Zum Inhalt springen

Champagne (Wiibàuigebiat)

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
s’ Pflànzungsgebiat, wo fìr dr Schàmpànier züagloo wìrd.
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch
Wiibarga z’ Passy-Grigny
Wiibarga vu dr Côte des Blancs bii Vertus

S’ Wiibàuigebiat Champagne (uff Frànzeesch vignoble de Champagne LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Vignoble de Champagne.wav [viɲɔbl də ʃɑ̃paɲ]) ìsch s’ Gebiat ìm Nordfrànkrììch, wo fìr d’ Pflànzung vum Wiitriiwel vum Schàmpànier züagloo wìrd. S’ Gebiat ìsch àm 22. Jüüli 1927 fäschtglajt worra. Ar ìsch nìt mìt dr histoorischa Làndschàft Champagne bzw. dr ehamooliga Verwàltungsregioon Champagne-Ardenne idäntisch, un ’s umfàsst àui a pààr Raabbarga ìn da Regioona Hauts-de-France un Île-de-France. Naawa-n-em Schàmpànier gìtt’s noch ìn dara Wiibàuiregioon zwai klaina Àppellàzioona fìr Schtìllwii, d’ Côteaux Champenois un dr Rosé des Riceys.

S’ Wiibàuigebiat zeehlt äbba 34.000 Häktààr ìn fìmf Départements: Marne, Aube, Aisne, Haute-Marne un Seine-et-Marne; ìn da baida lätschta sìnn numma klaina Raabflächa z’ fìnda. Ànna 2002 sìnn 30.891 ha ìm Ärtrààg gsìì. Ànna hàt maa b’schlossa, s’ Pflànzungsgebiat uff 357 Gmainda z’ ärwittera.[1] D’ Wiilààga un s’ Pflànzungsgebiat vu dr Champagne sìnn zitter 2015 biim Waltkültüüräärwa vu dr UNESCO g’schìtzt.[2] Dàs hàt vììl mehr Tourìschta-n-ààgezoga.[3][4][5]

wia s’ Gebiat iigetailt ìsch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

S’ Gebiat ìsch ìn 20 nàdììrliga Regioona-n-iigetailt, wo jewills homogeena Terroirs hann. Dia sìnn ìn säcks Groossregioona zammag’fàsst. D’ greeschta Källaräija lììga zwààr ìn da Schtädt Reims und Épernay; àwwer s’ Harz vum Wiibàuigebiat mìt da bäschta Lààga sìnn d’ Regioona vu Verzenay un Bouzy-Ambonnay ìm ääschtliga bzw. süüdliga Tail vum Reimser Hììgellànd, d’ Côte des Blancs mìt da Orta Avize un Oger so wia s’ Groossa Marne-Tààl (Grande Vallée de la Marne) um Aÿ. Doo lììga-n-àlla Wiibàuigmainda, wo àls „Grand Cru“ iig’schtuuft sìnn.[6]

Groossregioon Regioon Raabflächa (ha)[7] Raabsorta[7]
  Massif de Saint-Thierry
Vallée de l’Ardre
989
900
Pinot Noir un Pinot Meunier
75 % Pinot Meunier

Montagne de Reims

Région d’Ecueil

Région de Chigny-les-Roses
Région de Verzenay

Région de Trépail – Nogent de l’Abbesse
Région de Bouzy – Ambonnay

1.600

zamma
2.360

950
1.100

65 % Pinot Meunier

45 % Pinot Meunier, 30 % Pinot Noir
80 % Pinot Noir

vor àllem Chardonnay
75 % Pinot Noir

Vallée de la Marne

Grande Vallée de la Marne

Région d’Épernay

Vallée de la Marne (rive droite)
Vallée de la Marne (rive gauche)

Région de Condé-en-Brie
Région est de Château-Thierry
Région ouest de Château-Thierry

1.876

1.240

zamma
5.152

zamma
2.989

60 % Pinot Noir, 20 % Pinot Meunier


75–80 % Pinot Meunier

Côte des Blancs

Côte des Blancs 3.150 ìwwer 95 % Chardonnay

Petit Morin et Grand Morin

Région de Congy-Villevenard
Région de Sézanne
1.013
1.382
ìwwer 50 % Pinot Meunier
ìwwer 75 % Chardonnay

Côte de Champagne

Région de Vitry-le-François 343 Chardonnay

Côte des Bar

Bar Séquanais
Bar-sur-Aubois
zamma
7.099
ìwwer 85 % Pinot Noir
  Champagne ìnsgsàmt ca. 32.700 38 % Pinot Noir, 34 % Pinot Meunier, 28 % Chardonnay

Lìteràtüür

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Georges Colin: Vignoble et vin de Champagne. In: Travaux de l’Institut géographique de Reims. Nr. 15, 1973, S. 3–92, doi:10.3406/tigr.1973.966 (französisch).
  • Benoît France (Hrsg.): Grand Atlas des Vignobles de France. Solar, Pàriis 2002, ISBN 2-263-03242-8.
  • Klaus Rädle: Champagner: Fakten, Daten, Hintergründe. Pro Business, Berlin 2009, ISBN 978-3-86805-327-2.
  • Serena Sutcliffe: Große Champagner. Hallwag, Bern/Stuttgart 1989, ISBN 3-444-10359-X.
  • K. Gargett, P. Forrestal, C. Fallis: The Encyclopedic Atlas of Wine. Global Book Publishing, 2004, ISBN 1-74048-050-3, S. 164 (englisch).
  • Claudine Wolikow: La Champagne viticole, banc d'essai de la délimitation (1903-1927). In: Territoires du vin. Nr. 1, 2009 (französisch, u-bourgogne.fr).
  • Alain Marre: Existe-t-il des terroirs viticoles en Champagne ? In: Revue Géographique de l’Est. Band 44, Nr. 1–2, 2004 (französisch, revues.org).

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. Antoine Gerbelle: Champagne: extension du domaine de la bulle. In: La Revue du vin de France. Nr. 521, Mai 2008, S. 13 (französisch).
  2. Unesco : les vignobles de Champagne et de Bourgogne inscrits au patrimoine mondial. In: Le Parisien. 4. Juli 2015, archiviert vom Original am 29. Juni 2023; abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
  3. Aurélie Jacquant: Il y a un an, la Champagne était inscrite au patrimoine mondial de l'humanité. France Bleu Champagne-Ardenne, 4. Juli 2016, archiviert vom Original am 31. Januar 2024; abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
  4. Thomas Crouzet: L’inscription des coteaux, maisons et caves de Champagne à l’Unesco, moteur pour le tourisme et l’économie. In: L’Union. 15. Mai 2023, abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
  5. Simon Ksiazenicki: Un effet Unesco sur tout le territoire. In: L’hebdo du vendredi. 28. April 2023, archiviert vom Original am 19. Mai 2023; abgruefen am 31. Januar 2024 (französisch).
  6. Daa Àbschnìtt un d’ Tàball dunta sìnn vum Àrtìkel Champagne (Weinbaugebiat) ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
  7. 7,0 7,1 France (Hrsg.), S. 126–137