Hugideo
De Hugideo isch e Chlausner gsi ufm Isteiner Chlotz un d Hauptperson vun ere Novelle us em Joor 1884 vum Josef Victor vu Scheffel (1826–1886).
D Novelle schpilt in de Römerzit. De Juthunge Hugideo het sich in d Priesterin Benigna Serena verliebt. Si sin trennt worde, un de Hugideo het in sinere abglägene Chlause am Rhy bim Ischteiner Chlotze e Marmorbüschte vu sinere Fründin gmacht, damit er öbbis zum Aaluege het, wenn er an sii dänkt. Zobe isch er vilmol am Chlotze abekletteret, zum d Leiche zämmeläse, wu de Rhy aagspüelt het. Z Augusta Raurica (hüt heißts Augst) hets in sällere Zit kriegerischi Usenandersetzige mit de Alemanne geh, un d Leiche sin z Ischtei am Totegrien aagschwemmt worde, weil de Rhy dört e Kurve gmacht het.
Wu dann d Alemanne de römischi Besatzig vu Augusta Raurica nidergmetzlet ka hänn, isch an eim Tag au d Leiche vu de Benigna Serena aagspüelt worde. Si het e durchbohrti Brust ka. Wu de Hugideo si gseh het, het er sich selber e Dolch in d Brust ghaue, damit er wenigstens im Tod mit ihre vereint isch. Si Kolleg, de Salmefischer Nebi, het ihn an de Sidde vu de Benigna begrabe.
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Literatur zum Josef Victor vu Scheffel
- Fritz Schülin/Hermann Schäfer in Istein und der Isteiner Klotz, Beiträge zur Orts-, Landschafts- und Wehrgeschichte, Rombach Verlag Freiburg, 1961, S. 36