Pietro Axerio: Schlof, mys Chennje, schlof!

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Pietro Axerio (1827–1905)

Schlof, mys Chennje, schlof!

Schlof, mys Chennje, schlof!
Schyg dyn Läbtog flyßegs und brov -
Schlof, mys Chennje, schlof -
Arimmaru-Chenn mießend all schyn brov!

Schlof, mys Chennje, schlof!
In d’ obru Mattu schind dry Schof,-
Ais est wyß und ds andro est schworz,
Und ds drettu läckud so gere Scholz!

Dyn Attu, dos da est z’Lyon,
Est zfredo, doß dar liab Gatt ha’ mu gehn a Schuhn!
Und wann du schygascht heje wetta ds Segruschta Stuahl,
Schu muaß ech di userräischu, far gohn z’Schual!

Ds Johr mach i dar an Bruach!
Dei muascht schyn van dam baschten Tuach!
Hebsch glissend Bottuno, haft i dar dron,
Im Lybrackje und im Valádje, wi an großa Mon!

Schlof, mys Chennje, schlof!
Schyg dyn Läbtog flyßegs und brov -
Schlof, mys Chennje, schlof -
Arimmaru-Chenn mießend all schyn brov!


Quälle: Emil Balmer: Die Walser im Piemont. Francke, Bern 1949, S. 172f.