Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Sylvester 1886.
Isch das e Freid uf dem Erdbode!
Un b'sunders jetz, me müess es g'steh.
Wenn nur dr Teifel doch dr Schnee *)
Un d'Kälte in dr Höll thàt brote!...
So, jetz isch's duss, 's hat üse miesse!
Denn lang genüe hat's mich scho druckt;
Wenn ebbes eim als thüet verdriesse,
Isch's nitt güet, we me's awe schluckt!
's isch awer g'wiss, das müess me sage,
Ne pràchtige-n-Erfindung o,
Dr Winter, we me krank isch do!
Wie viel thien ihn gar nitt vertrage,
Wo glich am Afang, hasch mi g'sàh,
Ihr' Pass fir d'andre Welt thien nàh!
Das isch jo d'beste Prob do unte,
Wie 's Lewe-n-ag'nehm isch un güet,
Wie alles isch so schön erfunde
Un pràchtig harmoniere thüet!...
Doch alles nimmt e-n-End züem Glick!
Frieih oder spot, emol wird's kumme;
Scho isch e Johr jetz wieder umme,
Verschwunde wie ne Aügesblick;
's isch hit dr letschte Tag dervo
Un nieme, denk i, grint 'm no?
Wird das e bess're G'stalt anàmme,
Wo kunnt? Nei, 's schaüt viel z'kützig dri!
Wàr's doch nur wieder scho verbi,
Un d'andre-n-o glich alle z'àmme!
*) Dr Schnee hat d'grösste Bàim mittle-n-abnander knickt oder mit de Wurzle züem Bode-n-üse g'risse. Im Tannewald b'sunders isch's e trüriger Ablick gsi.