Text:Otto Keller/Schnitz ond Zwetschga!/Mei Kukuksuhr

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Mei Kukuksuhr.

Mir hent derhoim a Kukusuhr,
Vom Schwarzwald droba ronter,
Om dui hot mer beneidet mi
Au ausglacht scho mitonder!
D’r oi, der moit, so alter Kram
Paß net en heit’ge Zeita,
Der ander fends poetisch gar,
Ond duaht me drom beneida.
I dausch se fir koi Schtanduhr ei
Vom mächtigschta Kaliber,
Ond schlät se wia-n-a Kirchaglock –
Mei Kukuk isch mer lieber! – –
Wie mir hent unser Neschtle baut. –
Wia lang liegts scho derhenter! –
Do hot’r ’s erschtmol Kukuk gschria,
Wir hent ons gfreit wia d’ Kender!
Ond wia no onser kloiner Bua
Hot en d’r Wiag drenn g’lega,
Der – hot der Kukuk „Kukuk“ gschriea –
Hat gjuchzt ond glacht derwega. –
Ond seit der Zeit johraus, johrei,
Soviel au Johr verflossa
En Freid ond Leid, mei Kukuk ruaft
Sei „Kukuk“ overdrossa!
– – –
Ond wia ’s mein Buaba fort en Kriag
Hot mit de andre trieba,
No isch sei Blick, sei letschter Blick
Am Kukuk hanga blieba. –
O Herrgott, wenn de wieder ons
Da Frieda duescht bescheera,
No laß mein Bua, mein oiz’ga Bua
Mein Kukuk wieder hera!