DB-Baureiè V 100

DB-Baureiè V 100¹⁰ DB-Baureiè 211
V 211 01 im Juli 2005 z Monnèm
Nummerierig:	V 100 1001–1005 V 100 1007–1365 211 001–005 211 007–365
Azahl:	364
Hersteller:	MaK
Baujohr:	1958–1963
Usmusterig:	bis 2004
Achsformel:	B’B’
Längi über Puffer:	12.100 mm
Dienstmasse:	62,0 t
Radsatzfahrmasse:	15,5 t
Höchstgschwindigkeit:	90 km/h 100 km/h ab 211 008
Duuerleistig:	809 kW
Afahrzugkraft:	177 kN
Leistigskennziffer:	13,0 kW/t
Leistigsüberdrägig:	hûdrodûnamisch / mechanisch
Zahl vo de Fahrmotor:	1
Zugsicherig:	Sifa/Indusi
Zugheizig:	Dampf

D Baureiè V 100 isch eini vo dè Dütschè Bundesbaan (DB) am Èndi vo dè 1950er Johr bschaffti Disellok mit diselhûdraulischem Aadryb, welli uff nit elegtrifizyrtè Nebbèbaanè diè suscht vowendetè Dampflokbaureiè hettèt ersetzè söllè. D Baureiè V 100 isch in drei voschidenè Uusfüürungè broduzyrt worrè.

Technig

D Lokomotyvè vo dè V 100 Familliè sind als Lokomotyvè mit zwei Drèègschtell mit je zwei aadribbenè Radsätz uusgfüürt. Als Motòrè sin i dè Urschprungsuusfüürig schnèlllaufendi Zwölfzilindermotòrè i dè V-Aaornig vo Maybach, Mercedes-Bènz odder MAN vowendet. D Chraftübberdrägig vom Motòr uff d Radsätz erfolgt übber è hûdrodûnamischs Getrybe mit zwei Drèèmomentwandler un èrè Strömigskupplig, bi dè steilschtreggètauglichè Loks abber mit hûdrodûnamischè Bremsè aaschtell vo dè Strömigskupplig, un nõchgschaltetem mechanischem Zweigang- un Wendegetrybè übber Glenkwellè uff diè einzelnè Radsatzvorgleege i dè Drèègschtell. D Drèègschtell vofüèged übber èn i dè Schweißkonschtruktion uusgfüürtè, H-förmigè Raamè mit zwei Längs- un zwei Querdräger. Uff dè Drèègschtell stützt sich èn mittels realè, uffgrund vo dè Glenkwellè zwûschè dè Radsätz als deilti Drèètürm uusgfüürti, Drèèzapfè un Schruubèfèdèrè mit Teleskopschtoßdämpfer dè uss gwalztè Staalbrofyl un Blèch ebbèfalls als Schweißkonschtruktion gfertigte Lokomotyvraamè ab. Für d Dämpfig vo dè Drèèbewegigè a dè Drègschtell gegèübber m Lokraamè sin beidersits vo dè Drèèzapfè witeri Stoßdämpfer aagordnèt.

Uffgrund vo Erfaarigè mit dè Baureiè V 80 sin bi dè Entwicklig vo dè V 100 voschideni Vobesserigè vorgnõ worrè. So hèt sich bi dè V 80 d Chraftübberdrägig mit Glenkwellè zwar grundsätzlich bewäört, durch s Aadrybskonzèpt mit Vodeilergetrybè sin d Glenkwellè abber seer lang uusgfallè, so dass es bim Ysatz vor schwèrè Züüg hüüfig zu Schäddè durch vodreiti Glenkwellè cho isch. Bi dè V 100 sin d Glenkwellè deshalb kürzer un chräftiger durrèbildet gsi. Dõdezuè isch èn durchgängigè Glenkwellèaadryb vorgsää worrè. Sell bedütet, dass dè jewyls innere Radsatz im Drèègschtell uumittelbar übber è Glenkwellè vom Getrybè uus sowiè dè jewyls üßere Radsatz übber è witeri Glenkwellè zwûschè m Vorgelege vom innerè Radsatz un sinem eigenè Vorgelege aadribbè wörred. Diè begeebarè Vorbautè vo dè V 80 hèn sich wegè schlèchter Sicht uff d Puffer un d Rangyrtritt sowiè schlèchter Zuègänglichkeit vo dè Baudeil nit bewäört. Für d V 100 sin d Vorbautè deshalb nit begeebar un dõmit schmaler uusgfüürt.

Auch diè elegtrischi Leischtungsschtüèrig, wo i dè V 80, V 200 un im VT 08 einheitlich zum Ysatz cho sin, hèt nimmi übberzüügt. Bi schlèchter Regelbarkeit durch nu sechs Faarschtuèfè hèt si è hochi Komblexität uffgwisè. Für d V 100 isch dõhèr è neui elegtropneumatischi Stüèrig für dè Motòr un s Getrybe entwicklet worrè, diè spôter bi allè anderè Disellok-Neubautè bis yschlièßlich zu dè Baureiè 218 zum Ysatz cho isch. Dè Faarschalter hèt deby wèchselwys füüf Magnetventyl agschtüèrèt, wo in èm so gnanntè 16-Stellungs-Gräät millimeterwys Vorschùb von èm Stüèrkolbè bewûrkt, wo uff dè Motòrregler R32f vo Maybach ygwûrkt hèt un übber sellèn d Chraftschtoff-Yspitzmengi vorgää hèt. Durch d Kombinationè vo dè Magnetventyl hèn sich 15 Faarschtuèfè ergää, so dass d V 100 besser als iri Vorgänger unter Uusnutzig vom högschtmöglichè Haftwärt aagfaarè wörrè hèt könnè. Zuèsätzlich exischtyrt i dè Aafangsjohr am Faarschalter no è Beschlüünigungsfaarschtuèfè „B“, bi wellèrè dè Stüèrkolbè durch Aaschpysig vo eim i dè Faarschtuèfè 15 nit bruuchtè Magnetventyl nõ um witeri 2 mm vorgschobbè wörrè hèt könnè. Faarschtuèfè B hèt dõmit rechnerisch ènèrè Faarschtuèfè 17 entschprochè, un hèt d Übberlaschtig von èm 1.100-PS-Motòr bis uff öppè 1.250 PS. Well sell dè Voschlyß z vill voschtärkt het, isch d Stuèfè B spôter am Faarschalter mechanisch blockyrt worrè. Dè Schlüüderschutz hèt ebbèfalls a dè füüf Magnetventyl aagsetzt, indem bi Schlüüdervorgäng d Leischtung automatisch um bis zu 8 Faarschtuèfè zruckgnõ worrè isch. Villi V 100 sin übber è 36-poliges Stüèrkabel Wendezùg- un Doppeltragtionsfähig. Gmischti Doppeltragtionü mit Loks vo dè Baureihè 211 bis 218 sin wegè dè voeinheitlichtè Lokschtüèrig zuèglõ gsi un sin braktizyrt worrè. Zu dè V 80 un V 200 isch d Doppeltragtionsschtüèrig allerdings wegè dè voändertè Art vo dè Aaschtüèrig inkompatibel.

Diè nitdrägendè Lokuffbautè bschtônn uss èm öppè mittig aagordnetè Füürerhuus un dè beidè unterschydlich langè Vorbautè. Unter m längerè Vorbau sin dè Haupt- sowiè dè Hilfsdisel (für d Batteryladig un Stròmvosorgig bi Stillschtand vom Hauptdisel) sowiè d Küüleraalaag aagordnèt, unter m kürzerè Vorbau Heizkessèl, Kompressor, Batteriè un Lichtmaschinnè.

Baureiè V 100¹⁰ / Baureiè 211

D Baureiè V 100¹⁰ hèt söllè im lychtè Reise- un Güèterzùgdiènscht uff Nebbèschtreggè ygsetzt wörrè. Sellè Loktûp isch 1956 vom Bundesbaan-Zentralamt z Münchè zämmè mit dè MaK für d DB entwicklèt worrè.

Erprobungslokomotyvè

Im Spòtherbscht 1958 sin diè èrschtè sechs Erprobungsmaschinnè uusgliferèt worrè, woby diè als V 100 001 bis 005 ygreitè Loks mit èm 809 kW (1.100 PS) Motòr, d V 100 006 abber mit eim 993 kW (1.350 PS) Motòr uusgrüschtet worrè isch. Diè letschtgnannti Lokomotyv bildet d Grundlaag für d V 100.20, diè spôteri Baureiè 212. D V 100 007 isch als sibbti Erprobungslok vo dè MaK znägscht uff eigeni Rechnig baut worrè. Si isch diè èrschtbauti V 100 übberhaupt gsi un isch èm BZA Münchè schu vir Mônet vor Abliferig vo dè rèschtlichè Erprobigsloks für Vosuèchsfaartè zur Vofüègig gschtandè. D MaK hèt blaant, d Lok spôter als Demonschtrator für è alternatyvi Motorisyrig mit dè huuseigenè langsamlaufendè Schiffsdiselmotorè yzsetzè. Stattdessè isch d Maschinnè allerdings 1959 vo dè DB kauft worrè. D Erprobig hèt d Lok unter anderem nõch Schwedè.gfüürt^[1]

Èrschti Waal für è Lokomotyv i dè Leischtungsklassè bis 1.100 PS wär s bewäärte hûdraulische Dreiwandler-Getrybe LT306r uss dè V 200.0 gsi. Sell Getrybe hèt allerdings nimmi im neuschtè technischè Stand entschprochè un hèt keini Reservè für d Steigerig vo dè Ygangsleischtung übber 1.100 PS usè botè. D DB hèt deshalb vo Voith è neus Getrybe L216rs in èrè Uusfüürig mit Wandler-Wandler-Kupplig entwicklè lõ. Durch Voringerig vo dè Übbersetzig zwûschè dè Getrybeygangswellè un Hoolwellè hèt sich s Getrybe a höcherè Motòrleischtungè abassè lõ. Sell isch spôter für d Baureiè 212 gnutzt worrè. S Getrybe isch als Einwellè-Getrybe konschtruyrt worrè, sell heißt d Bumpèräder laufed uff èrè Hoolwellè, in dèrrè d Sekundärwellè mit dè Turbinèräder lyt. D Leiträder sin feschtschtehend mit èm Getrybeghüüs vobundè. Am húdraulischè Deil schlièßt sich s mechanische Nõchschaltgetrybe aa, wo uss Wende- un Stufèschaltig beschtòt. D Lok 001 hèt vosuèchswys è LT306r uss dè Lagerbeschtänd vo dè Bundesbaan erhaaltè. Voglychsfaartè mit èm L216rs hèn günschtigeri Chraftschtoffvobruuchswärt für letschteres Getrybe ergää, so dass es i d Serièfèrtigung gamgè isch. Èrscht zuè nèm spôterè Zitpunkt sin in drei Serièloks nõ s Mekydro-Getrybe K104 vo Maybach (ebbèfalls in èm Deil vo dè V200.0 ybaut) erprobt un denõch durch s Seriègetrybe ersetzt woorè.

Dè Erprobungsmaschinnè hèt znägscht no è Spurchrantzschmyrig gfäält. D Möglichkeit vo dè Fèrnschtüèrig übber diè 36-polige KWS-Leitig hèn nu d Loks 005 un 006 ghaa. D Högchschtgschwindigkeit vo allnè Loks isch urschprünglich uff 90 km/h beschränkt gsi. Dè Grund dõfür isch nit vo technischer, sondern vo rächtlicher Natur gsi: Ab 100 km/h Högschtgschwindigkeit hèt d EBO d Indusi gforderèt. Im Zuug vo dè Nõchrüschtig mit èrè Indusi vo dè Firma Lorenz isch d Högschtgschwindigkeit denn 1965 formal aaghobbè worrè.^[1]

1960 sin d Vorserièmaschinnè 001 bis 005 un 007 zu dè besserè Unterscheidig vo dè stärkerè V 100 006 in V 100 1001 bis 1005 un 1007 umzeichnèt worrè.

Serièlokomotyvè

1961 hèt mò mit dè Serièliferig, wo bis 1963 aaduèrèt hèt. Nebbè MaK sin d Loks vom Deutz, dè Maschinnèfabrik Esslingè, Henschel, Jung, Krauss-Maffei un Krupp gfertigèt.

I dè Serièlokomotyvè sin übberwigend Motòrè vo Maybach un Mercedes-Benz zum Ysatz. Diè in gringer Stüggzaal bschafftè Motòrè vo MAN sin bis spôteschtens 1980 vollschtändig ersetzt worrè. Wiè bi dè Erprobigsmaschinnè sin Spurchrantzschmyrigè un Indusi èrscht spôter nõchgrüschtet worrè.

Aafang vo dè 1970er Johr hèn sich in statistischè Uuswertigè vo dè störigsfreiè Laufleischtungè keiendi Wärt bi dè Baureiè 211 durch vomeerti Schäddè a dè Motòrè ooni Kolbèölküèlig erwisè. Selli Aggregaat hèn empfindlich uff hüüfigè Betrièb bi Motòrnennleischtig reagyrt. D Bundesbaan hèt dõher beschlossè, diè betroffenè Motõrè mittelfrischtig uss èm Streggèdiènscht abzziè un si stattdessü i dè Baureiè V 90 yzsetzè, in dennè irem Laschtbrofyl höchero Deillascht-Aadeil enthaaltè gsi sin. D Baureiè 211 hèt im Gegèzug Motòrè mit Kolbèölküèlig chriègt.^[1] Dõby isch es in zaalrychè Fäll bi dè 1.350-PS-Motòrè vo dè Baureiè 212 zum Ybau chò. Sowit s orginale Getrièbe i dè Lok voblibbè isch, isch dè Motòr uff 1.100 PS drosslèt worrè.^[2] Well vom 1.350-PS-Motòr Aggregaat ooni Kolbèküèlig bschafft worrè sin, wo unter äänlichè Brobleem wiè obbè beschribbè glittè hèn, sin selli bevorzugt als drosseltem Motòr ybaut worrè, um si èmèrè è bitzeli schonenderè Rèschtnutzig zuèzfüürè. Sofèrn d Lokomotyv s voschtärkti Getrièbe vo dè Baureiè 212 erhaaltè hèt, hèt èn 1.350-PS-Motòr drosselt zum Ysatz chò chönnè. Uss Sicht vo dè Ysatzblaanig sin derartigi 211er denõch wiè 212er vowendbar worrè, è Umzeichnig i d Baureiè 212 isch abber unterblibbè.^[1]

Im Raamè vo dè Umnummeryrig vom Trybfaarzüüg vo dè Dütschè Bundesbaan im Johr 1968 isch d V 100¹⁰ als Baureiè 211 ygordnèt worrè. D Loks sin 1994 vo dè Dütschè Baan AG übbernõ.

Nõch fascht virzig Johr Ysatz hèt mò diè letscht Maschinnè im Johr 2001 ausgmuschterèt. D V 100 1023 (211 023) isch nõch irer Uusmuschterung i dè Beschtand vom DB-Museum z Nürnbärch ygreit worrè. Am 17. Oktober 2005 sin si bi nèm Lokschuppèbrand schwèr beschädigèt worrè un im Juni/Juli 2006 wiè alli anderè uusbrenntè Diselloks vom Museum voschrottet worrè. Witeri Museumsloks luèg unter Voblyb.

Baureiè V 100²⁰ / Baureiè 212 un 213

DB-Baureiè V 100²⁰ DB-Baureiè 212, 213
212 052-5 in purpurrot im hessischè Frydbärg
Nummerierig:	V 100 2001–2381 212 001–331 212 342–381 213 332–341
Azahl:	381
Hersteller:	MaK
Baujohr:	1962–1965
Achsformel:	B’B’
Längi über Puffer:	12.100 mm 12.300 mm ab 212 022
Dienstmasse:	63,0 t
Radsatzfahrmasse:	15,8 t
Höchstgschwindigkeit:	100 km/h
Duuerleistig:	993 kW
Afahrzugkraft:	177 kN
Leistigskennziffer:	15,8 kW/t
Motorbauart:	12-Zûlinder-Motòr
Leistigsüberdrägig:	hûdraulisch
Zugsicherig:	Sifa/Indusi

DB V 100 mit Silberling z Porta Westfalica, 1967

D Baureiè V 100²⁰ bzw. 212 isch è leischtungsschtärkeri Variantè vo dè V 100. Si isch nõch èm Brototûp V 100 006, ab 1960 als V 100 2001 benamst worrè, vo 1962 aa in Seriè in Diènscht gschtellt worrè un isch im Gegèsatz zu dè V 100¹⁰, wo im Nebbèbaandiènscht ygsetzt worrè isch, für dè Haupt- un Steilschtreggèdiènscht vorgsää gsi. Bis 1966 sin insgsamt 381 Exemblaar in Diènscht gschtellt worrè. Iri Högschtgschwindigkeit isch bi 100 km/h glegè. D Motòrleischtig hèt 993 kW (1.350 PS) bedrait. Well sich bi dè gschteigertè Motòrleischtig è vogrößerti Küèlaalaag als zweckmäßig erwisè hèt, isch dè vorderè Vorbau un s Raamèdeggblèch vo dè Loks ab Nummerè 022 um 20 cm volängerèt worrè. Dè Raamè sèlbscht isch unvoänderèt blibbè, abaer dè vorderè Bufferdräger isch ebbèfalls entsprèchend volängerèt worrè.

Wiè i dè Baureiè 211 chunnt è Getrièbe vom Grundtûp Voith L 216 rs zum Ysatz, allerdings in èrè anderè Variantè. Diè höcheri Motòrleischtung wörd einersits unter Nutzig vo Uuslegungsreservè vom Getrièbe übberdrait, anderersits unterschydet sich d Übbersetzig zwûschè Getrièbeygangswellè un Hoolwellè vo sellèrè i dè Getrièbe für d Baureiè 211. Witeri minimi Unterschyd zu dè 211 beschtûn im elegtrischè Deil vo dè Lokomotyvè.^[2]

Zee Lokomotyvè uss dè letschtè Seriè vo 150 Maschinnè hèn ußerdèm voschtärkti Brèmsè un modifizyrti Getrièbe für dè Ysatz uff Steilrampè. Selli urschprünglich als V 100 2332 bis 2341 ygreitè Loks sin ab 1968 unter dè Baureiè 213 gfüprt worrè. Si hèn d Dampflok vo dè Baureiè 82 un 94 uff dè Murgtalbahn un im Weschterwald abglöst. Uff dè Murgdalbaan som si 1972 widderum vo dè Baureiè 218 abglöst worrè. 1995 sin selli steilschtreggètauglichè Loks im Thüringer Wald zum Ysatz uff dè Baanschtreggi Plaue-Themar zämmèzogè worrè. Nõchdem bis 2005 alli Loks vo dè Baureiè V 100²⁰ bzw. 212/213 bi dè Dütschè Baan abgschtellt worrè sin, sin sit 2008 einigi Exemblaar - nõch Modernisyrig durch s Wärch Cottbus - für dè Bauzùgdiènscht reaktivyrt worrè un widder im Ysatz anzdrèffè sin. Bi brivatè Bauzùgfirmè un bi Museumsbaanè/Ysèbaamuseè sin no witeri 212er/213er anzdrèffè (luèg Voblyb).

Diè Lokomotyvè vom Dunnelrettigszùg – Baureiè 214/714

Wegè dè Huufè Dunnèl uff dè SFS Würzburg–Hannover sin bsunderi Rettigsfaarzüüg erforderlich. Von dè Bundesbaan sin dè Dunnelhilfszùg (TuHi) als Frèmdrettigssischteem entwicklèt worrè. Im Mai 1988 isch dè èrschti TuHi in Fulda in Diènscht gschtellt worrè. Als Lok 1 isch d 212 244-8 un als Lok 2 diè 212 257-0 zum Ysatz chò. Dè Würzburger TuHi isch im Auguscht 1988 mit dè 212 236-4 als Lok 1 un dè 212 352-9 als Lok 2 in Diènscht gschtellt worrè. Als Reservelok isch d 212 271-1 bereit gschtandè. Alli füüf vo dè ygsetztè Maschinnè für d Dunnelhilfszüüg, wo zu dè Baureiè 212 ghöred, sin zwûschè Mai un Auguscht 1988 im AW Kassel umbaut worrè. Beidi TuHi sin Yrichtungszüüg, chönned also nu in einerè Faartrichtig ygsetzt wörrè. Si bschtôn uss èm Dransportwagè 1, èm Gräätewagè, èm Löschmittelwagè, èm Sanidätswagè un èm Dransportwagè 2. Lok 1 un 2 unterschyded sich znägscht. Lok 1 vofüègt übber è Video- un Infrarotkamera, zwei großi un zwei chlyni Scheinwerfer sowiè è gääli Blinklüüchte. Bi dè Lok 2 hèt d Infrarotkamera gfäält. Mit Wûrkig vom 1. Januar 1989 sin diè füüf Loks unter Bybhaaltig vo irer laufendè Ordnigsnummerè zu dè Baureiè 214 umzeichnet worrè. Buèchmäßig sin alli füüf Loks èm Bw Würzburg zuègordnet worrè, a dè beidè Loks vom TuHi Fulda isch fälschlicherwys s Bw Fulda aagschriebbè gsi.

Am 29. Mai 1991 hèt dè dõmòlige Bundesbräsident Richard vo Weizsäcker in Kassel-Wilhelmshöchi s Startsignaal zu dè vollè Inbetrièbnaam vo dè SFS Hannover–Würzburch un Monnèm–Stuègett gää. Dõmit sin vir witeri Standört vom TuHi notwendig gsi. Nebbè Fulda un Würzburch sin TuHi z Kornweschtheim, Monnèm, Kassel un Hildesheim stationyrt worrè. Dè TuHi z Fulda hèt als Zweirichtungszùg konzipyrt wörrè muèsè, demit er sowoll nõch Würzburch wiè nõch Kassel ygsetzt wörrè cha. Demit sell möglich worrè isch, isch hinter m Dransportwagè 1 èn witerè Sanidätswagè ygschtellt worrè. Durch d Stationyrig von èm TuHi in Hildesheim Hbf un Kassel Hbf hèn beidi Faartrichtigè durch Vobindigskurvè zu dè SFS befaarè wörrè könnè. Dõdurrè hèn Yrichtungszüüg uusgreicht. Für diè vir witerè TuHi sin zwûschè Auguscht 1990 un April 1991 acht witeri 212 in 214 im Aw Bremè un AW Kassel umgrüschtet worrè. Unter Bybhaaltig vo irè laufendè Ornigsnummerè sin d 212 033, 212 046, 212 235, 212 245, 212 246, 212 251, 212 260 un 212 277 zu Loks vo dè Baureiè 214 umgrüschtet worrè. Es hèt keini Unterschyd mee zwûschè Lok 1 un Lok 2 mee gää, um d Loks besser uusduschè z könnè, wa bei Frischtarbetè immer bruucht worrè isch. Diè bisherigi Lok 2 uss Würzburch un Fulda sin 1991 im Aw Kassel mit dè fäälendè Infrarotkamera uusgschtattet worrè. D Küèlung vo dè Infrarotkamera isch jetzt mit hèrkömmlicher Atemluft statt mit Stickstoff gmacht worrè, diè entschprèchendè Gasflaschè hèt mò uusduuscht. Demit d Loks vo dè TuHi regèlmäßig bewegt worrè sin, isch èn laufendè Uusduusch vo dè Loks unterènand erfolgt.

Nõch em schwèrè Zuguuglück am 15. November 1992 z Northeim, bi wellèm kei TuHi ygsetzt worrè isch, isch es zuè nèr! Neukonzeption vom Rettigskonzèpt cho. Nõchdèmm d TuHi ußerhalb vom SFS ygsetzt wörrè hèt könnè, hèt mò si jetzt als Rettigszüüg (Rtz) bezeichnèt. Vo dè DB AG sin alli 13 Loks vo dè Baureiè 214 zum 31. Oktober 1994 zu Baandiènschtfaarzüüg vo dè Baureiè 714 umzeichnèt worrè. Dõby sub diè laufendè Ordnungsnummerè vo dè Baureiè 214 übbernõ worrè. Zum 1. Auguscht 1996 isch è witeri Umzeichnig innerhalb vo dè Baureiè 714 mit dè laufendè Ordnigsnummerè 001 bis 013 erfolgt. Diè chlynscht urschprünglich laufendi Betrièbsnummerè hèt diè 001 un d Lok mit dè högschstè laufendè Ordnungsnummerè d 013 chriègt.

Well nu ei Reservelok zur Vofüègig gschtandè isch, hèt d DB AG 1996/97 im Wörch Stendal d 212 269 i d 714 014 un d 212 160 i d 714 015 umrüschtè lõ. Nebbè dè Umzeichnig hèn d TuHi/Rtz Loks iri Farbgebig bhaaltè. Diè èrschtè füüf TuHi Loks hèn nõ dè klassische oceanblau-beige Aaschtrich gha, diè spôterè acht Loks èn orientrotè Aaschtrich gha. Zu dè Erzylig von èrè erhöhtè Wòòrnembarkeit sin nebbè dè Rettungswägè d Loks in lüüchtroter Farb lackyrt. 714 003, 714 008, 714 009, 714 011, 714 014 un 714 015 hèn sellè Aaschtrich erhaaltè, ebbèso wiè d Wägè vo dè Rtz Würzburg, Fulda un Hildesheim. Wegè dè schnellè Uusbleichig vo dè lüüchtrotè Farb sin alli Loks un Wägè zwûschèzitlich in Vokeersrot umlackyrt worrè. No vowirrender isch d Uffschrift a dè Loks. Dõ cha mò diè wyßè Buèchschtabè Rtz, s DB-Zeichè mit wyßer Uffschrift Netz Notfalltechnig, bzw. s DB-Zeichè mit wyßer Uffschrift Notfalltechnig vorfindè. Alli 15 Loks vo dè Baureiè 714 ghöred zu dè DB Netz, Zentrales Streggèmanagement/Schinnèfaarzüüg z Fulda. Vo dört uus erfolgt d Dischposition vo allnè 15 Loks, wo laufend unterènand duuscht wörred.

Reiè 2048 bi dè ÖBB

Dotal 36 Lokomotyvè vo dü V 100.10, devò zwei als Ersatzdeilschpender, sin vo dè Öschterrychischè Bundesbaanè (ÖBB) ab Aafang vo dè 1990er Johr übbernõ. Diè für dè Betrièb vorgsäènè Lokomotyvè hèn èn neuè Hauptdiselmotòr erhaaltè. Bis zum 1. Oktober 2003 sin d Lokomotyvè als Reiè 2048 in Betrièb gsi. Meischtens hèn si Güèterzüüg uff Nebbèbaanè zogè. → Luèg Hauptartikel: ÖBB 2048.

Brivatbaanvariantè vo dè MAK

D Maschinnèfabrik Kyl hèt Brivatbaanè è Variantè vo dè Baureiè mit langsamlaufendè Diselmotorè vo dè MaK abotè, wo znägscht als V 100 PA (PA für Privatbaan), spôter denn als GG 1300 BB bezeichnèt worrè isch. → Luèg au dè Hauptartikel: MaK V 100 PA

Umbaulokomotyvè OnRail DH 1004

Ab 1997 hèt d Firma OnRail z Mettmann acht Lokomotyvè vo dè V 100.10 un anderi mit neuè Motorè un Uffbautè uusgschtattet. Selli umbautè Maschinnè sin a voschidenè dütschè Brivatbaanè vokauft worrè. → Luèg au dè Hauptartikel: OnRail DH 1004.

Baureiè 214/262

Ab Novembèr 2006 isch vo Alschtòm un dè Gmeinder Lokomotyvfabrik z Mòsbach è Modernisyrigskonzèpt für d Loks vo dè ehemòligè Baureiè V 100 vo dè DB entwickelèt worrè. Uff dè Dransport & Logischtik z Münchè im Juni 2007 isch dè Prototûp 214 001 bräsentyrt worrè, beschriftet als 212 197 vo dè Nordbayrischè Ysèbaan (NBE). D Bauartzuèlassig durch s Ysèbaabundesamt isch am 20. Mai 2008 erteilt worrè, zglych isch d Bezeichnig als Baureiè 1214 im EBA-Faarzüügregischter feschtglait worrè. Für dè Umbau wörd nu dè Raamè un d Drèègschtell vo bisherigè V 100 nöch Uffarbeitig witervowendet. Dè nidrigere Faarzüüguffbau isch komplett neu un kantiger usè cho. Aadribbè wörred d Loks vom neuè Caterpillar-Motòr 3508 BSC (970 kW). D DB bezeichnèt diè vo irè aagmiètetè Loks als Baureiè 262. Elf Lokomotyvè sin bis Auguscht 2008 uusgliferèt worrè, u. a. a DB Schenker, diè Nordbayrischi Ysèbaan, Locon un BBL Logischtik. D DB Schenker-Loks wörred vo Magdeburg uus ygsetzt. Z Stendal stônn öppè 50 Aaltfaarzüüg für èn möglichè Umbau zur Vofüègig.

Voblyb

Mit èm Abschtellè vo dè letschtè durch Railion (hüt: DB Schenker Rail) gnutztè Lokomotyvè vo dè Baureiè 212 zum 13. Dezember 2004 isch dè Ysatz vo dè V 100 bi dè DB nõch 46 Johr witgehend z Ènd gangè. Witerhy bruucht worrè isch nebbè dè 15 Tunnelhilfsloks vo dè Baureiè 714 lediglich vir Maschinmè vo dè Reiè 212 un 213 bi dè DB-Dochter DB Baanbau Gruppè. Im Oktober 2006 sin abber zwölf schu uusgmuschterti 212 zwecks Reaktivyrig bi dè DB-Services zu dè Hauptuntersuchig i s Aw Cottbus übberfüürt worrè. Bis Jahresènd 2008 sin zee Lokomotyvè mit èm Motòr MTU 8V 4000 R41 mit 1.000 k uusgrüschtet worrè, er entschpricht èm Motòr vo dè Baureiè 290/294.

Vill Loks uss èm Beschtand vo dè DB sin im Raamè von èm Joint Venture mit Alschtom a d Alstom Lokomotiven Service GmbH z Stendal vokauft worrè. Dört wörred d Maschinnè bi Bedarf sischtematisch uffgarbeitet un a Intressentè, wie öppè Brivatbaanè im In- un Uusland, vokauft. Seer belièbt isch d Lok bi Gleisbaufirmè, well si durch d Bauart mit hochligendem Mittelfüürerschtand è seer guèti Übbersicht gegèübber dè Lokomotyvè mit Èndfüürerschtand biètet.

Nebbè dè Museumslok 211 023-7 sin diè witerè Museumsloks vo dè DB AG, d Lok 212 023 un 212 330 bim Brand im DB-Museum z Nürnbärch am 17. Oktober 2005 massyv z Schaddè cho un ebbèfalls im Juni/Juli 2006 voschrottet worrè.

È ganzi Reiè vo Lokomotyvè vo dè Baureiè V 100 isch museal erhaaltè blibbè.

Fèrnsee

SWR: Ysebaan-Romantik – Abschyd vo dè V 100 (Folgè 364)

Literadur

Büècher

Peter Große, Josef Högemann: Die Baureihe V 100. EK-Volaag, Fryburg 2005, ISBN 3-88255-104-6.
Wolfgang Bleiweis, Thomas Kaiser, Andreas Räntzsch: Baureihe V 100 der Deutschen Bundesbahn, H&L-Publikationè, Schweinfurt 2005, ISBN 3-938080-00-0.
Andreas Burow: Die V 100-Familie. GeraNova Bruckmann, Münchè, 2004, ISBN 3-7654-7109-7.
Alexander von Lüpke: Museumslokomotive 212 203-4. Ysèbaafachbuèch-Volaag, Neuschtadt 2003, ISBN 3-9807748-0-5.

Zitschriftèartikel

Fritz Engbarth: Abgelöst! Das Ende der V 100 in der Pfalz. Im: Eisenbahn-Kurier. Nr. 337/Johrgang 34/2000. EK-Volaag GmbH, ISSN 0170-5288, S. 50-53.
Marcus Niedt: Mädchen für alles. Die Baureihen 211-214 der Bundesbahn. Im: LOK MAGAZIN. Nr. 238/Johrgang 40/2001. GeraNova Zitschriftèvolaag GmbH Münchè, ISSN 0458-1822, S. 69-79.
Thomas Feldmann: Baureihe 212. Im Führerstand. Im: LOK MAGAZIN. Nr. 257/Johrgang 42/2003. GeraNova Zitschriftèvolaag GmbH Münchè, ISSN 0458-1822, S. 52-55.
Andreas Burow: Lok für steile Strecken. Die Baureihe 213. Im: LOK MAGAZIN. Nr. 280/Johrgang 44/2005. GeraNova Zitschriftèvolaag GmbH Münchè, ISSN 0458-1822, S. 34-47.
Jürgen Lorenz: Baureihe 214 jetzt mit Zulassung – weitere Lieferungen an LOCON und DB Schenker. Im: Eisebahnkurier, Nr. 7/2008, EK-Volaag Fryburg, ISSN 0170-5288.
Zeno Pillmann: Letzte Einsätze der Baureihe V 100.20 (BR 212 un 213). In dè: Eisenbahn-Revue International, Heft 1/2003, ISSN 1421-2811, S. 38 f.

Weblinggs

Commons: DB V 100 – Sammlig vo Multimediadateie

Einzelnõchwys

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Große/Högemann: Die Baureihe V 100. ISBN 3882551046
↑ ^2,0 ^2,1 Deutsche Bundesbahn: DS 129/7 10; Arbètsmappè für d Uusbildung vo Trybfaarzüügfüürer, Brennchraftlokomotyvè 211/212

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „DB-Baureihe_V_100“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[V100EK-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Große/Högemann: Die Baureihe V 100. ISBN 3882551046

[ArbMappe-2] 2,0 ^2,1 Deutsche Bundesbahn: DS 129/7 10; Arbètsmappè für d Uusbildung vo Trybfaarzüügfüürer, Brennchraftlokomotyvè 211/212

[1]

[2]