Auguste-César West

Dr Auguste-César West [oɡyst sezaʁ vɛst](info) (* 13. Jüüli 1810 z’ Sulz, Owerelsàss; † 24. Nowamber 1880 àui doo) ìsch a frànzeescher Rachtsànwàlt, Verwàltungsbeàmter un Politiker gsìì.

sii Laawa un Kàrriar

Dr Auguste-César West ìsch dr Suhn vum Grìchtsschriiwer un Frììdarìchter Bernard West gsìì. Sii Vàtter ìsch Rìtter vum hl. Ludwig gsìì. Dr West hàt àn dr Üniwärsiteet vu Göttinga a Dokterwìrda vum Racht b’schtànda un ìsch d’rnooh Ànwàlt àm Keenigliga Hoof z’ Pàriis worra.

Dr West ìsch z’äärscht àb Àuigscht 1842 Prefäktüürroot ìm Owerelsàss gsìì un ìsch ìm Septamber 1842 Genrààlsekretäär vum Département worra. Àm 3. Dezamber 1848 ìsch’r àls Prefäkt ärnännt worra. Àm 11. Mai 1850 ìsch’r Prefäkt vum Unt’relsàss z’ Schtroossburi worra. Z’ Schtroossburi hàt’r unteràndrem a Unterdruckungspolitik geega-n-ìwwer d’ politischa Flìchtlinga gfiahrt. Ar hàt àui z’ Dettwiller a Àrmahüüs loo bàuija. Bii dr Pàrlàmantswààhl vu 1850 hàt dr West dräi konsärwàtiiwa Sìtzagwìnna gsìchert; d’rfìr hàt’na d’ Regiarung gràtuliart. Ànna 1853 hàt’r ìm Unt’relsàss zwai Rüahjbank loo ärrìchta, fìr dr äärschta Joohrestààg vu dr Hoochzitt vu dr Eugenia mìt’m Napoleon III. eehra.^[1] D’ màssiiwa Üsswànderung vu da elsassischa Mennonita ìn Àmerikà hàt’na sehr b’sorgt. Doo drìwwer hàt’r ìm Nowamber 1854 ìm Religioonsminìschter a Briaf gschrììwa.^[2] ’S ìsch àwwer a Schtrait gsìì-n-ìwwer d’ Giater vum Kàpitel vu dr Schtroossburjer Thomàskìrìch; wagadam hàt dr West àm 13. Àwrìl 1855 mìt’m Prefäkt vum Haute-Garonne d’ Schtälla gwackselt. Ìm Joohr 1856 ìsch’r àls Rìtter vu dr Eehralegioon üsszaichent worra. S’ Département Haute-Garonne hàt’r bis ìm 1859 verwàlta; ar hàt eewafàlls dia Schtälla müassa fààraloo, dänn’s sìnn Schtraita mìt da lokààla Gwählta gsìì.

Bii dr Pàrlàmantswàhl vum 31. Mai 1861 ìsch dr West àls Àbgoordnet’r vum Owerelsàss ìns Legislàtiivkorps gwählt worra. Ar ìsch Mìtglììd vu dr Pàrlàmantsmehrhait gsìì, wo s’ Kaiserraich unterschtìtzt hàt. Ànna 1863 ìsch’r àls Àbgoordnet’r üss’m Wàhlkrais Baffert gwählt worra.

Àm 16. Oktoower 1867 ìsch dr West offiziäll ìn Rüahjschtànd gànga. Bii dr Pàrlàmantswààhl vu 1869 hàt’r sìch nìt wììder uffgschtällt; noh-n-em And vu siinera Àmtszitt ìm Pàrlàmant ìsch’r z’ Sulz ìm Owerelsàss z’ruckkumma ku laawa.

Dr West ìsch nia verhiiroota gsìì.

Lìteràtüür ìwwer’na

Olivier Conrad: Auguste César West. In: Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne. Band 40. Fédération des sociétés d’histoire et d’archéologie d’Alsace, S. 4198 (französisch, alsace-histoire.org [abgerufen am 12. Dezember 2023]).
Auguste-César West. In: Adolphe Robert, Gaston Cougny (Hrsg.): Dictionnaire des parlementaires français. Edgar Bourloton, 1889 (französisch).

Weblìnks

dr Auguste César West ìn dr Base Sycomore vu dr Nàzionààlversàmmlung (frànzeesch)
dr Auguste César West biim Nàzionààla Àrkiivportààl (frànzeesch)

Ainzelnoohwiisa

↑ Fabienne Bucher: Les bancs-reposoirs du roi de Rome en Alsace. In: Napoleon.org. April 2020, archiviert vom Original am 1. April 2023; abgruefen am 12. Dezember 2023 (französisch): „D’autres bancs-reposoirs furent érigés en 1853 sous le mandat du préfet Auguste–César West, reprenant l’idée de Lezay-Marnésia pour honorer le 1er anniversaire de mariage de l’impératrice Eugénie de Montijo avec Napoléon III. Ces bancs furent dressés sur des routes réaménagées d’après des directives du préfet tenant compte du décret impérial de 1811 classant les routes impériales et départementales : 31 routes numérotées apparurent pour la 1ère fois en Alsace.“
↑ Les mennonites fuient l’Alsace pour l’Amérique. In: MaxiFlash : édition Haugenau-Nord Alsace. 20. November 2023, archiviert vom Original am 12. Dezember 2023; abgruefen am 12. Dezember 2023 (französisch).

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Auguste-César_West“ vu de französische Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[1] Fabienne Bucher: Les bancs-reposoirs du roi de Rome en Alsace. In: Napoleon.org. April 2020, archiviert vom Original am 1. April 2023; abgruefen am 12. Dezember 2023 (französisch): „D’autres bancs-reposoirs furent érigés en 1853 sous le mandat du préfet Auguste–César West, reprenant l’idée de Lezay-Marnésia pour honorer le 1er anniversaire de mariage de l’impératrice Eugénie de Montijo avec Napoléon III. Ces bancs furent dressés sur des routes réaménagées d’après des directives du préfet tenant compte du décret impérial de 1811 classant les routes impériales et départementales : 31 routes numérotées apparurent pour la 1ère fois en Alsace.“

[2] Les mennonites fuient l’Alsace pour l’Amérique. In: MaxiFlash : édition Haugenau-Nord Alsace. 20. November 2023, archiviert vom Original am 12. Dezember 2023; abgruefen am 12. Dezember 2023 (französisch).

[1]

[2]