Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne wenig Astronomie.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Ne wenig Astronomie.

258 - 259


D'Komete sin doch nitt so rar,
Wie d'Astronome lehre,
Denn d'Fraüe thieu o, das isch klar,
Züe dàne Sterne g'höre.

260 - 261

Züem erste ziehn se hinte no
Ne Schweif as wie d'Komete,
Glànzt er viellicht o nitt eso,
Thien doch Viel vo-n-em rede.

Un 's thüet se jo, das isch bekannt,
E Sunne-n-o aziege,
In ihrem Liewesgegestand
Thien sie entgege fliege.

Wie nächer kämme sie derzüe,
Wie g'schwinder thien se renne,
Doch g'wiss geht's langsam als genüe,
Wenn's heisst, sich wieder trenne.

Un sin se-n-endlig furt derno
Un thüet ihr' Laüf nit störe,
So weiss me jo züem vorüs scho,
Wenn ass se z'ruck thien kehre.

Doch sott me se lang nimmig sàh
Un bliwe se verschwunde,
So hàn se halt, was licht ka g'schàh,
Ne andre Sunne g'funde.