Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Verachtet.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Verachtet.

324 - 325


Stolz uf si Kleid, so zart, so fin,
Mit alle Farwe numme.
So flattert dert im Sunneschin
E Summervogel umme.

Müethwillig fliegt er hin un her,
Wo d'Bliemle-n-ihn verfiehre,
Un sieht am Bode vo ung'fàhr
E Würmle ku zmarschiere.

O pfui, e Wurm! dü gràsslig Thier,
So rieft er owe-n-awe,
Me mag dich nitt alüege schier,
Gang g'schwind dich geh vergrawe!

Wie kasch dü nur, abscheülig Ding,
Üs dinre Höhle wiche,
Dü, wo am Bode doch so g'ring
Müesch mieihsam ummeschliche.

Wie stolz! rieft 's Würrmle, dü kännsch doch
E wenig dich z'ruckhalte:
Dert hinterm Lade hàngt jo noch
Di dürre Hüt, di alte,

Wo dü als Rüpe tràit hasch do,
Mag's dich jetz o verdriesse,
Un wo dü drin, grad wie ich o,
Hasch ummekroble miesse.