spiiler). Duur: ~7’. UU 16. Februar 2006 New York (Carnegie Hall; Ensemble Alarm Will Sound; Dirigänt: Alan Pierson)

Bsetzig: 1.1.0.ASax.TSax.1 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[3] – Akkordeon – Klavier – Stryycher: 1.0.1.1.1

Auf- und Wiederhören (2007). En verabschiidende Walzer fir dr Manfred Reichert, fir Ensemble (12 Spiiler). Duur: ~8’. UU 15. Novämber 2007 Karlsruhe (ZKM; Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: 1.1.1(in A).1 – 0.0.0.0 – Schlaazyyg[1] – Klavier[4-händig; au Harmonium] – Stryycher: 1.1.1.1.1

Concerto „Séraphin“ (2006–08) fir 16 Spiiler. UU 17. Septämber 2008 Berlin (Radialsystem; musikFabrik; Dirigänt: Emilio Pomàrico)
Dionysos - Eine Opernphantasie nach Texten von Friedrich Nietzsche, (2009–2010). Libretto vum Kumpenischt noch Dionysos-Dithyrambe vum Nietzsche. E Ufdraagskumpesizzioon vu dr Salzburger Feschtspiil. UU Salzburg 27. Juuli 2010

Fir Sooloinschtremänt un Orcheschter / Ensemble

Klavier

Konzert (1969) fir Klavier un 8 Inschtremänt. Duur: ~6’. UU 3. Oktoober 1987 Wien (Ensemble Musica Viva Karlsruhe; Dirigänt: Norbert Krupp)

Ensemble: 1.1.0.1 – 0.1.1.0 – Stryycher: 1.0.1.1.0

Fantasia (1969/70; op. 4) fir Stryychorcheschter mit obligatem Klavier
La musique creuse le ciel (1977–79) fir 2 Klavier un Orcheschter. Duur: ~30’. UU 14. Novämber 1980 Köln (Alfons un Aloys Kontarsky [Klavier]; Kölner RSO; Dirigänt: Mario di Bonaventura)

Orcheschter: 4.4.4.4 – 6.4.4.1 – Schlaazyyg[3] – 2 Haarpfe – Stryycher

Chiffre I (1982) fir Klavier un 7 Inschtremänt. Duur: ~8’. UU 22. April 1983 Saarbrücken (Aloys Kontarsky [Klavier]; Mitgliider vum Rundfunk-Sinfonieorchester Saarbrücken; Dirigänt: Bernhard Kontarsky)

Ensemble: 0.0.1.1 – 0.1.1.0 – Stryycher: 0.0.0.2.1

La lugubre gondola / Das Eismeer (1990–92). Musik in memoriam Luigi Nono (5. Versuch)

Fassig fir Klavier un 2 Orcheschtergruppe. Duur: ~17’. UU 14. Septämber 1992 Duisburg (Bernhard Wambach [Klavier]; Duisburger Sinfoniker; Dirigänt: Alexander Lazarew)
Fassig fir 2 Klavier un 2 Orcheschtergruppe. Duur: ~17’. UU 8. Oktoober 1994 Graz (Christine Asleitner, Wim van Zutphen [Klaviere]; Radio-Symphonieorchester Wien; Dirigänt: Friedrich Goldmann)

Orcheschter (in boode Fassige): 3.3.3.2 – 4.4.4.1 – Schlaazyyg[4] – Pauke [1] – Haarpfe Streicher: 4.0.2.4.2

Sphère. Kontrafaktur mit Klavier-Gegenkörper (1992–94) fir Klavier, Bleeser un Schlaagzyyg. Duur: ~25’. UU 9. Mai 1994 München (Siegfried Mauser [Klavier]; Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks; Dirigänt: Alexander Lazarew)

Orcheschter: 4.4.6.4 – 4.6[2 vu wyt ewäg].2.2 – Schlaagzyyg [4 {2 vu wyt ewäg}]

Ablaitige:

Nachstudie (1992–94) fir Klavier: lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Taschteninschtremänt
Sphäre nach Studie (1994–2002) fir 6 Spiiler: lueg unter Inschtremäntaalmusik fir chlaineri gmischti Ensemble (2–7 Spiiler)
Sphäre um Sphäre (1992–2003) fir Ensemble (11 Spiiler): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Sotto voce (1999). Notturno fir Klavier und kleines Orchester. Duur: ~14’. UU 22. Mai 1999 Berlin (Daniel Barenboim [Klavier un Dirigänt]; Berliner Philharmoniker)

Orcheschter: 2.2.1.1 – 2.0.0.0 – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: maximaal 10.8.6.6.4

Sotto voce 2 (2007). Capriccio fir Klavier un chlai Orcheschter. Duur: ~17’. UU 21. Juuli 2007 Erl (Passionsspielhaus; Nicolas Hodges [Klavier]; Haydn-Orchester; Dirigänt: Tito Ceccherini)

Orcheschter: 2.2.1.1 – 2.0.0.0 – Pauke [1] – Stryycher

2. Klavierkonzert (2014). Duur: ~25’. UU 25. Augschte 2014 Salzburg (Großes Festspielhaus; Tzimon Barto [Klavier]; Gustav Mahler Jugendorchester; Dirigänt: Christoph Eschenbach)

Orcheschter: 2.1.3.2 – 2.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Stryycher: 12.10.8.6.4
Oorgele

Unbenannt IV (2002–04) fir Oorgele un Orcheschter. Duur: ~25’. UU 27. Augschte 2003 Lozärn (Leo van Doeselaar [Oorgele]; Concertgebouw-Orchester; Dirigänt: Riccardo Chailly)

Orcheschter: 3.1.EH.3.1.2KFg – 5.2.4.2KbTb – Schlaazyyg[4] – 2 Haarpfe – Klavier – Stryycher: 24.0.10.8.6
Violine

Lichtzwang (1975/76). Eerschti Musik fir Violine un Orcheschter (in memoriam Paul Celan). Duur: ~18’. UU 3. April 1977 Royan (János Négyesy [Violine]; SWF-Sinfonieorchester; Dirigänt: Ernest Bour)

Orcheschter: 4[+4Picc].0.4[+Es-Klar, +Bklar].4[+Kfg] – 4.3[+Btrp].2.1 – Schlaazyyg[5] – Pauke [1] – Haarpfe – elektronische Orgel – Stryycher: 0.0.10.8.6

Gesungene Zeit (1991/92). Zwooti Musik fir Violine un Orcheschter. Duur: ~25’. UU 13. Juuni 1992 Züri (Anne-Sophie Mutter [Violine]; Collegium Musicum; Dirigänt: Paul Sacher)

Orcheschter: 2.2.2.2 – 1.2.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Stryycher: 1.1.4.4.2

Dritte Musik (1993) fir Violine un Orcheschter (in memoriam Kurt Kocherscheidt). Duur: ~20’. UU 7. Mai 1993 Baden-Baden (Gottfried Schneider [Violine]; SWF-Sinfonieorchester Baden-Baden; Dirigänt: Michael Gielen)

Orcheschter: 0.0.4.4 – 3.0.2.1 – Schlaazyyg[5] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Akkordeon – Stryycher: 0.0.10.8.6

Coll’arco (2007/08). Vierti Musik fir Violine un Orcheschter. UU 11. Septämber 2008 Leipzig (Carolin Widmann [Violine]; Gewandhausorchester; Dirigänt: Riccardo Chailly)
Lichtes Spiel (2009). E Summerstugg fir Violine un chlai Orcheschter. UU 18. Novämber 2010 New York (Anne-Sophie Mutter [Violine]; New York Philharmonic Orchestra; Dirigänt: Michael Francis)
Gedicht des Malers (2014). Poème du Peintre. UU 9. Jänner 2015 Wien (Renaud Capuçon [Violine]; Wiener Symphoniker; Dirigänt: Philippe Jordan)

Viola

Bratschenkonzert (1979–83). Duur: ~20’. UU 13. Novämber 1983 Berlin (Eckart Schloifer [Viola]; Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin; Dirigänt: Lothar Zagrosek)

Orcheschter: 3.0.3.1 – 4.2.2.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 12.0.8.6.4

Zweites Bratschenkonzert – Über die Linie IV (2000–02). Duur: ~32’. UU 24. Meerz 2002 Budapest (Pester Redoute; Tabea Zimmermann [Viola], Junge Deutsche Philharmonie; Dirigänt: Hans Zender)

Orcheschter: 2.0.EH.2.0.KFg – 2.0.2.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: mindestens 8.8.4.4.2, maximal 14.12.10.8.6
Violoncello

Monodram (1982/83) fir Violoncello un Orcheschter. Duur: ~17’. UU 9. Oktoober 1983 Graz (Siegfried Palm [Violoncello], Rundfunk-Sinfonieorchester Saarbrücken; Dirigänt: Hans Zender)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 6.6.6.6.6

Styx und Lethe (1997/98). Musik fir Violoncello un Orcheschter. Duur: ~22’. UU 18. Oktoober 1998 Donaueschingen (Lucas Fels [Violoncello]; SWF-Sinfonieorchester Baden-Baden; Dirigänt: Hans Zender)

Orcheschter: 4.1.1.4 – 4.1.3.1 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 16.0.0.8.6

Konzert in einem Satz (2005/06) fir Violoncello un Orcheschter. Duur: ~25’. UU 15. Augschte 2006 Salzburg (Festspiele; Steven Isserlis [Violoncello]; Die Deutsche Kammerphilharmonie Bremen; Dirigänt: Paavo Järvi)

Orcheschter: 2.2.2.2 – 2.1.1.0 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Stryycher: 14.12.10.8.6
Streichduo

Erster Doppelgesang (1980). Musik fir Viola, Violoncello un Orcheschter. Duur: ~15’. UU 18. Jänner 1984 Baden-Baden (Hirofumi Fukai [Viola]; Walter Grümmer [Violoncello]; SWF Sinfonieorchester Baden-Baden; Dirigänt: Jan Latham König)

Orcheschter: 2.2.2.2 – 2.1.1.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 6.0.3.3.3
Streichtrio

Kammerkonzert (1968) fir Stryychorcheschter und 3 Solostreicher

Stryychquartett

Sektor IV aus „Morphonie“ (1972/73) fir Stryychquartett un Orcheschter. Duur: ~40’. UU 19. Oktoober 1974 Donaueschingen (Musiktage; Wolfgang Hock, Karl Steeb [Violine], Enrique Santiago [Viola], Anton Käsmeier [Violoncello]; SWF Sinfonieorchester Baden-Baden; Dirigänt: Ernest Bour)

Orcheschter: 2.2.2.Bklar.2.Kfg – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – elektronische Orgel – Stryycher

Concerto (2000). Dithyrambe fir Stryychquartett un Orcheschter. Duur: ~30’. UU 25. Augschte 2000 Amsterdam (Concertgebouw; Arditti Quartett; Concertgebouw-Orchester; Dirigänt: Riccardo Chailly)

Orcheschter: 2.2.3.2 – 2.2.2.0 – Schlaazyyg[4] – Haarpfe – Klavier – Celesta – Stryycher: 6.6.4.4.2
Oboe

Musik für Oboe und Orchester (1993–95)

Neufassung (2002). Duur: ~23’. UU 9. Novämber 1995 Basel (Thomas Indermühle [Oboe]; RSO Basel; Dirigänt: George Benjamin)

Orcheschter: 0.1.1.2 – 0.0.3.1 – Schlaazyyg[1] – Harfe[1] – Stryycher: 0.0.6.6.3

Klarinette

Musik für Klarinette und Orchester – Über die Linie II (1999). Duur: ~37’. UU 12. Novämber 1999 München (Musica Viva; Jörg Widmann [Klarinette]; Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks; Dirigänt: Sylvain Cambreling)

Orcheschter: 2.1.0.1 – 2.0.0.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Celesta – Stryycher: 12.10.8.6.4[-5]
Fagott

Psalmus (2007) fir Fagott un Orcheschter. Duur: ~20’. UU 27. Juuli 2007 München (Pascal Gallois [Fagott]; Bayerisches Staatsorchester; Dirigänt: Kent Nagano)

Orcheschter: 2.2.2.3 – 4.2.3.1 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher
Trompete

Gebild (1982–97) fir Piccolotrompete, Schlaagzyyg (2 Spiiler) un Stryycher (6.6.4.4.2). Duur: ~9’. UU 7. Septämber 1997 Lozärn (Håkan Hardenberger [Piccolotrompete]; Stockholms Nya Kammarorkester; Dirigänt: Joseph Swensen)

Posaune

Faltet die Sternhaut (1969) fir Posuune un Chammerorcheschter
Canzona per sonare – Über die Linie V (2002) fir Altposuune un 2 Orcheschtergruppe. Duur: ~22’. UU 17. Mai 2002 Schwetzinge (Schlosstheater; Mike Svoboda [Posaune]; Radio-Sinfonieorchester Stuttgart; Dirigänt: Stefan Asbury)

Orcheschter: 0.2.0.2 – 2.2WTb.0.2.2 – Schlaazyyg[3] – 2Haarpfe – Klavier – Stryycher
Bläserduo

Zeichen I – Doubles (1981). Musik fir Bassfleete (auch Piccolo), Kontrabassklarinette (au Es-Klarinette) un 2 Orcheschtergruppe. Duur: ~16’. UU 8. Juuni 1986 Turin (Roberto Fabbriciani [Fleete]; Ciro Scarponi [Klarinette]; Orchestra Sinfonica della RAI di Torino; Dirigänt: Farhad Meshkat)

Orcheschter: 5.3.4.1 – 4.5.4.1 – Schlaazyyg[5] – Klavier – Stryycher: 0.0.0.4.4
Harfe

Die Stücke des Sängers (2000–01). Musik fir Haarpfe un Ensemble. Duur: ~15’. UU 17. Meerz 2001 Paris (Frédérique Cambreling [Haarpfe]; Ensemble intercontemporain; Dirigänt: Pierre Boulez)

Ensemble: 2.1.3.1 – 2.0.2.1 – Schlaazyyg[3] – Klavier – Stryycher: 0.0.2.2.1; Neifassig (2008)[?]
Schlaagzyyg

Dunkles Spiel (1988–90) fir 4 Schlaagzyyger un Ensemble: lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Gmischti Duo

Zweiter Doppelgesang (1981–83). Musik fir Klarinette, Violoncello un Orcheschter. Duur: ~15’. UU 7. Augschte 1983 Hitzacker (Eduard Brunner [Klarinette]; Wolfgang Boettcher [Violoncello]; I Fiamminghi; Dirigänt: Rudolf Werthen)

Orcheschter: 0.2.0.2 – 2.0.0.0 – Stryycher: zmindescht 10.8.6.4.3

Szene (1998) fir Drumpeete, Schlaagzyyg un Orcheschter. UU 1. Novämber 1998 Karlsruhe (Reinhold Friedrich [Drumpeete], Robyn Schulkowsky [Schlagzeug]; Badische Staatskapelle; Dirigänt: Kazushi Ōno)

Neifassig (1998/99): Marsyas. Rhapsodie fir Drumpeete, Schlaagzyyg (Marimbaphon, 7 Drummle) un Orcheschter. Duur: ~16’. UU 24. Meerz 2000 Lozärn (Reinhold Friedrich [Drumpeete], Robyn Schulkowsky [Schlaagzyyg]; Junge Deutsche Philharmonie; Dirigänt: Steven Sloane)

Orcheschter: 3.2.2.2 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Dritter Doppelgesang (2004) fir Klarinette (in A), Viola un Orcheschter. Duur: ~32’. UU 14. April 2005 Minneapolis (Minnesota Orchestra Hall; Burt Hara [Klarinette], Tom Turner [Viola]; Minnesota Orchestra; Dirigänt: Osmo Vänskä)

Orcheschter: 2.1.2(in A).1 – 2.1.1.0 – Haarpfe – Stryycher: 10.10.10.6.4

fir chlaineri gmischti Ensemble (2–7 Spiiler)

Duo

Violine und Klavier

Violinsonate (1969)

Neifassig: Duosonate (1971)
Neifassig: Eine Violinsonate (1971–75)

Hekton (1972). Duur: ~9’. UU 5. Dezämber 1972 (János Négyesy [Violine], Cornelius Cardew [Klavier])
Antlitz (1992/93). Zaichnig fir Violine un Klavier. Duur: ~12’. UU 9. Mai 1993 Köln (Thomas Zehetmair [Violine], Siegfried Mauser [Klavier])

Fassig fir Violoncello un Klavier: Von weit (1993) – lueg unter Anderi Duo

Phantom und Eskapade (1993/94). Stuggfantasie fir Violine un Klavier. Duur: ~17’. UU 1. Juuli 1996 Johannisberg (Ulf Hoelscher [Violine], Siegfried Mauser [Klavier])
Anderi Duo

Siebengestalt (1974) fir Oorgele un Tamtam. Duur: ~15’. UU Frankfurt am Main
Von weit (1993) fir Violoncello un Klavier. Duur: ~12’. UU 19. Novämber 1994 Stuagert (Hans-Peter Jahn [Violoncello]; Yukiko Sugawara [Klavier])
Fetzen 4 (2004) fir Viola un Akkordeon. Duur: ~4’. UU 6. Meerz 2004 Brüssel (Christophe Desjardins [Viola], Teodoro Anzellotti [Akkordeon])

Trio

Klaviertrio

Trio (1972). Duur: ~9’. UU 10. Juuli 1988 Salzau (Gottfried Schneider [Violine], Julius Berger [Violoncello], Siegfried Mauser [Klavier])
Fremde Szene I–III. Versuche für Klaviertrio. Erste Folge (Robert Schumann betreffend) (1982–84). Duur: ~45’. UU 21. Novämber 1984 Gelsenkirchen (Saschko Gawriloff [Violine], Siegfried Palm [Violoncello], Bruno Canino [Klavier])

Fremde Szene I (1982). Duur: ~10’. UU 17. Augschte 1992 Salzburg (Odeon Trio)
Fremde Szene II (1982/83). Karakterstugg. Duur: ~20’. UU 8. Juuni 1984 Düsseldorf (Saschko Gawriloff [Violine], Siegfried Palm [Violoncello], Bruno Canino [Klavier])
Fremde Szene III (1983/84). Duur: ~10–15’. UU 21. Novämber 1984 Gelsenkirchen (s. o.)

An Bálint (2007): lueg unter Vokaalkumpesizioone mit Inschtremänt(

Anderi Trio

Trio (1970) fir Violoncello, Klavier, Schlaagzyyg un Toonband
Paraphrase (1972) fir Violoncello, Schlaagzyyg un Klavier. Duur: ~18’. UU 25. April 1976 Witten (Gaby Schumacher [Violoncello], Christoph Caskel [Schlaagzyyg], Hubert Henck [Klavier])
Deploration (1973) fir Fleete, Violoncello un Schlaagzyyg. Duur: ~12’. UU 2. Februar 1976 Dibenga (Exempla Nova Ensemble Hamburg)
Chiffre IV (1983/84) fir Bassklarinette, Violoncello un Klavier. Duur: ~9’. UU 3. Februar 1984 Hamburg (Wolfgang Meyer [Klarinette], Susanne Eychmüller [Violoncello], Bernhard Wambach [Klavier])
Am Horizont (1991). Stilli Szeene fir Violine, Violoncello un Akkordeon (em Mauricio Kagel gwidmet). Duur: ~5’. UU 19. Jänner 1992 Köln (Philharmonie; Saschko Gawriloff [Violine], Siegfried Palm [Violoncello], Teodoro Anzellotti [Akkordeon])
Gesangsstück (2002). E Triofantasi fir Klarinette, Violine un Klavier. Duur: ~30’. UU Hongkong (Verdehr Trio)
Drei Vorspiele zu einer Insel (2003) fir Flöte, Violine un Schlaagzyyg. Duur: ~5’. UU 1. Meerz 2003 Fryburg im Brysgau (Ensemble Recherche)
Über die Linie VI (2004) fir Altfleete, Violine un Violoncello. Duur: ~15’. UU 20. Jänner 2005 Köln (Philharmonie; Emmanuel Pahud [Fleete], Daniel Sepec [Violine], Jean-Guihen Queyras [Violoncello])
Gegenstück (2006). Trio fir Kontrabasssaxofoon, Schlaagzyyg un Klavier. Duur: ~12’. UU 12. Februar 2006 Stuagert (Trio Accanto)

Quartett

Kleiner Walzer (2004) fir Klarinette, Violoncello un Klavier zue 4 Händ
Schrift-Um-Schrift (1993–2007) fir 2 Klavier un 2 Schlaagzyyger. Duur: ~30’. UU 3. Novämber 2007 Köln (GrauSchumacher Piano Duo; Franz Bach, Katarzyna Myćka [Schlaagzyyg])

Quintett

Kolchis (1991) fir 5 Spiiler. Duur: ~5’. UU 14. Jänner 1992 Wien (Klangforum Wien; Dirigänt: Beat Furrer)

Bsetzig: Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Klavier – Violoncello – Kontrabass

Blick auf Kolchis (2002) fir Ensemble (10 Spiiler): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Bonus (2001). Gebuurtstagsquintett fir Änglischhoorn, 2 Drumpeete, Posuune un Haarpfe. Duur: ~3’. UU 11. Novämber 2001 Frankfurt am Main (Ensemble Modern; Dirigänt: Franck Ollu)
Vier Studien zu einem Klarinettenquintett (2002). Duur: ~35’. UU 12. Meerz 2003 Baadewyyler (Jörg Widmann [Klarinette], Minguet Quartett)
Interscriptum (2000–02). Duo fir Stryychquartett un Klavier. Duur: ~15’. UU 21. Novämber 2002 Wiene (Siegfried Mauser [Klavier]; Minguet Quartett)
Fetzen 3 (2002) fir Akkordeon un Stryychquartett. Duur: ~4’. UU 31. Augschte 2002 Agathenburg (Teodoro Anzellotti [Akkordeon], Arditti Quartett)
Male über Male (2000–03) fir Klarinette un Stryycher (0.0.2.1.1). Duur: ~15’. UU 11. Novämber 2003 Karlsruhe (Jörg Widmann [Klarinette]; Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)
Fetzen 5 (2004) fir Akkordeon un Stryychquartett. Duur: ~3’. UU 25. April 2004 Witten (Rudolf-Steiner-Schule; Teodoro Anzellotti [Akkordeon], Arditti Quartett)
Fetzen 6 (2004) fir Akkordeon un Stryychquartett. Duur: ~2’. UU 25. April 2004 Witten (s. o.)
Fetzen 7 (2000–04) fir Akkordeon un Stryychquartett. Duur: ~5’. UU 25. April 2004 Witten (s. o.)
Fetzen 8 (2004) fir Akkordeon un Stryychquartett. Duur: ~4’. UU 25. April 2004 Witten (s. o.)

Sextett

Figur (1989) fir 4 Kontrabassposuune, Haarpfe un Schlaagzyyg. Duur: ~3’. UU 12. Novämber 1989 Frankfurt am Main (Mutare Ensemble; Dirigänt: Gerhard Müller-Hornbach)
Pol (1. Fassig; 1995) fir 6 Spiiler. Duur: ~6’. UU 7. Mai 1996 Basel (Ensemble vu dr IGNM; Dirigänt: Jürg Henneberger)

Bsetzig: Bassklarinette – Haarpfe – Schlaagzyyg – Viola – Violoncello – Kontrabass

2. Fassig (1996) fir 13 Spiiler: lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Sphäre nach Studie (1994–2002) fir 6 Spiiler. Duur: ~30’. UU 12. Meerz 2002 Karlsruhe (ZKM; Siegfried Mauser [Klavier], Ensemble 13; Dirigänt: Manfred Reichert)

Bsetzig: Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – 2 Kontrabäss
Septett

En plein air (2004/05) fir Fleete, Klarinette, Haarpfe un Stryychquartett. Duur: ~13’. UU 13. Meerz 2005 Baadewyyler (Hotel Römerbad; Janne Thomsen [Fleete]; Jörg Widmann [Klarinette], Sarah O’Brien [Haarpfe], Minguet Quartett)

fir 1–6 Stryycher

Soli

Grat (1970) fir Violoncello. Duur: ~10’. UU 22. Meerz 1972, Darmstadt (Horst Hornung)
Über die Linie [I] (1999) fir Violoncello. Duur: 22’. UU 5. April 1999 Köln (Heinrich Schiff)
Über die Linie VII (2006) fir Violine. Duur: 20’. UU 15. Septämber 2007 Frankfurt am Main (Alte Oper; Carolin Widmann)

Duo

Duomonolog (1986–89) fir Violine un Violoncello. Duur: ~10’. UU 11. Oktoober 1989 Baadewyyler (Irvine Arditti [Violine], Rohan de Saram [Violoncello])

Trio

Streichtrios (Violine, Viola, Violoncello)

[Nr. 1] (1968)
[Nr. 2] (1969)
Streichtrio (1971; op. 9). Duur: ~12’. UU 14. Oktoober 1976 Heidelberg (Mitgliider vum Assmann-Quartetts)
Musik fir 3 Stryycher (1977). Duur: ~60’. UU 31. Juuli 1978 Darmstadt (Stefan Czapary [Violine], Eckart Schloifer [Viola], Ulrich Heinen [Violoncello])

Anderi Trio

Verzeichnung – Studie (1986) fir Viola, Violoncello un Kontrabass. Duur: ~8’. UU 2. Juuni 1986 Insel Hombroich (Trio Basso Köln)
In nuce (1994) fir Viola, Violoncello un Kontrabass. Duur: ~4’. UU 28. Novämber 1994 Berlin (Ensemble Recherche)

Quartett

Streichquartette (2 Violine, Viola, Violoncello)

Quartett in g (1966). Duur: ~22’. UU 14. Septämber 1997 Berlin (Philharmonie; Leipziger Stryychquartett)
Quartett (1968). UU 13. Septämber 1997 Berlin (Philharmonie; Arditti Quartett)
Quartett Nr. 1 (1970; op. 2). Duur: ~8’. UU 15. Juuni 1987 Hamburg (Roland Greutter, Melin Moon, Jakob Zeijl, Bernhard Gmelin)
Quartett Nr. 2 (1970; op. 10). Duur: ~13’
Tristesse d’une étoile (1971)
Im Innersten. Quartett Nr. 3 (1976). Duur: ~30’. UU 3. April 1977 Royan (Berner Stryychquartett)
Quartett Nr. 4 (1980/81). Duur: ~17’. UU 12. Novämber 1983, Baadewyyler (Alban Berg Quartett)
Ohne Titel. Quartett Nr. 5 (1981–83). Duur: ~27’. UU 9. Dezämber 1983 Brüssel (Arditti Quartett)
Zwischenblick: „Selbsthenker!“ (1983/84). Duur: ~5’
Blaubuch. Quartett Nr. 6 (1984). Duur: ~45’. UU 14. Juuni 1986 Frankfurt am Main (Arditti Quartett)
Veränderungen. Quartett Nr. 7 (1985). Duur: ~17’. UU 19. Juuli 1986 London (Kronos Quartet)
Quartett Nr. 8 (1987/88). Duur: ~15’. UU 17. Jänner 1989 Mailand (Arditti Quartett)
Zwischen den Zeilen (1991). Duur: ~3’. UU 18. Novämber 1991 Wien (Arditti Quartett)

Beitrag zum Gemeinschaftsprojekt Schleedoyer II (mit Rolf Liebermann, Nigel Osborne, Henri Pousseur)

Quartett Nr. 9 (Quartettsatz; 1992/93). Duur: ~25’. UU 13. Novämber 1993 Baadewyyler (Emerson String Quartet)
Quartett Nr. 10 (1993–97). Duur: ~20’. UU 20. Septämber 1997 Berlin (Arditti Quartett)
Quartett Nr. 11 (1998/2007). UU 18. Jänner 2009 Essen (Philharmonie; Takács Quartet)
Fetzen (1999). Duur: ~3’. UU 23. Juuni 1999 München (Arditti Quartett)
Quartett Nr. 12 (2000/01). Duur: ~15’. UU 23. Juuni 2002 Reggio Emilia (Teilnehmer des Stryychquartett-Wettbewerbs)
Fetzen 2 (2002). Duur: ~4’. UU 17. Mai 2002 Insel Hombroich (Arditti Quartett)
Quartettstudie (2003/04). Duur: ~13’. UU 16. Septämber 2004 München (Internationaler Musikwettbewerb der ARD; Quatuor Ebène)
Grave (2005; in memoriam Thomas Kakuska). Duur: ~12’. UU 28. Jänner 2007 Wien (Alban Berg Quartett)
Quartett Nr. 13 (2011). Dauer ~23'. UU 19. Jänner 2012 Cité de la Musique Paris (Arditti Quartett)
Geste zu Vedova (2015). Duur: ~11’. UU 21. Oktoober 2015 Fondazione Vedova Venedig (Minguet Quartett)

Anderi Quartettbsetzig

Canzona (1982) fir 4 Viole. Duur: ~25’. UU 6. Juuni 1982 Stuagert (Mitgliider vum Württembergische Staatsorchester)

Quintett

Canzona nuova (1982/2006) fir 5 Braatsche. Duur: ~30’. UU 29. Septämber 2007 Straßburg (Palais du Rhin; mit Christophe Desjardins)

Sextett

Protokoll, ein Traum (1987) fir 6 Violoncelli. Duur: ~5’. UU 22. Oktoober 1987 Graz (Cello-Ensemble Heinrich Schiff)

fir 1–5 Bleeser

Soli

Kleine Echophantasie (1986) fir Drumpeetee. Duur: ~1’
Vier Male (2000). Stugg fir Klarinette in A. Duur: ~16’. UU 31. Oktoober 2000 Karlsruhe (Jörg Widmann)

Trio

Grund-Riss (2006). Stuudie fir Kontrabassklarinette, Kontrabassposuune un Kontrabasssaxofoon. Duur: ~10’. UU 15. Augschte 2006 Darmstadt (Ernesto Molinari [Kontrabassklarinette], Uwe Dierksen [Kontrabassposuune], Marcus Weiss [Kontrabasssaxofoon])

Quintett

Sine nomine I (1985). Stuudie fir 5 Bläächbleeser. Duur: ~9’. UU 27. Jänner 1986 Cannes (Gabrieli-Quintett)

Bsetzig: Hoorn – Chlaini Drumpeete in C – Drumpeete in C – Posuune – Kontrabassposuune

Quintett fir Bläser (Holzbleeserquintett; 2003). Duur: ~?’. UU 13. Septämber 2003 Lozärn (Ensemble Wien-Berlin: Wolfgang Schulz [Fleete], Hansjörg Schellenberger [Oboe], Norbert Täubl [Klarinette], Milan Turković [Fagott], Stefan Dohr [Hoorn])

1. Adagio – Moderato – 2. Fetzen – 3. Valse Lente – 4. Cantabile

fir Schlaagzyyg (3–6 Spiiler)

Tutuguri VI (Kreuze) (1981) fir 6 Schlaagzyyger. Duur: ~35’. UU 20. Septämber 1981 Köln (Kolberg Percussion Ensemble; Dirigänt: Manfred Reichert)
Stück (1988/89) fir 3 Schlaagzyyger (Bongo, Beckene, Holzblock). Duur: ~4’. UU 21. April 1989 Witten

fir Taschteninschtremänt

Klavier

zwoohändig

Drei Klavierstücke in H (1966)
Drei Klavierstücke (1966/67)
Vier Elegien (1967)
Sechs Préludes (1967)
trois bagatelles pour piano (1967)
Fünf Monologe (1968)
Klavierstücke 68/69 (1968/69)
Fünf Klavierstücke (1969)
Klavierstücke

Nr. 1 (1970; op. 8a). Duur: ~13’
Nr. 2 (1971; op. 8b). Duur: ~15’. UU 10. Dezämber 1971 Karlsruhe (Gunther Hauer)
Nr. 3 (1971/99; op. 8c) – lueg unter: Klavier vierhändig
Nr. 4 (1974). Duur: ~13’
Nr. 5 (Tombeau; 1975). Duur: ~13’. UU 28. Mai 1976 Stuagert (Herbert Henck)
Nr. 6 (Bagatellen; 1977/78). Duur: ~15’. UU 12. Oktoober 1978 Graz (Käte Wittlich)
Nr. 7 (1980). Duur: ~10’. UU 4. Augschte 1980 Darmstadt (Bernhard Wambach)

Ländler (1979). Duur: ~9’

Fassig fir 13 Stryycher (1979): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Marsch (1979). Duur: ~2’
Brahmsliebewalzer (1985). Duur: ~5’. UU 19. Oktoober 1986 Karlsruhe (Michael Baumann)
Nachstudie (1992–94). Duur: ~25’. UU 26. Juuli 1994 Darmstadt (Siegfried Mauser)
Zwiesprache I–V (1999; in memoriam Alfred Schlee, Paul Sacher, Heinrich Klotz, Hans Heinrich Eggebrecht, Hermann Wiesler). Duur: ~16’. UU 2. Meerz 2000 New York (Ursula Oppens)
Auf einem anderen Blatt (2000; zum 75. Gebuurtsdaag vum Pierre Boulez). Duur: ~3’. UU 25. Meerz 2000 London (Royal Festival Hall; Rolf Hind)
Zwei kleine Schwingungen (2004/05). Duur: ~2’
Wortlos (2007). Zwai Stugg fir Gsang ad lib. un Klavier. Duur: ~5’
2 Linien (1999-). Duur: ~25’. UU 2012 version 28.10.2012, Bad Reichenhall, Nicolas Hodges (au Madrid, Berlin usw.)
Rembrandts Ochse, plötzlich im Louvre (2014). E Klavierstugg. Duur: ~3’. UU 18. Juuni 2014 Paris (Cité de la musique)

vierhändig

Klavierstück Nr. 3 (1971; op. 8c). Duur: ~10’. UU 17. Juuli 1972 Karlsruhe (Gunther Hauer, Stefan Ammer)

Neifassig (1999)

Mehrere kurze Walzer (1979–88). Duur: ~12’

2 Klavier

Sätze (1970; op. 6)
Maske (1985). Duur: ~11’. UU 8. Meerz 1986, Baadewyyler (Anthony & Joseph Paratore)
Über-Schrift (1992–2003). Duur: ~30’. UU 16. Jänner 2005 Wien (Andreas Grau, Götz Schumacher)

Oorgele

Drei Fantasien (1967). Duur: ~17’
Contemplatio (1967). Duur: ~4’
Fantasie (1968). Duur: ~12’
Variationen (1969)
Pietà (1969)
Drei Orgelstücke (1969)
Parusie (1970; op. 5)
Sinfoniae I – Messe (1971). Duur: ~15’. UU 15. Juuni 1972 Nürnberg (Sebalduskirche; Peter Schwarz)
Clamatio (1971/72) fir Oorgele un Byychläng
Bann, Nachtschwärmerei (1980). Duur: ~15’. UU 31. Mai 1980 Ludwigsburg (Gerhard Hess)

Vokaalkumpesizioone

A cappella

Vier Motetten (1968) fir gmischte Choor a cappella. Täxt: us em Alte Teschtemänt
Crucifixus (1968) fir 4-stimmige gmischte Choor a cappella. Täxt: us dr latyynische Liturgy. Duur: ~4’
Mit geschlossenem Mund (1982) fir 8 Stimme (2S.2A.2T.2B; Vokalise). Duur: ~2’. UU 24. Novämber 1982 Köln (Musikhochschule)
Quo me rapis (1990) fir 2 gmischti Cheer (SATB) oder 8 Soolostimme. Täxt: Horaz (zitiert in: Adam Lux, Über Charlotte Corday – Paris, 19. Juuli 1793). Duur: ~11’. UU Stuagert (Vokalensemble Frankfurt, Dirigänt: Ralf Otto)
Sieben Passions-Texte (2001–06) fir 6 Stimme. Täxt: us de Responsorie vu dr Chaarwuche-Liturgy. Duur: ~33’. UU (Nr. 1&2]) 13. April 2001 Rom (Basilica dei Santi XII Apostoli; Singer Pur: Hedwig Westhoff-Düppmann [Sopraan], Klaus Wenk, Markus Zapp, Andreas Hirtreiter [Tenöre], Thomas E. Bauer [Bariton], Marcus Schmidl [Bass]; (Nr. 3): 18. Meerz 2003 Berlin (Sophienkirche; Singer Pur: Claudia Reinhard [Sopraan], Klaus Wenk [Tenor], Markus Zapp [Tenor], Andreas Hirtreiter [Tenor], Guido Heidloff [Bariton], Marcus Schmidl [Bass])

1. Tristis est anima mea – 2. Ecce vidimus eum – 3. Velum templi scissum est – 4. Tenebrae factae sunt – 5. Caligaverunt oculi mei – 6. Recessit pastor noster – 7. Aestimatus sum

Erwyterig: Vigilia (2001–06) – lueg unter: Vokaalkumpesizioone mit Inschtremänt(

Mit Inschtremänt

Drei Lieder auf Texte von Günter Eich (1967)
Zwei Lieder auf Texte von Oskar Loerke (1968) fir Sopraan un 5 diefi Stryycher (0.0.2.2.1). Duur: ~7’

1. Dunkler Engel – 2. Einsamer

Sechs Lieder auf Texte von August Stramm (1968) fir Stimm un Orcheschter
Psalm 64 (1968) fir Sopraan, gmischte Choor un Ensemble

Ensemble: 4 Fagott – Stryycher: 0.0.7.5.2

Requiescat (1969) fir Singstimme und 4 Inschtremänt. Täxt: Oscar Wilde [1]
Abendlang (1969) fir Singstimm un Stryychorcheschter. Täxt: Georg Trakl
Sicut cervus desiderat ad fontes aquarum (1970; op. 7) fir Sopraan un Ensemble. Täxt: Psalm 42 (latyynisch). Duur: ~9’. UU 13. Novämber 1994 Stuagert (Mitgliid vu dr Neue Vocalsolisten; Ensemble Varianti; Dirigänt: Manfred Schreier)

Ensemble: Bassklarinette, Fagott, Posuune, Schlaazyyg[1-2], Klavier, Oorgele, Violoncello, Kontrabass

Gesänge (1968–71; op. 1) fir Stimm un Klavier. Täxt: Friedrich Hölderlin, Stefan George, August Stramm, Rainer Maria Rilke, Oskar Loerke, Georg Trakl, Georg Heym, Franz Büchler (1904–1990). Duur: ~20’. UU 19. Septämber 1971 Karlsruhe (Erika Margraf [Gsang], Gunther Hauer [Klavier])

Untergang (Trakl) – Geistliche Dämmerung (Trakl) – Hälfte des Lebens (Hölderlin) – Hochsommerbann (Loerke) – Abend (Stramm) – Patrouille (Stramm) – Kriegsgrab (Stramm) – Sturmangriff (Stramm) – Lied (George) – Frühling (Büchler) – Verzweifelt (Stramm) – Robespierre (Heym) – Vorfrühling (Rilke)

Vier Gedichte aus „Atemwende“ (1973) fir Singstimm un Klavier. Täxt: Paul Celan. Duur: ~12’. UU 19. Februar 1975 Fryburg im Brysgau (Juliane Lauden [Mezzosopraan], Michael Baumann [Klavier])

1. In den Flüssen nördlich der Zukunft – 2. Die Zahlen, im Bund – 3. Stehen, im Schatten – 4. Fadensonnen

Hervorgedunkelt (1974). 5 Gediicht fir Mezzosopran un Ensemble. Täxt: Paul Celan (aus Schneepart). Duur: ~12’. UU 14. Novämber 1974 Karlsruhe (Erika Margraf [Mezzosopraan]; Mitgliider vu dr Badische Staatskapelle; Dirigänt: Hans-Joachim Haarbeck)

Ensemble: Fleete, Schlaazyyg[2], Vibrafoon, Haarpfe, Oorgele, Violoncello

O Notte (1975) fir Bariton un chlai Orcheschter. Täxt: Michelangelo. Duur: ~7’. UU 29. Novämber 1976 Karlsruhe (Klaus Kirchner [Bariton]; Badische Staatskapelle; Dirigänt: Frithjof Haas)

Orcheschter: 1.0.1.Bklar.1 – 0.0.0.0 – Haarpfe – Stryycher: 0.0.2.2.1

Konzertarie (1975). Telepsychogramm fir Mezzosopran un Orcheschter. Täxt: Telegramm von Ludwig II. an Richard Wagner. Duur: ~12’

Orcheschter: 4.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[4–5] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 16.14.12.10.8

Alexanderlieder (1975/76) fir Mezzosopran, Bariton un zwai Klavier. Täxt: Ernst Herbeck. Duur: ~12’. UU 12. Juuni 1976 Köln (Carla Henius [Mezzosopraan], William Pearson [Bariton], Bernhard Kontarsky un Georg Kröll [Klavier])
3. Symphonie (1976/77) fir Sopraan, Bariton, gmischten Choor (SATB) un Orcheschter. Täxt: Friedrich Nietzsche, Arthur Rimbaud. Duur: ?. UU 15. Novämber 1979 Berlin (Inga Nielsen [Sopraan], Gerhard Faulstich [Bariton], versteerkte Chammerchoor Ernst Senff, Berliner Philharmoniker, Dirigänt: Michael Gielen)

Orcheschter: 4.4.6.6 – 6.4.4.2 – Schlaazyyg[6–7] – Pauke [1] – 2 Haarpfe – Mandoline – Klavier – Celesta – Stryycher: 16.14.12.10.8

Hölderlin-Fragmente (1976/77) fir Singstimm un Klavier. Duur: ~10’. UU 29. Meerz 1977 Paris (Carla Henius [Sopraan], Bernhard Kontarsky [Klavier])

Fragment 57 – Fragment 92 – An meine Schwester (Fragment 19) – Fragment 14 – Fragment 27 – Empedokles auf dem Ätna (Fragment 17) – Fragment 38 – Gestalt und Geist (Fragment 22) – Lied des Schweden (Fragment 4)

Fassig fir Singstimme un Orcheschter (1977). UU 28. Novämber 1982 Mainz (Wolfgang Müller-Lorenz [Bariton]; SWF-Sinfonieorchester; Dirigänt: Jiří Bělohlávek)

Orcheschter: 2.2.2.2.TSax – 2.1.1.1 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 4.4.4.4.4

Neue Alexanderlieder (1979). Fimf Gediicht vum Ernst Herbeck fir Bariton un Klavier. Duur: ~12’. UU 29. Juuni 1980 Hamburg (Richard Salter [Bariton]; Helmut Wambach [Klavier])

1. Die Frau in mir – 2. Der Herbst – 3. Ich mag euch alle nicht – 4. Zwei Segel! (nach Conrad Ferdinand Meyer) – 5. Der Flieder

Lenz-Fragmente (1980) fir Tenor un Klavier. Duur: ~15’. UU Straßburg

1. den 28 December 1775 – 2. Ich will den nagenden Beschwerden ein Ende machen… – 3. Fühl alle Lust fühl alle Pein… – 4. An die Sonne – 5. Lied zum teutschen Tanz

Neifassig: 5 Gediicht fir Singstimm un Orcheschter (1980). Duur: ~10’. UU 16. Novämber 1982 Mainz (Anne Gjevang [Mezzosopraan]; SWF-Sinfonieorchester; Dirigänt: Jiří Bělohlávek)

Orcheschter: 3.3.1.2 – 0.1.2.1 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Stryycher: 12.0.0.6.4

Wölfli-Liederbuch (1980/81) fir Bassbariton, Klavier un 2 Grooßi Drummle (ad libitum). Täxt: Adolf Wölfli. Duur: ~15’. UU 1. Novämber 1981 Graz (im Rame vun ere Uffierig vu Wölfli-Szenen; Wolfgang Müller-Lorenz [Bassbariton]; Wolfgang Bozic [Klavier]; Franz Nedorost un Johannes Ebner [Drummle]; Libretto / Reschy: ?)

1. Graab-Inschrift – 2. Wölfli arbeitet wie irr

Neifassig: Wölfli-Lieder (1981/82) fir Bassbariton un Orcheschter. Duur: ~10’. UU 28. Novämber 1982 Mainz (Wolfgang Müller-Lorenz [Bassbariton]; SWF-Sinfonieorchester; Dirigänt: Jiří Bělohlávek)

Orcheschter: 2.2.2.2 – 4.2.3.1 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 12.10.8.6.4

Umhergetrieben, aufgewirbelt (1981). Nietzsche-Fragmänt fir Mezzosopran, Bariton, gmischte Choor (SATB) un Fleete (1 Spiiler). Duur: ~24’. UU 13. Septämber 1981 Frankfurt am Main (Monika Moldenhauer [Mezzosopraan]; Gerhard Faulstich [Bariton]; Cornelie Thomas [Fleete]; Kammerchor Frankfurt; Dirigänt: Hans M. Beuerle)
Fünf Abgesangsszenen (1979–81) fir Mezzosopran, Bariton un Orcheschter. Täxt: Friedrich Nietzsche, Novalis un Peter Huchel. Duur: ~82’. UU 18. Septämber 1983 Berlin (Marjana Lipovšek [Mezzosopraan]; Richard Salter [Bariton]; Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin; Dirigänt: Hans Zender)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.2.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Erste Abgesangsszene (1979): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble
Zweite Abgesangsszene (1979) fir mittleri Stimm un Orcheschter. Duur: ~20’. Täxt: Friedrich Nietzsche, Novalis. UU 5. Oktoober 1980 Karlsruhe (Christina Ascher [Mezzosopraan]; Badische Staatskapelle; Dirigänt: Christof Prick)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.2.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Dritte Abgesangsszene (1979/80) fir Bariton un Orcheschter. Täxt: Peter Huchel (us Die neunte Stunde [1979]). Duur: ~20’. UU 18. Mai 1981 Freiburg (Morris Morgan [Bariton]; Badische Staatskapelle; Dirigänt: Klaus Weise)

Orcheschter: 3.2.2.2 – 4.1.BTrp.1.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 12.10.8.6.4

Vierte Abgesangsszene (1979/80) fir Mezzosopran un Orcheschter. Täxt: Friedrich Nietzsche. Duur: ~15’. UU 18. Septämber 1983 Berlin (s. o.)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.2.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Fünfte Abgesangsszene (2. Fassig; 1979) fir Mezzosopran, Bariton un Orcheschter. Täxt: Friedrich Nietzsche. Duur: ~18’. UU 18. Septämber 1983 Berlin (s. o.)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.2.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Stryycher: 14.12.10.8.6

1. Fassig (1979): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Umsungen (1984) fir Bariton und 8 Inschtremänt. Täxt: Friedrich Nietzsche. Duur: ~30’. UU 12. Septämber 1984 Berlin (Dietrich Fischer-Dieskau [Bariton]; Philharmonisches Oktett: Dirigänt: Arturo Tamayo)

Ensemble: Klarinette in A – Horn – Fagott – Stryycher: 1.1.1.1.1

Dies (1984). Oratorium fir 4 Singstimme, 2 Sprächer, Chinderchoor, Sprächchoor, gmischte Choor (SATB), Orgel un Orcheschter. Täxt: us em Graduale un dr Vulgata un vum Leonardo da Vinci. Duur: ~35’. UU 13. Novämber 1986 Wien (Agnes Habereder [Sopraan], Klára Takács [Alt], Robert Gambill [Tenor], Roland Hermann [Bariton], Alexander Goebel, Jost Meyer [Sprecher]; Wiener Sängerknaben; ORF-Chor; Radio-Symphonieorchester Wien; Dirigänt: Lothar Zagrosek)

Orcheschter: 4.4.4.4 – 8.9[3 vu wyt ewäg].7[3 vu wyt ewäg].2 – Schlaazyyg[8] – Pauke [2] – Stryycher

Andere Schatten (1985). Musikaalischi Szeene fir hooche Sopraan, Mezzosopran, Bariton, Sprächer, gmischte Choor un Orcheschter. Täxt: no s Jean Pauls Rede des toten Christus vom Weltgebäude herab, dass kein Gott sei us em Romaan Siebenkäs. Duur: ~25’. UU 6. Septämber 1985 Frankfurt am Main (Irmgard Ade [Sopraan], Eva Csapó [Mezzosopraan], Richard Salter [Bariton], ?? [Sprecher]; Fyiburger Kantorei; Ensemble Modern; Dirigänt: Ernest Bour)

Chor: 6S.6A.6T.6B

Orcheschter: 2.2.3.2 – 2.1.1.0 – Schlaazyyg[3] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.1.1.2.1

Was aber – (1986) fir 2 Frauestimme un Orcheschter. Täxt: Pindar, dytsch vum Friedrich Hölderlin. Duur: ~9’. UU 18. Oktoober 1986, Heidelberg (Éva Csapó [Sopraan], Eleanor James [Mezzosopraan]; Philharmonisches Orchester der Stadt Heidelberg; Dirigänt: Mario Venzago)

Orcheschter: 2.0.2.0 – 2.2.2.0 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Celesta – Klavier – Oorgele – Stryycher: 10.0.8.6.4

Raumauge (1986). Schlussmonoloog vum Prometheus, fir gmischte Choor (SATB) un 5 Schlaagzyygspiiler. Täxt: us Der gefesselte Prometheus, gefesselt vum Aischylos, dytsch vum Peter Handke

Neifassig (1993/94). Duur: ~4’. UU 20. Novämber 1994 Stuagert (Ensemble Varianti; Dirigänt: Rupert Huber)

Lowry-Lieder (1982–87) fir Singstimm un Orcheschter. Täxt: Wolf Wondratschek (Die Einsamkeit der Männer. Mexikanische Sonette [Lowry-Lieder] [1983]). Duur: ~25’. UU 10. Jänner 1988 München (Gabriele Schnaut [Mezzosopraan]; Bayerisches Staatsorchester; Dirigänt: Wolfgang Sawallisch)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher

1. Die Nacht beginnt – 2. Im Hass – 3. Tänzer – 4. Im Auge des Adlers – 5. Gebet – 6. Wer lange einsam war – 7.Die Sonne

Klangbeschreibung II – Innere Grenze (1986/87) fir 4 Stimme, 5 Bläächbleeser un 6 Schlaagzyyger. Täxt: Friedrich Nietzsche (us: Der Wanderer und sein Schatten. Ein Buch). Duur: ~35’. UU 18. Oktoober 1987 Donaueschingen (Ingrid Ade-Jesemann, Monika Bair-Ivenz, Christa Muckenheim [Sopraan], Christine Whittlesey [Mezzosopraan]; Gabrieli-Quintett: Reinhold Friedrich, Klaus Schuwer [Drumpeete], Thomas Bernstein [Hoorn], Hartmut Friedrich [Posuune], Stefan Bender [Bassposuune]; Groupe de percussions de Den Haag; Dirigänt: Willy Goudswaar)
Nachtwach (1987/88) fir 8 Soolostimme (2S.2A.2T.2B), gmischte Choor (SATB), 4 Posuune un Woodblock (gspiilt vum Dirigänt). Täxt: us dr Biible. Duur: ~8’. UU 27. April 1988 Karlsruhe (Studio Vocale Karlsruhe; Dirigänt: Werner Pfaff)
Départ (1988) fir gmischte Choor (SATB), Sprächchoor (20 Stimme) un 22 Spiiler. Täxt: Arthur Rimbaud, us Les Illuminations. Duur: ~7’. UU 26. Oktoober 1988 Wien (Wiener Jeunesse-Chor; Wiener Philharmoniker; Dirigänt: Claudio Abbado)

Orcheschter: 1.0.2.0 – 0.2.2.0 – Schlaazyyg[6] – 2 Haarpfe – 2 Klaviere – Oorgele – Stryycher: 0.0.0.2.2

Mein Tod. Requiem in memoriam Jane S. (1988/89) fir Sopraan un Orcheschter. Täxt: Wolf Wondratschek. Duur: ~35’. UU 16. Augschte 1990 Salzburg (Ingrid Haubold [Sopraan]; Radio-Symphonieorchester Wien; Dirigänt: Michael Gielen). – (Jane Seitz [Jane Sperr, Juliane Sperr], Filmeditoori)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 16.14.12.10.8

Geheimer Block (1989) fir 4 Soolostimme (SATB; Vokalise), gmischte Choor (20 Stimme; Vokalise), Oorgele un Orcheschter. Duur: ~20’. UU 27. Augschte 1989 Frankfurt am Main (Rosemary Hardy, Mechthild Georg, Neil Jenkins, Johannes Mannov; Konzertchor Darmstadt; Staatsphilharmonie Rheinland-Pfalz; Dirigänt: Leif Segerstam)

Orcheschter: 4.0.4.0 – 6.4.4.0 – Schlaazyyg[7] – 2 Haarpfe – Oorgele – Stryycher: 1.1.6.6.6

Frau / Stimme (1989) fir Sopraan un Orcheschter mit Sopran. Täxt: no Heiner Müller (Der Auftrag. Erinnerung an eine Revolution [1979]). Duur: ~20’. UU 22. Oktoober 1989 Donaueschingen (Isolde Siebert, Carmen Fugiss [Soprane], SWF-Sinfonieorchester Baden-Baden; Dirigänt: Michael Gielen)

Orcheschter: 4.0.4.0 – 4.4.4.4 – Schlaazyyg[7] – 2 Haarpfe – 2 Klavier – Stryycher: 1.1.0.6.2

Das Rot (1990). Segs Gediicht vu dr Karoline von Günderrode, fir Sopraan oder Tenor un Klavier. Duur: ~17’. UU 22. Novämber 1991 Wien (Christoph Prégardien [Tenor], Siegfried Mauser [Klavier])

1. Hochrot – 2. Ist alles stumm und leer – 3. Des Knaben Morgengruß – 4. Des Knaben Abendgruß – 5. An Creuzer – 6. Liebst du das Dunkel

Bildlos / Weglos (1990/91) fir Orcheschter mit 7 Frauestimme (Sopran [Vokalise?]; heecher poschtiert). Duur: ~15’. UU 27. Oktoober 1991 Wien (Ensemble Anton Webern; Dirigänt: Claudio Abbado)

Orcheschter: 2.0.2.0 – 2.4.4.1 – Schlaazyyg[6] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.1.1.7.7

Vier Gedichte von Peter Härtling (1993) fir mittleri Stimm un Klavier. Täxt us Die Gedichte 1953–87 (1989). Duur: ~10’. UU 27. Novämber 1993 Stuagert (Mitsuko Shirai [Mezzosopraan], Hartmut Höll [Klavier])

1. Depressionen I – 2. Depressionen II – 3. Depressionen III – 4. Abendlicher Entwurf

Abschiedsstücke (1993) fir Frauestimm un chlai Orcheschter (15 Spiiler). Täxt: Wolf Wondratschek. Duur: ~30’. UU 14. Novämber 1993 Baadewyyler (Rosemary Hardy [Sopraan]; Ensemble Modern; Dirigänt: George Benjamin)

Orcheschter: 1.1.1.1 – 1.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – Akkordeon – Stryycher: 0.0.1.1.1

O meine Seele war ein Wald (1994) fir Mezzosopran, Alt, Harfe, Viola, Violoncello und Kontrabass. Täxt: Else Lasker-Schüler, Nun schlummert meine Seele (1910). Duur: ~4’. UU 28. Mai 1994 Berlin (Stella Doufexis [Mezzosopraan], Maria Kowollik [Alt]; Nina Schlemm [Haarpfe], Brett Dean [Viola], Richard Duven [Violoncello], Peter Riegelbauer [Kontrabass])
Communio (Lux aeterna) (1995; aus dem Requiem der Versöhnung) fir Alt, Chinderstimm, gmischte Choor (Vokalise) un Orcheschter. Duur: ~6’. UU 15.[18.?] Augschte 1995 Stuagert (Liederhalle; Gächinger Kantorei; Israel Philharmonic Orchestra; Dirigänt: Helmuth Rilling)

Orcheschter: 0.0.0.0 – 0.3.3.1 – Schlaazyyg[4 {vu wyt ewäg}] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 1.1.0.0.7

Maximum est unum (1996) fir Alt, 4 Sopran, 2 gmischti Cheer (SATB) un Orcheschter mit Oorgele. Täxt: Meister Eckhart, Nikolaus von Kues. Duur: ~35’. UU 17. Novämber 1996 Freiburg im Breisgau (Silke Marchfeld [Alt]; Freiburger Bachchor; Freiburger Bachorchester; Kay Johannsen [Orgel]; Dirigänt: Hans Michael Beuerle)

Orcheschter: 4.1.1.1 – 1.3.4.0 – Schlaazyyg[1] – Pauke [1] – Haarpfe – Oorgele – Stryycher: 0.0.4.4.2

Ernster Gesang mit Lied (1996/97) fir mittleri Stimm (Bariton) un Orcheschter. Täxt: no Woort, wu em Georg Büchner zuegschriibe wääre. Duur: ~18’. UU 29. Meerz 1998 Hamburg (Musikhalle; Johannes M. Kösters [Bariton]; Hamburger Symphoniker; Dirigänt: Jac van Steen)

Orcheschter: 0.1.4.3 – 4.0.3.1 – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 0.0.1.1.1

Ainzelfassige:

Ernster Gesang (1996): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble
Lied (1997) fir mittleri Stimm un Orcheschter. Duur: ~5’. Täxt: no Woort, wu em Georg Büchner zuegschriibe wääre

Bsetzig: 0.1.4.3 – 4.0.3.1 – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 0.0.7.6.5

Drei Gedichte von Monique Thoné (1997) fir mittleri Stimm un Klavier. Duur: ~3’. UU 4. April 1998 Borgerhout (De Feniks Zaal; Judith Vindevogel [Sopraan], Alain Franco [Klavier])

1. Vielleicht kommt mich morgen wohl jemand hohlen – 2. Es ist unerträglich – 3. Ich bleibe allein

Apokryph (1997). Gesang fir Bariton un Klavier. Duur: ~3’. Täxt: no Woort, wu em Georg Büchner zuegschriibe wääre. UU 20. Septämber 1997 Berlin (Philharmonie; Johannes M. Kösters [Bariton], David R. Coleman [Klavier])
Nebendraußen (1998) fir Singstimm (Bariton) un Klavier. Täxt: Hermann Lenz, us Rosen und Spatzen (1991). Duur: ~18’. UU 1. Dezämber 1998 Köln (Philharmonie; Christoph Prégardien [Tenor], Siegfried Mauser [Klavier])

1. Die Handbewegung – 2. Spätjahr – 3. November – 4. Nebendraußen – 5. Dein Handwerk I – 6. Notiz – 7. Dein Handwerk II – 8. Versteinerung – 9. Mitgefühl – 10. Liebe Zeit

Deutsches Stück mit Hamlet (1997/98) fir Mezzosopran, Bariton un Orcheschter. Täxt: Erich Mühsam, Johann Wolfgang von Goethe, Georg Herwegh, Ferdinand Freiligrath, Heiner Müller, Heinrich Heine, Gottfried Benn, Friedrich Hölderlin. Duur: ~30’. UU 18. Mai 1998 Frankfurt am Main (Renée Morloc [Mezzosopraan], Dietrich Henschel [Bariton]; Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Dirigänt: Gerd Albrecht)

Orcheschter: 3.2.2.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher

Trigon (1993–99) fir Frauestimm un Orcheschter. Täxt: us s Homers Odyssee (im griechische Originaal). Duur: ~30’. UU 18. Novämber 1999 Paris (Salome Kammer [Stimme]; Ensemble Modern; Dirigentin: Dominique My)

Orcheschter: 2.0.2.0 – 2.3.3.2 – Schlaazyyg[5] – Haarpfe – Stryycher: 0.0.0.0.1

Elemänt:

Sphinxirène (19??)
Form / Zwei Formen (1993/94): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble
Responsorium (1997) fir Frauestimm un Ensemble. Täxt: us s Homers Odyssee (im griechische Originaal). Duur: ~7’. UU 25. April 1997 Witten (Salome Kammer [Stimme]; Asko Ensemble; Dirigänt: Stefan Asbury)

Ensemble: 0.0.0.0 – 2.3.2.1 – Schlaazyyg[5] – Haarpfe – Stryycher: 0.0.0.0.1

In doppelter Tiefe (1999) fir 2 Frauestimme un Orcheschter. Täxt: Marinus van der Lubbe. Duur: ~28’. UU 29. Septämber 1999 Berlin (Stella Doufexis [Mezzosopraan], Anna Larsson [Alt]; Berliner Philharmoniker; Dirigänt: Claudio Abbado)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.2.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – 1–2 Haarpfe – Celesta – Stryycher

Ende der Handschrift. Elf späte Gedichte von Heiner Müller (1999) fir Gsang un Klavier. Duur: 25’. UU 17. Meerz 2000 Baadewyyler (Hotel Römerbad; Christoph Prégardien [Tenor], Siegfried Mauser [Klavier])

1. Glückloser Engel 2 – 2. Nature morte – 3. Blaupause – 4. Leere Zeit – 5. Traumwald – 6. Im ächten Manne… – 7. Mit der Wiederkehr der Farbe… – 8. …Und gehe weiter in die Landschaft… – 9. Wie einen Schatten hat Gott… – 10. Drama – 11. Geh Ariel bring den Sturm…

Drei späte Gedichte von Heiner Müller (1998/99) fir Altstimm un Orcheschter. Duur: 12’. UU 12. Meerz 1999 Berlin (Iris Vermillion [Alt]; Berliner Philharmoniker; Dirigänt: Péter Eötvös)

Orcheschter: 3.1.3.3 – 4.2.3.1 – Schlaazyyg[2] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

1. Leere Zeit – 2. Schwarzfilm – 3. Nachdenken über Michelangelo

Stille Stücke (2000/03)

Stilles Stück (2000) fir Bariton un 8 Stryycher (2.2.2.2.0). Täxt: Hermann Lenz, Meeresluft. Duur: 8’. UU 18. Oktoober 2000 Hannover (Yaron Windmüller [Bariton]; Vogler Quartett, Arditti Quartett)
Stilles Stück 2 (2003) fir lyrische Bariton (oder Tenor), Hoorn un Stryycher (2.2.2.2.0). Täxt: Paul Fleming, An sich. Duur: 8’. UU 22. Mai 2003 München (Thomas E. Bauer [Bariton]; Münchener Kammerorchester; Dirigänt: Christoph Poppen)

Rilke: 4 Gedichte (2000) fir Tenor un Klavier. Täxt: Rainer Maria Rilke, Gedichtskreis: Aus dem Nachlaß des Grafen C. W. (1921), 2. Reihe, Nr. 3, 6, 10, 11. Duur: ~25’. UU 2. Februar 2002 Stuagert (Christoph Prégardien [Tenor], Siegfried Mauser [Klavier])

Fassig fir Singstimm (Tenor oder Sopran) un Orcheschter (2000–04). Duur: ~25’. UU 10. Dezämber 2004 Basel (Christoph Prégardien [Tenor]; Basel Sinfonietta; Dirigänt: Emilio Pomàrico)

Orcheschter: 2.2.2.2 – 4.0.2.1 – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 12.10.8.6.4

Frage (1999–2000) fir Frauestimm un Ensemble (8 Spiiler). Täxt: ?. Duur: ~40’. UU 28. Oktoober 2000 Köln (Salome Kammer [Stimme]; Ensemble Recherche)

Ensemble: 0.0.EH.1.0 – 0.0.0.0 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

In Frage (1999–2000) fir Ensemble (8 Spiiler): lueg unter Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Deus passus (1999/2000). Passions-Stugg no Lukas, fir 5 Soli (S.Mezz.A.T.Bar), gmischte Choor (SATB) un Orcheschter. Duur: ~100’. Täxt: Lukas 22,19–24,3, Jeremia 53,4–5 (dytsch vum Martin Luther); Väärs us em Graduale; Paul Celan, Tenebrae (us Sprachgitter [1957]). UU 29. Augschte 2000 Stuagert (Juliane Banse [Sopraan], Iris Vermillion [Mezzosopraan], Cornelia Kallisch [Alt], Christoph Prégardien [Tenor], Andreas Schmidt [Bass]; Bach Collegium Stuttgart; Gächinger Kantorei; Dirigänt: Helmuth Rilling)

Orcheschter: 2.4.0.2 – 0.0.4.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Oorgele – Stryycher: 6.6.6.4.2

…fleuve V (omnia tempus habent) (1997–2000) fir Mezzosopran, Bariton un Orcheschter. Täxt: ?. Duur: ~100’. UU 26. Oktoober 2000 Berlin (Roman Trekel [Bariton], Jia Lin Zhang [Mezzosopraan]; Deutsches Symphonie-Orchester; Dirigänt: Kent Nagano)

Orcheschter: 4.4.6.4 – 4.6.4.2 – Schlaazyyg[7] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher

Sechs Gedichte von Friedrich Nietzsche (2001) fir Bariton un Klavier. Duur: ~25’. UU 23. Oktoober 2002 Köln (Thomas Hampson [Bariton], Wolfram Rieger [Klavier])

1. Der Einsamste – 2. Der Herbst – 3. Der Wandrer (I) – 4. Der Wandrer (II) – 5. Der Wanderer und sein Schatten – 6. Venedig

Lavant-Gesänge (2000–01). Fimf Gediicht vu dr Christine Lavant (us Die Bettlerschale [1956]) fir Altstimm un Klavier. Duur: ~20’. UU 27. Meerz 2003 Frankfurt am Main (Marjana Lipovšek [Mezzosopraan], Anthony Spiri [Klavier])
Astralis – Über die Linie III (2001) fir chlaine Choors, Violoncello un 2 Pauke. Täxt: Novalis. Duur: ~25’. UU 23. Jänner 2002 Berlin (Philharmonie, Kammermusiksaal; Rundfunkchor Berlin; David Geringas [Violoncello]; qUAdRUM Schlaagzyygquartett; Dirigänt: David Jones)
Aria / Ariadne (2001). „Szenarie“ fir Sopraan un Chammerorcheschter. Täxt: no Friedrich Nietzsche, Klage der Ariadne us de Dionysos-Dithyramben. Duur: ~30’. UU 22. Jänner 2002 Köln (Juliane Banse [Sopraan]; Münchener Kammerorchester; Dirigänt: Christoph Poppen)

Orcheschter: 0.1.0.0 – 2.0.0.0 – Haarpfe – Stryycher: 3.3.2.2.1

Brentano-Phantasie (2002). Siibe Gediicht fir hoochi Stimm (Sopran oder Tenor) un Klavier. Täxt: Clemens Brentano. Duur: ~30’. UU 16. Jänner 2004 Frankfurt am Main (Alte Oper; Christine Schäfer [Sopraan], Julien Salemkour [Klavier])
Insula felix (2003) fir 2 Soli, Chor un chlai Orcheschter. Täxt: no Walahfrid Strabo. Duur: ~30’. UU 17. Mai 2003 Stuagert (Christine Schäfer [Sopraan], James Taylor [Tenor]; Bach Collegium Stuttgart; Gächinger Kantorei; Dirigänt: Helmuth Rilling)

Orcheschter: 2.2.0.1 – 1.0.0.0 – Schlaazyyg[1] – Stryycher: 6.6.4.4.2

Europa nach dem letzten Regen (2003). Elf Gedichte von Durs Grünbein (aus Nach den Satiren) fir Sopraan, Alt, Tenor un Orcheschter. Duur: ~48’. UU 4. Septämber 2003 Dresden (Semperoper; Christiane Oelze [Sopraan], Mariana Lipovsek [Alt], Christoph Prégardien [Tenor]; Sächsische Staatskapelle Dresden, Dirigänt: Kent Nagano)

Orcheschter: 3.2.3.3 – 4.2.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher

Solo e pensoso (2004) fir Bariton (oder Tenor), Viola un Haarpfe. Täxt: 2 Sonett vum Francesco Petrarca, dytsch vum Rainer Maria Rilke un em Rudolf Borchardt. Duur: ~9’. UU 28. April 2004 München (Bayerische Akademie der Schönen Künste; Thomas E. Bauer [Bariton], Klaus-Peter Werani [Viola], Marlis Neumann [Harfe])
Memoria (1994–2004). Drei Requiem-Bruchstugg fir Chinderstimm, Altstimm, 3-stimmige gmischte Choor un Orcheschter. Täxt: Nelly Sachs (Wer ruft? / Szene aus dem Spiel Nachtwache [Die Augen zu]). Duur: ~15’. UU 9. Mai 2005 Berlin (Philharmonie; Cornelia Kallisch [Alt]; Rundfunkchor Berlin; Junge Deutsche Philharmonie; Dirigänt: Lothar Zagrosek)

Orcheschter: 2.1.1.1 – 2.3.3.1 – Schlaazyyg[4] – Pauke [1] – Haarpfe – Stryycher: 1.1.3.2.7

Eins und doppelt (2004). Fimf Lieder us em Zwiiliecht, fir Bariton un Klavier. Täxt: Johann Wolfgang von Goethe, Achim von Arnim, Theodor Fontane. Duur: ~15’. UU 10. Augschte 2004 Ludwigshafen (Peter Schöne [Bariton], Olga Monakh [Klavier])

Abendempfindung (Arnim) – Gingo biloba (Goethe) – Dämmrung senkte sich von oben (Goethe) – Ausgang (Fontane) – Worte sind der Seele Bild (Goethe)

Drei Hölderlin-Gedichte (2004) fir Sopraan (oder Tenor) un Klavier. Duur: ~8’. UU 11. Augschte 2004 Bad Reichenhall (Mojca Erdmann [Sopraan], Axel Bauni [Klavier])
Bildnis: Anakreon (2004) fir Tenor, Klavier, Haarpfe, Klarinette in A un Violoncello. Täxt: Eduard Mörike, Gediicht un Fragmänte us Anakreon un de Anakreonitische Lieder (1864). Duur: ?. UU 16. Mai 2004 Stuagert (Liederhalle; Markus Schäfer [Tenor], Hartmut Höll [Klavier], Maria Stange [Haarpfe], Sebastian Kürzl [Klarinette], Peter Tilling [Violoncello])
2 Sprüche (2005) fir Bariton un Klavier. Täxt: Friedrich Schiller. Duur: ~10’. UU 8. Augschte 2005 Bad Reichenhall (Peter Schöne [Bariton], Axel Bauni [Klavier])
Penthesilea Monolog (2005) fir dramaatische Sopran un Orcheschter. Täxt: Schlussmonoloog us Penthesilea vum Heinrich von Kleist. Duur: ~20’. UU (konzertant) 20. Augschte 2005 Weimar (Gabriele Schnaut [Sopraan]; MDR-Sinfonieorchester; Dirigänt: Dennis Russell Davies)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher

Eine Stimme 1–3 (2004/05) fir Mezzosopran (Vokalise) un Ensemble. Duur: ~15’. UU 30. Septämber 2005 Stroßburi (Françoise Kubler [Mezzosopraan]; Les Percussions de Strasbourg; Dirigänt: Luca Pfaff)

Ensemble: 1.0.0.0 – 0.0.0.0 – Schlaazyyg[6] – Klavier – Stryycher: 0.0.1.1.1

Zu singen (2006) fir Sopraan un Klarinette. Täxt: Friedrich Hölderlin (aus Mnemosyne, 1. Fassig). Duur: ~8’. UU 4. Meerz 2007 Dibenga (Hölderlinturm; Mojca Erdmann [Sopraan], Jörg Widmann [Klarinette])
Vigilia (2001–06) fir 6 Stimme un Ensemble. Täxt: us de Responsorie vu dr Chaarwuche-Liturgy. Duur: ~65’. UU 7. Septämber 2006 Berlin (Philharmonie; Singer Pur: Claudia Reinhard [Sopraan], Klaus Wenk, Markus Zapp, Manuel Warwitz [Teneer], Reiner Schneider-Waterberg [Bariton], Marcus Schmidl [Bass]; musikFabrik; Dirigänt: Stefan Asbury)

Ensemble: 0.0.1.0 – 1.0.2.1 – Schlaazyyg[1] – Oorgele – Stryycher: 0.0.1.1.1

Sonata 1 – 1. Tristis est anima mea – Sonata 2 – 2. Ecce vidimus eum – Sonata 3 – 3. Velum templi scissum est – Sonata 4 – 4. Tenebrae factae sunt – Sonata 5 – 5. Caligaverunt oculi mei – Sonata 6 – 6. Recessit pastor noster – Sonata 7 – 7. Aestimatus sum – Miserere (Fragmänt us Psalm 51)

Heine zu „Seraphine“ (2006). Siibe Gediicht vum Heinrich Heine, fir Singstimm un Klavier. Duur: ~17’. UU 23. Augschte 2006 Bad Reichenhall (Mareike Morr [Mezzosopraan], Jan Philip Schulze [Klavier])
Fremdes Licht (2006) fir Sopraan, Violine, Klarinette un chlai Orcheschter. Täxt: no Clemens Brentano, Phantasie. Duur: ~30’. UU 27. Jänner 2006 Augschburg (Mojca Erdmann [Sopraan]; Carolin Widmann [Violine], Jörg Widmann [Klarinette]; Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks; Dirigänt: Péter Eötvös)

Orcheschter: 2.2.0.2 – 2.0.0.0 – Stryycher

Das Namenlose (2006) fir Sopraan, Klarinette un Klavier. Täxt: Robert Musil. Duur: ~12’. UU 9. April 2006 Heidelberg (Mojca Erdmann [Sopraan], Jörg Widmann [Klarinette], Axel Bauni [Klavier])
Akt und Tag (2006). Zwoo Stuudie fir Sopraan un Stryychquartett. Täxt: William Blake, Poems. Duur: ~24’. UU 21. Oktoober 2006 Donaueschingen (Christuskirche; Claron McFadden [Mezzosopraan], Arditti Quartett)

Ainzelstugg:

Akt (2006). Stuudie fir Sopraan (Vokalise) un Stryychquartett. Duur: ~18’. UU 21. Mai 2006 Amsterdam (Muziekgebouw; Claron McFadden [Mezzosopraan]; Arditti Quartett)

Quid est Deus (2007). Cantata Hermetica fir gmischte Choor (SATB) un Orcheschter (zum 550-jeerige Bstoo vu dr Albert-Ludwigs-Uniwersiteet Fryburg). Täxt: us em Corpus Hermeticum(?). Duur: ~33’. UU 4. Novämber 2007 Fryburg im Brysgau (Kunzärthuus; SWR Vokalensemble Stuttgart; SWR Sinfonieorchester Baden-Baden und Freiburg; Dirigänt: Sylvain Cambreling)

Orcheschter: 4.4.0.4 – 0.3.3.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 0.0.8.6.4

Goethe-Lieder (2004–07)

Fassig fir Bariton un Klavier. Duur: ~30’. UU 15. Augschte 2007 Bad Reichenhall (Kurhaus; Peter Schöne [Bariton], Axel Bauni [Klavier])
Fassig fir Tenor un Klavier. Duur: ~30’. UU 3. Juuni 2007 Essen (Christoph Prégardien [Tenor], Siegfried Mauser [Klavier])

Diptychon (2006/07) fir hooche Sopraan un Orcheschter. Täxt: Friedrich Hölderlin. Duur: ~18’. UU 8. Juuni 2007 Köln (Philharmonie; Mojca Erdmann [Sopraan]; WDR Sinfonieorchester; Dirigänt: Stefan Asbury)

Orcheschter: 2.2.2.2 – 0.2.3.1 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – Stryycher

An Bálint (2007) fir Sprächstimm un Klaviertrio. Täxt: Wolfgang Rihm. UU 29. Novämber 2007 Wien (Musikverein, Steinerner Saal; Heinz Stolba [Sprecher], Wiener Klaviertrio: Wolfgang Redik [Violine], Matthias Gredler [Violoncello], Stefan Mendl [Klavier]; im Rme vun eme Kunzärt fir dr ungarisch Musikpublizischt Bálint András Varga (* 1941), mit andere Uruffierige vum Jay Schwartz [Music for Violin, Violoncello and Piano], Georg Friedrich Haas [ins Licht], Arvo Pärt [Scala cromatica], Vykintas Baltakas [Varga-Lied], Friedrich Cerha [Parabola I], David Sawer [Satz], Harrison Birtwistle [Double Hocket], Mauricio Sotelo [Venta Varga], György Kurtág [Varga Bálint Ligaturája], Johannes Maria Staud [Für Bálint András Varga], Cristóbal Halffter)
Skoteinós (2008). Heraklit-Fragmänt (dytsch vum Bruno Snell) fir 3 Mannestimme, Schlaagzyyg un 3 Posuuse. Duur: ~9’. UU 16. Februar 2008 Stuagert (Theaterhaus, Saal T1; Neue Vocalsolisten Stuttgart; Mitgliider vu Ensemble Resonanz un Composers Slide Quartet; Dirigänt: Titus Engel)
KOLONOS (2008), 2 Fragmänt vum Hölderlin no Sophokles | fir Alt (Countertenor) un chlai Orcheschter. Orcheschter: 2 1 2 1 - 2 0 0 0 - timp, str; Juuli 2008 Bad Wildbad (Festival Rossini z Wildbad); Virtuosi Brunensis; Matthias Rexroth [Countertenor]; Antonino Fogliani [Dirigänt]
Vier späte Gedichte von Friedrich Rückert (2008) fir mittleri Stimm (Mezzosopran oder Bariton) un Klavier. Duur: ~12’. UU 28. Juuni 2008 Bad Kissingen
Der Maler träumt (2008/09). E Draum-Gsiicht vum Max Beckmann, fir Bariton un Ensemble. UU 29. Oktoober 2011 Amsterdam (Christian Miedl [Bariton]; Asko/Schönberg Ensemble; Dirigänt: Reinbert de Leeuw)

Ensemble: 1.1.EH.1[+BKlar].1.KFg – 1.1.1.1 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 1.1.3.3.2

ET LUX (2009) fir Vokaalquartett un Stryychquartett. Duur: ~60’. UU 15. Novämber 2009 Köln (Philharmonie; Arditti String Quartet; The Hilliard Ensemble)

Biinewäärch

Faust und Yorick (1976). Chammeroopere. Libretto: Frithjof Haas (noch em glyychnamige Stugg vum Jean Tardieu, dytsch vum Manfred Fusten). Duur: ~50’. UU 29. April 1977 Mannheim (Ensemble vum Badische Staatstheater Karlsruhe: Klaus Kirchner [Der Gelehrte], Aili Purtonen, Christa Lehert; Badische Staatskapelle; Dirigänt: Frithjof Haas; Reschy: Hans-Peter Knell)

Lyt: Der Gelehrte (Bariton) – Die Mutter (Alt) – Die Frau (Mezzosopran) – Die Tochter (Mezzosopran) – Der Reporter (Tenor) – 4 Studenten (SATB)

Orcheschter: 1.1.1.1 – 0.2.1.0 – Schlaazyyg[1] – Haarpfe – Celesta – Cembalo – Klavier – elektroonischi Oorgele – Stryycher

Jakob Lenz (1977/78). Chammeroopere. Libretto: Michael Fröhling (frei no dr Verzellig Lenz vum Georg Büchner). Duur: ~75’. UU 8. Meerz 1979 Hamburg (Opera stabile der Staatsoper; Richard Salter [Lenz], Peter Haage [Oberlin], Ude Krekow [Kaufmann]; Mitgliider vum Philharmonische Staatsorchester Hamburg, Dirigänt: Klauspeter Seibel; Reschy: Siegfried Schoenbohm)

Lyt: Lenz (Bariton) – Oberlin (Bass) – Kaufmann (Tenor) – 6 Stimme (2S.2A.2B) – 2 (oder 4) Chinderstimme

Orcheschter: 0.2.1.1 – 0.1.1.0 – Schlaazyyg[1] – Cembalo – Stryycher: 0.0.0.3.0

Tutuguri. Poème dansé (1980–82). Ballett fir Orcheschter, Choor (vum Toonband) un Sprächer. Libretto: no Antonin Artaud. Duur: ~100’. UU 12. Novämber 1982 Berlin (Deutsche Oper; Dirigänt: Arturo Tamayo)

Orcheschter: 3.3.3.4 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[6; 4 Tamtam im Saal] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6

Die Hamletmaschine (1983–86). Musiktheaterstugg in 5 Dail. Libretto: noch em glyychnamige Stugg vum Heiner Müller. Duur: ~90’. UU 30. Meerz 1987 Mannheim (Nationaltheater; Kurt Müller-Graf [Graf; Hamlet I], Rudolf Kowalski [Hamlet II], Johannes M. Kösters [Hamlet III], Gabriele Schnaut [Ophelia]; Choor un Orcheschter vum Nationaltheater; Dirigänt: Peter Schneider; Reschy: Friedrich Meyer-Oertel)

Lyt: Hamlet I (alte Schauspiiler) – Hamlet II (junge Schauspiiler) – Hamlet III (Bariton) – Ophelia (hoochdramaatische Sopraan) – 3 Ophelia-Doubles: Marx, Lenin, Mao / 3 nackigi Fraue / Stimme us em Saarg (seli hooche Sopraan; Sopraan; Mezzosopraan) – 4 Lachendi (2 Fraue, 2 Manne) – 3 Schreiendi (Manne) – e baar stummi Rolle

Choor: zmindescht 12S.12A.12T.12B (au Sprächchoor)

Orcheschter: 2.2.2.2 – 4.3.3.1 – Schlaazyyg[6] – Pauke [1] – Klavier – Stryycher: 14.12.10.8.6 – 4 Raadioapperaat (mit 4 Spiiler) – Toonband

Oedipus (1986/87). Musiktheaterstugg in 2 Dail. Libretto: noh Sophokles (Oedipus der Tyrann, dytsch vum Friedrich Hölderlin [1804]), Friedrich Nietzsche (Oedipus, Reden des letzten Philosophen mit sich selbst. Ein Fragment aus der Geschichte der Nachwelt [1872/73]) un Heiner Müller (Ödipuskommentar [1965]). Duur: ~93’. UU 4. Oktoober 1987 Berlin (Deutsche Oper; Andreas Schmidt [Oedipus], Emily Golden, William Pell, William Dooley, Lenus Carlson, William Murray; Dirigänt: Christoph Prick; Reschy: Götz Friedrich)

Lyt: Oedipus (Bariton) – Kreon (Tenoor) – Tiresias (Bariton) – Bote (Bariton) – Hirte (Bariton) – Jokasta / Frau (Mezzosopraan) – Sphinx (4 Sopraan [villicht au 2 vum Toonband])

Choor: 16 Eltschti (8T.8B)

Orcheschter: 4.4.4.4 – 4.4.4.0 – Schlaazyyg[6] – 2 Haarpfe – Klavier – 2 Violine

Uf dr Biini: e großi Metallblatte, wu hangt – e grooßi Holzfassdrummle

Vum Toonband: 4 Sopraan – Frauestimme – Mannestimme – Chinderstimme – gmischte Choor – Sprächchoor – 4 Drumpeete – 4 Posuune

Die Eroberung von Mexico (1987–91). Musiktheaterstugg. Libretto: no Antonin Artaud un Octavio Paz. Duur: ~120’. UU 9. Februar 1992 Hamburg (Staatsoper; Richard Salter [Cortez], Renate Behle [Montezuma], Miriam Goldschmidt [Malinche], Peter Kollek [Der schreiende Mann]; Philharmonisches Staatsorchester Hamburg; Dirigänt: Ingo Metzmacher; Reschy: Peter Mussbach)

Lyt: Montezuma (dramaatische Sopraan) – Cortez (Bariton) – Der schreiende Mann (Schauspiiler) – Malinche, die Dolmetscherin (Schauspiileri)

Stimme im Orcheschter: seli hooche Sopraan – Alt – 2 Sprächer

Choor

Orcheschter: 3.4.4.1 – 3.3.3.1 – Schlaazyyg[5] – Pauke [1] – Dundermaschiin – Haarpfe – Klavier – elektroonischi Oorgele – E-Bass – Stryycher: 1.1.2.6.4

Vum Toonband: Choor (SATB) – Sprächchoor

Séraphin (1993/94). Versuech vun eme Theater. Libretto: no Antonin Artaud

1. Zuestand (1994): Fassig fir 3 Mezzosopraan, 3 Altstimme, 2 Bariton (alli Vokalise) un Orcheschter. Duur: ??’. UU 7. Septämber 1994 Frankfurt am Main (Richard Salter, Johannes M. Kösters [Bariton]; Ensemble Belcanto; Ensemble 13; Dirigänte: Manfred Reichert, Dietburg Spohr, Videoprojäkzioone: Klaus vom Bruch)

Orcheschter: 1.0.1.0 – 0.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Stryycher: 0.0.1.1.1 – Toonband

2. Zuestand (1993–96): Fassig fir 3 Mezzosopraan, 3 Altstimme, 2 Bariton (alli Vokalise) un Orcheschter. Duur: ??’. UU 24. Novämber 1996 Stuagert (Eugene Perry, Herbert Perry [Bariton], Ellen Umlauf [Schauspiileri]; Dirigänt: Bernhard Kontarsky; Uusstattig un Reschy: Peter Mussbach)

Orcheschter: 1.0.1.0 – 0.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – Stryycher: 0.0.1.1.1 – Toonband

Séraphin III – Jan Fabre: „I am a Mistake“ (2006/07) fir 2 Sprächstimme, 2 Sänger un Ensemble (14 Spiiler). Duur: ~70’. UU 29. Novämber 2007 Athen (Hilde van Mieghem [Schauspiileri]; Theaterensemble Jan Fabre; Matthias Horn, Johannes M. Kösters [Bariton]; Ensemble Recherche; Dirigänt: Lucas Vis; Reschy: Jan Fabre; Film: Chantal Akerman)

Ensemble: 1.1.1.0 – 0.1.1.0 – Schlaazyyg[2] – Haarpfe – 2Klaviere – Stryycher: 1.0.1.1.1

Das Gehege (2004/05). E näächtligi Szeene fir Sopraan, Pantomiime un Orcheschter. Libretto: no Schlusschor vum Botho Strauß. Duur: ~45’. UU 27. Oktoober 2006 München (Bayerische Staatsoper; Gabriele Schnaut [Die Frau], Todd Ford [Der Adler]; Bayerisches Staatsorchester; Dirigänt: Kent Nagano; Reschy: William Friedkin)

Lyt: Die Frau (dramaatische Sopraan) – Der Adler (Pantomiime)

Orcheschter: 3.3.3.3 – 4.4.3.1 – Schlaazyyg[3] – Pauke [1] – Haarpfe – Klavier – Stryycher

Jagden und Formen (Fassig 2007/08). Duur: ??’. UU 7. Mai 2008 Frankfurt am Main (Schauspiel Frankfurt; Koreografy: Sasha Waltz; Ensemble Modern)
Proserpina (2008). E Monodraama fir Sopraan, Choor un Chammerorcheschter. Libretto: noch em glyychnamige Stugg vum Johann Wolfgang von Goethe (1778/79). Duur: 75’. UA: 2. Mai 2009 Schwetzinger Festspiele; Mojca Erdmann [Proserpina]; SWR Vokalensemble Stuttgart; Radio-Sinfonieorchester Stuttgart; Dirigänt: Jonathan Stockhammer; Reschy: Hans Neuenfels

Orcheschter: Picc[vu wyt ewäg]1.1[+EH].2[+BKlar].1[+KFg] – 2.1[vu wyt ewäg].0.1[vu wyt ewäg] – Vibraphon – Schlaazyyg[1?] – Haarpfe – Stryycher: 1.1.1.2.1

Dionysos (Projäkt; syt de 1990er Joor[?]) Täxt vum Wolfgang Rihm no de Dionysos-Dithyrambe vum Friedrich Nietzsche, UA: Juli 2010 Salzburger Festspiele in dytscher Sprooch mit dytsche un änglische Iibertitel. Musikaalischi Laitig: Ingo Metzmacher, Reschy: Pierre Audi, Biinebild: Jonathan Meese.
Eine Straße, Lucile, UA: 9. Juli 2011, Badisches Staatstheater Karlsruhe

Filmmusik

zue Das schöne irre Judenmädchen (TV-Film, 1983/84; Draibuech: Dieter Feldhausen, no Christian Heinrich Spieß; mit Renan Demirkan [Esther Lopez], Christian Berkel [Friedrich Graf von Schwerin], Hans Josef Eich [Salomon Lopez], Martha Mödl [Äbtissin], Marcel Ophüls [Medardus], Herbert Fux [Italiener], Heinz Schubert; Reschy: Götz Fischer)
zue Un chien andalou (1929) vum Luis Buñuel un em Salvador Dalí: Bild (eine Chiffre) (1984) – lueg unter: Inschtremäntaalmusik fir Orcheschter / Ensemble

Bearbaitige

Franz Schubert: Der Wanderer op. 4 Nr. 1 (1816; D 489). Täxt: Johann Ludwig Deinhardstein (no Georg Philipp Schmidt von Lübeck). Fassig fir mittleri bis diefi Stimm un Orcheschter (1997). Duur: ~4’. UU 5. Dezember 1997 Berlin (Philharmonie; Peter Mattei [Bariton]; Berliner Philharmoniker; Dirigänt: Claudio Abbado)

Orcheschter: 2.1.2.2 – 2.0.0.0 – Stryycher

Johann Strauss (Sohn): Unter Donner und Blitz. Polka op. 324. Fassig fir chlai Ensemble (1982). Duur: ~4’. UU 6. Jänner 1983 Nürnberg

Bsetzig: 1.1.1.1 – 0.0.0.0 – Klavier – Stryycher: 1.1.1.1.0

Weblink

Works by Wolfgang Rihm uf Universal Edition

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Liste_der_Kompositionen_von_Wolfgang_Rihm“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.