Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne Sprosse z'viel.
Wer eigentlig hat einer z'viel
Im Kopf, eso ne Sprosse?
Wenn's Ebber g'naü betrachte will,
Tribt Jeder sine Posse;
Doch Keiner will das Ding isàh
Un sich selbst an dr Nase nàh.
Ne Jeder vo dr ganze Heerd',
Wo do dur's Lewe schritet,
Hat, was me nennt si Steckepferd,
Wo-n-er druf umme ritet;
Drum lache nur nie iwer keis
Un denke-n-Ihr hàn selwer eis.
Dr Einte hat si Freid nur do
An Pfiffe, gross' un kleine,
Er macht e Collection dervo
Un gàb weiss was fir eine;
Wie mehr « G'schmack » as se vo si gàn,
Wie mehr Werth as se fir ne hàn!
E-n-And'rer, dà zieht Vögel uf,
Das isch si Freid, si grösste,
Geht ihm viellicht als einer druf,
So isch er gar nitt z'tröste;
In Socke schlicht er umme z'Nacht,
Ass jo vom Làrme kein verwacht!
Derno sin o d'verliebte Lit
Merkwürdig noch dernewe,
Die wànn sich b'schaüe d'ganze Zit,
Sunscht känne se nitt lewe!
Was will me halt, im Grund isch's jo
Ne Sprosse wie ne-n-andrer o!
's hat o, wa 's ganze Lewe lang
No alte Münze jage,
Fir das isch ihne z'wit kei Gang,
Se thien sich schier drum schlage!
Fir d'ältschte-n-üs dr Römerzit
Thien sie as wie verruckt, die Lit!
Ne Mànger isch de Tafle hold,
Thüet alles d'heim verhànke,
Zahlt màngmol eine mit schwer Gold
Un meint, me thüet's em schenke!
Im Name z'lieb thüet er se nàh,
Wenn scho nit anders druf isch zsàh!
's hat, wo Handschrifte sammle thien,
Poststàmpfel un so Sache,
Un and're wieder, wo's vorziehn,
Mit Waffe Trophées z'mache;
Ne Stolz hàn Sie uf alles das,
Doch wisse se nitt wege was!
Dr Eint spielt d'heim nit as Klavier
Un geht nie üs dr Höhle,
E-n-Andrer sieht me nur bim Bier,
Wo er thüet Karte spiele,
Un Keiner ka vo dàne Zwe
Im Andere si Trib versteh.
Un schaüe, was dr Dichter macht,
Was dà, fir Dings thüet triwe,
Dà süecht jo gar nur Tag un Nacht
Nit as so Rimle z'schriwe.
Er meint, mien's ihm nitt iwel nàh,
Me thàt se gern im·« Hüsfrind » sàh!
Ne jeder vo dr ganz Heerd',
Wo do dur's Lewe schritet,
Hat halt eso ne Steckepferd,
Wo er druf umme ritet;
Drum lache nur nie iwer keis
Un denke-n-Ihr hàn selwer eis!