Bergilge
Bergilge | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||||||||
| ||||||||||||
Wüsseschaftlige Name | ||||||||||||
Lilium bulbiferum | ||||||||||||
L. |
D Bergilge (Lilium bulbiferum; alemannischi Näme) isch e hööchi uuffäligi Alpeblueme mit zündroote Blüete. Si ghört zo de gfördete Blueme und isch drum au gschützt.
Vorchoo
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Bergilge chuntt i bergige i de Alpe, i bergige Regione z Italie und uf Korsika bis zonere Hööchi vo 2300 müM. vor. Si mag sunigi und trochni Bort, wachst aber au am Waldrand und uf Bluemewiise.
Uussie
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Bergilge mach hööchi Stengel , wo bis zo 90 Santimeeter lang weered, mit vile dünne Blätter, wo öppe 10 Santimeeter lang sind. De Stengel verzwiigt sich obe und bildet meriri groossi Blüete, wo zündroot sind, im inere aber dunkli Tupfe hend. Im Gegesatz zo anderne Ilge schmögget d Blüete vo de Bergilge gär nöd. D Bergilge blüet im Mai und im Juni.
Aberglobe und Brüüch
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Wege de füürige Farb isch isch globt wore, as si de Blitz azüchi. Drom isch si mengisch is Johannifüür gworffe wore, wel me gmaint het, s gebi den kai schlimms Wetter mee.
D Bergilge isch au e bliebti Garteblueme.
Büecher
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Elfrune Wendelberger: Alpenblumen; blv, Münche 2009. ISBN 978-3-8354-0558-5.