Text:Otto Keller/Schnitz ond Zwetschga!/„Vielleicht“

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Vielleicht.

D’r Fritz hot fir mi heit a-n-Ausgängle g’macht,
I gib em a Zehnerle, – do hot er g’lacht,
Er lupft brav sei Käpple, secht danke recht schee,
I pack en am Ärmel, – grad wia-n-er will geh.
I frog en: „Wo tuascht jetzt des Zehnerle na?“
No lacht me des Male ganz treuherzig a,
Er gibt mer zur Antwort, und guckt pfiffig drei:
„Des tue-n-e „vielleicht“ en mei Schbarbixle nei!“