Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Vom Wi.

Me hat im Wi züe jeder Zit
Züeg'schriwe sunderbare Sache,
Un possig isch's, bi alle Lit
Thüet er nitt d'gliche Wirkung mache.
's hat Viel, se werde bös dervo
Un thien glich alles z'àmmeschlage.
Un 's hat o, wo kei Wörtle sage,
Se thien nur lache-n-als derno;
Me sieht als màngmol o, wo grine.
Un 's heisst, dr grosse Herr, dr fine,
Dem wird's dervo als nur unwohl,
Dr kleinere wird scho betrunke,
Un nur dr g'meine Mann wird voll;
Dà müess fir alle drei üsdunke!
Viel Lit bekämme, 's isch bekannt,
Vom Wi als màngmol o ne Brand;
's hat o, se werde-n-ais benewelt,
Un isch nitt mehr as Einer scho
Am Katzejammer schier verràwelt?
Dr Schorsch dràiht als e Rüsch dervo,
Dr Edi, dà bikunnt e Fahne,
Un blibt dr Seppi z'lang im Schwane,
So bringt er g'wiss e Düdi heim;
Dr Toni ka sich als o rischte,
Ne so wie dem geht's g'wiss' in Keim,
Denn dà bikunnt sogar e Kiste!
Dr Güschti bringt als gar e Sawel,
Wo Jeder hat Respekt dervor,
Un netzt dr Franz nur küm si Schnawel,
Bikunnt er glich als g'schwull'ne Hoor.
Dr Nazi, dà bikunnt e Schwàtzer,
Dr Hans e Bàmmi, un kei letzer,
Dr Schang màngmol e-n-Aff sogar,
Un was verwitscht als erst dr Peter?
Ne Dàmpes z'erst, ne Dampt als später!
Isch das jetz nitt ganz sunderbar?