Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne schlechter Platz.
Im Dörfle, wo me sieht dert owe
Vo witern, isch e G'spass passiert:
Dr Pfarrer, am e Samstig z'Owe,
Hat dert si Kirche schint's verziert.
Dr Herr Schüelmeister o, dr alte,
Hat g'hulfe, denn 's Patronsfest kunnt,
Dr ander Tag scho wànn se's halte;
Kostbar isch jetz e jede Stund.
Se binde, hefte, nagle, klàiwe,
Un thien jetz o fir d'G'legeheit
Dr heilige Patron abstàiwe;
Er brücht fir's Fest e süfer Kleid.
Grad putzt 'm jetz dr Herr Magister
Frech mit em Bodewisch dr Kopf;
Doch viellicht z'stark e wenig wischt er,
Er fallt'm um, dà arme Tropf.
Un stürzt mit G'walt jetz an dr Bode.
In Sticker ligt er dert verschla!...
Un Beide starre, bleich wie Tote,
Das unerhörte-n- Unglick a.
Was mache? rieft dr Pfarrer endlig,
Morn isch si Fest, d'Lit wànn 'n sàh,
Er derf nitt fehle, 's wàr jo schàndlig!
Wo wà mr e Patron jetz nàh?...
Ich ha's... das isch e Schatz, e wahrer!
So rieft dr Lehrer noch ganz bleich,
Ich weiss e Mittel jetz, Herr Pfarrer,
Das hilft is vo dem böse Streich:
Dr Heilig, wo dert ligt in Sticker,
Ich weiss nitt, hàn Sie Achtung gà,
Dà hat vo jeher im Schüehflicker
Im Dorf dert unte àhnlig g'sàh...
We mir ne thàte-n-engagiere
Fir Morn, was meine-n-Ihr derzüe,
Fir do dr Heilig z'remplaciere?
Er thàt's fir's kleinste Trinkgeld thüe.
Im Pfarrer g'fallt se küm, die G'schichte,
Doch isch kei andrer Üsweg gsi,
Drum thien se glich dr Schüester b'richte
Un mache-n-'m d'Lection druf hi.
Dr heilige Patron, dr neüe,
Isch frieih am Sunntig uf sim G'stell,
Un um ihn her thien d'Lit jetz kneie;
Doch bang wird's bol im Schüesterg'sell.
Me hat 'm, ebb er isch geh sitze,
Ne Hasepfeffer noch uftischt;
Un das isch's, was ihn jetz macht z'schwitze,
Er hat schint's 's Mül nitt recht abg'wischt.
Un so thüet's d'Mucke halt aziege!
Vergewes zieht er's hin un her,
Fir ass se sotte witers fliege...
Oh! wenn er kei Statü jetz wàr!...
« Schaü, wie-n-er làchelt, » thien d'Lit sage,
« Me meint wahrhaft, se lebt, si G'stalt! »
Un immerfurt thien d'Mucke nage,
Im Schüester wird's als heiss un kalt.
Jetz tropft 'm noch heiss Wachs uf d'Nase
Dert vo de Kerze, z'viel isch's doch!...
Ums Hoor hätt er afange z'rase,
Doch zwingt er sich 'a dasmol noch.
Uf eimol awer will e-n-Alte
E Nagel ihm ins Schinbei schla,
Ass sie, fir Hilf un Trost z'erhalte,
Ne Tàfele dra hànke ka.
Jetz, flüecht er, soll's dr Kückück hole!
Un awe springt er, er hat g'nüe...
Wer kännt de Lit ihr Schrecke mole!
's stirmt Alles glich dr Thüre züe!
Dr Schüester, dà schicht keine Schwile,
Z'erst isch er dra un schreit derno:
« 's soll jetz wer will dr Heilig spiele,
Ich fir mi Theil ha g'nüe-n-eso! »