Halamarð

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

De Halamarð isch e germanische Gott gsii, wo i de Römerzitt i de Provinz Nidergermanie vereert woren isch.

E römerzittlichi Inschrift usem 1. Joorhundert isch em MARTI HALAMARÐ gwidmet[1]. De vermuetli germanischi Name chönnt »Manetöter« bidüüte, e gaigneti Bizaichnig för en Chrieggott. Ahand vo de Interpretatio Romana chan er as e früeni Form vom Ziu aglueget werde.

Quelle[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. CIL XIII, 8707

Büecher[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Siegfrid Gutenbrunner: Die germanischen Götternamen der antiken Inschriften, Halle (1936).
  • Rudolf Simek: Lexikon der germanischen Mythologie. Stuttgart (3. Aufl.) 2006. ISBN 978-3-520-36803-4.


Lueg au[ändere | Quälltäxt bearbeite]