Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Wieder d'Fisch.
Aha, bisch dü o wieder hiesig?
So hat e Fisch züem andre g'sàit
Letscht im Kanal, wo beide miessig
Dert g'schwumme sin, das macht mr Freid.
Ich hol nur Liechtle g'schwind dert owe,
Sàit dà, fir d'Ill z'beleuchte mit,
Wil d'Fischerei uf isch... un z'Owe
Kehr ich gli z'ruck... Do g'fallt's mr nitt!
Me lidet jo bi eüch schier Mangel,
So wenig Fischer sieht me do!
Küm alle zwe Schritt' isch e-n-Angel...
Bi uns isch's anderscht as eso!
's isch wohr, se kännte z'àmme rucke,
's gàb wohl noch Platz, isch d'Antwort gsi,
's sin o nitt alle Tag so Lucke,
Denn g'wöhnlig kamme mehr dohi.
Wenn am Kanal als viel thien fische,
So sàit dr Ander, an dr Ill
Hat's noch viel mehr; im Gras, im frische,
Ka Jeder sitze, wie-n-er will.
Un d'Widehirst, die thien se schitze
Gar pràchtig vor em Sunneschin,
Fir ass se nimm so arg thien schwitze
Vom üsezieh... g'wiss, dert isch's fin!
O müess me-n-am e Sunntig schaüe,
Wie's züegeht ... Vo dr Giesserei
Bis z'Didene stehn Fischer, schlaüe;
Kèi einzig Plàtzle isch meh frei!
Im Hem, in Kittel un in Blüse,
In Kappe wie im hoche Hüet,
Steht Ein am Andre un lüegt üse
Ufs Wasser, eb's nitt bicke thüet!
Geduldig alle un verschwige,
Schint ihne 's warte gar nitt härt;
We mir scho lang im Bett als lige,
So passe sie noch immer dert!
Se wisse wohl, ass sie nit fange,
O sin se z'friede, wenn's nur bickt,
Kei Einziger thüet mehr verlange
Üs Angst, si Angelrüethe knickt.
Denn das isch d'Haüptsach, d'Angelrüethe,
Nur mien e paar anander si,
Uf's wenigst drei, sunscht isch's kei güete,
Fir ass se làngt bis weiss wohi.
Me müess die Fischer halt nur keune,
Se hàn so lange Rüethe gnu,
Ass sie die Fisch a fiett're känne,
Wo nitt dr Zit hàn, nächer z'ku.
Kei Regewetter macht se z'wiche,
Sei's noch so stark, se spire nit,
Se thien als nitt emol dergliche.
Das sin emol standhafte Lit!
's isch halt e Freid, me ka sich's denke,
Dr ganze Tag dert ane z'steh
Un ebbes lo ins Wasser hànke,
Das macht eim d'Zit g'wiss schnell z'vergeh!
Wie thien mir Fisch als blange-n-Alle,
Bis ass dr Sunntig wieder kunnt!
Kei Tag thüet uns glaüb besser g'falle,
Nie lewe mir so flott, so bunt!
We mir e Wirmle oder Mucke
Vom Angel als abg'numme hàn,
So derfe mr nur licht dra zucke,
We mir e-n-anders dra ha wànn.
Die Fischer alle, wo duss passe,
Ziehn g'schwind un mache frische dra.
Das heisst bedient! G'wiss ohne z'spasse,
Mr kännte's gar nitt besser ha.
In ihrem Ifer, uns z'bediene,
Ziehn sie als üse so arg g'schwind,
Ass als in d'Widebàirn in d'griene,
Dr Angel fliegt as wie dr Wind.
Ne so ne Dienstbarkeit git's selte,
Die g'hört belohnt, o hà mir Fisch,
Fir ihne-n-unser Dank az'melde,
Letschthi Roth g'schla, was z'mache-u-isch.
Eistimmig un no langem denke
Hà mir üsg'macht, wie dü wirsch sàh,
Ass Ein sott an e Angel hànke,
Fir unser Dank geh selbst abz'gà.
Dr Kleinst', hat's g'heisse, wà mr schicke,
D'Unschuld bringt das am beste-n-a,
Un d'Angelrüethe kännt sunscht knicke,
's geht ringer nur e Guldi dra.
Un richtig isch's o Ein geh woge,
Doch hätt me ringer d'Mieih erspart,
Küm hat dr Fischer üsezoge,
Hat er scho brummelt in si Bart.
Er nimmt mi Guldi glich am Krage
Un wirft en z'ruck verachtungsvoll,
Vor ebb er nur e Wort ka sage!...
Züe dem geht Keiner meh so bol!
Me derf se halt schint's gar nitt störe:
Mr wisse's jetz un gàn schön Acht
Un thien de Junge-n-o glich lehre,
Ass Kein sich z'nooch an Angel macht.