Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Zwei Kurzsichtige.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Zwei Kurzsichtige.

40 - 41

42 - 43


Letscht kunnt e Bür in d'Stadt ku z'laüfe
Züem Dings, fir dert e Brille z'kaüfe.
Ne Gmeine, sàit er, will er nur,
Doch wo-n-er lese ka derdur.
« I müess halt lüege, welle Stärke. »
Thüet ihm dr Opticien bemerke,
« Ass Eüch am beste Diene ka.
Prawiere die-n-emol jetz a. »
Dr Bür prawiert ne Menge Brille,
Doch sieht er, mit em beste Wille,
Gar nitt, vom Lese-n-isch kei Red'!
Dr Opticien, wo's nitt versteht,
Sàit ihm: «Was hàn denn Ihr fir Aüge,
Ass Eüch gar keine Brille Taüge? »
« Ich, » meint dr Bür, « ha güete noch,
Ich fàdel i ins kleinste Loch! »
« So sotte-n-er o känne lese! »
« Kei Wort, mir hat's nitt g'schmeckt, 's Schüelwese,
Drum süech i jo ne Brille hit
Bi Eüch, wo-n-ich ka lese mit,
Doch wie-n-i sieh, Ihr hàn schint's Keine,
Dr Lehrer hat doch o so Eine
Bi uns, er hat scho g'sàit mithi,
Er kannt nitt lese-n-ohne sie!... »