Filippo Abignente

Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Dr Filippo Abignente (* 10. Àwril 1814 z’ Sarno, Kenigraich Neàpel; † 30. Juni 1887 àui z’ Sarno, Kenigraich Itàlia) ìsch a itàlienischer kàtholischer Gaischtliger, Profasser un Politiker gsìì. Ar ìsch àb 1848 Àbgordneter vum Kenigraich Neàpel gsìì, un Àbgordneter vum Kenigraich Itàlia vu 1867 bis 1882.

si Lawa

Dr Filippo Abignente ìsch ìm Àwril 1814 z’ Sarno uf d’ Walt kumma, wo ìn dara Zitt zem Kenigraich Neàpel gheert hàt. Ar ìsch dr Sohn gsìì vum Giovanni Abignente un vu dr Bàronessa Fortunata Gaiano di Baronissi. Dr Filippo Abignente ìsch Domhärr gsìì un hàt s’ Làtinischa un d’ Filosofi unterrìchta àm bischäfliga Seminàri vu Sarno. Ar hàt liberàla Mainunga ghàà. Ìm Àwril 1848 hàt ma-n-ìhn àls Abgordneter vum Kenigraich Neàpel gwählt ìm Beziark Salerno. Àm nachschta Wàhl vum 15. Juni hàt ma-n-ìhn wìdergwählt. Noh dr bourbonischa Reàkzion vu 1849 hàt’r sìch àm 7. Àuigscht ìm Kloschter vu Vico Equense versteckt. Do har ìsch’r àm 5. Oktober uf Neàpel gfloha, schpeeter uf Genua un schliasslich uf Nizza. Doo ìsch’r wahrend zehna Johra blìewa. Ar hàt si Priaschteràmt fàraloh un hàt vill Zitt verbrocht, fìr d’ Gschìcht vum Chrìschtatum schtüdiara, un da àrma Litt halfa. Drwillscht ìsch’r ìn Verbìndung blìewa mìt àndra itàlienischa politischa Flìchtlìnga. Ar hàt unterànderem ìm Pàtriot Nicola Fabrizi gschrìewa; a pààr vu sina Briafa kààt ma hitt àm Risorgimento-Zäntràlmüsee vu Rom sah. Z’ Nizza hàt àui dr Abignente fìr d’ Ziitunga L’Osservatore del Varo un Gente latina gschrìewa. Ìn sina Schrìfta hàt’r d’ itàlienischa Idäntiteet vu Nizza vertaidigt; dàs ìsch umstritta gsìì.

Noh-n-em Fàll vu da Bourbona ìsch dr Abignente uf Neàpel z’ruckkumma. Ar hàt àm Minischterium fìr d’ Äffentliga Bìldung gschàfft. Ànna 1861 ìsch’r Profasser worra àn dr Ünivärsitet vu Neàpel; doo hàt’r d’ Kìrchagschìcht glehrt vu’ma ràzionàlischta Schtàndpunkt, wo vum Gedànka vum David Friedrich Strauss beiflusst gsìì ìsch. Mìt sina Vorlasunga hàt’r vill Ärfolg ghàà. Dr Lehrschtüal vu dr Kìrchagschìcht, wu dr Abignente gsìì ìsch, ìsch dr ärschta Lehrschtüal gsìì fìr d’ Religioonsgschìcht ìn Itàlia. Àn dara Schtälla ìsch dr Abignente blìewa, bis’r ànna 1876 gwählt worra ìsch àls Schtààtsrot fìr d’ Gnààd, d’ Juschtiz un d’ Religion.

Vu 1867 bis 1887 hàt dr Abignente ununterbrocha d’ Wählerschàft vun Angri vertratta ìn dr Abgordnetakàmmer vum Kenigraich Itàlia. Ìm Pàrlamant ìsch’r ànna 1871 gega s’ Gsätz vu da Gàràntia gsìì. Ar ìsch àui a Gegner vum Klerikàlischmus gsìì: ar hàt a Mìttelwaag befìrwortet zwìscha d’ liberàla Gsätza un d’ Religioonsfräihait. Noh-n-ìhm war dàs numma meeglig gsìì, wänn d’ reemischa Kìrch sìch reformiart ghàà hatt. Züadam ìsch dr Abignente zwaimol Vizavorsìtzender vu dr Àbgordnetakàmmer gsìì: z’äärscht ìm Johr 1876, un dernoh vu 1880 bis 1882. Dr Benedetto Cairoli hàt ìhm a Minischteràmt ààbotta, àwer dr Abignente hàt’s verwaigert.

Noh sinera Nìederlàg àn dr Pàrlamantswàhl vu 1882 ìsch dr Abignente üs dr Politik z’rucktratta un ìsch uf sina Haimetschtàdt Sarno z’ruckkumma. Doo ìsch’r ìm Juni 1887 gschtorwa.

Literàtür

• Giovanni Abignente (Hrsg.): Filippo Abignente. Discorsi parlamentari e scritti politici e scientifici. Rom 1902. 
• Mariano Orza: Una famiglia millenaria. La famiglia Abignente. Notizie storiche. Albrighi - Segati, Mailànd 1933. 
• Silvio Ruocco: Storia di Sarno e dintorni. Sarno 1952. 
• Leopoldo Cassese: Abignente, Filippo. In: Dizionario biografico degli italiani. Band 1. Istituto dell'Enciclopedia Italiana, Rom 1960 (treccani.it). 
• Giuliano Procacci: Le elezioni del 1874 e l'opposizione meridionale. Milano 1956. 

Weblinks

• Dr Filippo Abignente uf sapere.it, De Agostini (itàlienisch)
• Dr Filippo Abignente uf storia.camera.it, Àbgordnetakàmmer vun Itàlia (itàlienisch)

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Filippo_Abignente“ vu de italiänische Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.