Pietro Axerio: Moi, la gourmandise, to la gaillardise

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Pietro Axerio (1827–1905)

Moi, la gourmandise, to la gaillardise, Nous a quasiment conté la vie (1903)

In altar Zid es g’schin wia an Bruch,
Doos d’Hero haind miasa hoon an grosa Buch.
Schi haind nit koba wetta nu schech dz braschta
Eriu maischt Werch escht g’schin schech maschta.
Onglieckliech dei mogaru wetta a orma Schnidar
Dei schind g’schin ebeil g’scheend van da Wibar.
Dei Derfar haint schech garachnud an grouse Eher
Wan schi haind g’hoba a hebbscha vaista Heer.
Dan haind auch g’hoba d Hero dar Bruch
Dz goon van ainam dz am andra veilljan dar Buch
Wann schi haind aswoos g’hoba doos schi haind gera mega
Dan haint sch anandar g’schreba:
(C)him, war haind mora an Gamtscho dz g’niasa,
Ech hoon g’Hoba gaschtar dz Glieck scho s’schiasa.
Dar vaischtu had dar Tog g’hoba dz goon an bez witt
Dar maschtu du had gang koba Apetitt.
Schegt: d’z Fuas werde ech nid megen kema,
Dar Buch (c)hend gang grouser doos ech tua-mech bold schema
Desche Welt escht valle Schorga, schi gemmar atus dz tian,
Dz baschto escht, doos dar Mellar tia-mar schon Escheil untlian.
Und wia du had nemma andarscht g’brascht
Escht-er dam Escheil ganga dz arascht.
Der Escheil escht g’schiin groosa un koba valla Moga,
Had dar vaist Heer wohl megan troga.
Wia schi schind g’schiin holba WQeg
Und g’passarud an groosa Schteg,
Dua arjutzt schech an Eschio, der enun an Groba,
Und in mindar Zid doos mu schega,
Had d’sch’mellarsch Escheil garod undcheda,
Dar Heer hanna nemma mega koba.
Und wia d’Eschio lakt schech scho schias a schenga,
Dua lakt schech dar Escheil a schprenga
Und geed an groosa Schwong.
Und wia dar Scheil machut dar Schprong
Dua valentsch bed im Groba,
Do schint sch nu bed varnedar,
Schomlen tschema eruu Gliadar.
As had garod g’hoba g’watrud dar Tog d’aiver
Do schuemme nu dar Escheil und dar Heer.
Zam Glieck schinto g’pasarud Ljit,
Dei haind atus koba dz tian
Dei schuero Liibo ussar dar Groba dz zian.
Z’maischt escht, doos du esch ne varganga dar Petit.
Bluateg, polteg und nas
Andarscht dan goon a Schpaas,
Dar Heer tar schin Buch und Mond,
Dar Escheil tar schi Liabe, haintsch passarud an beschew Schtond.
Danke Gatt in eriu groos Nohd
Doos as eschtg nid g’schiin dar Tod.


Quälle: Ufzaichnige vu dr Clara Stockmeyer, Handschrift, Schweizerisches Idiotikon, Züri