Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne „Erschte“.

('s Theaterstück « Ne Hiroth dur d'Extrapost » isch composiert worde fir d'Durnacher « Société de gymnastique », se hàn's g'spielt am e Gymnastikfest uf ere Matte in ere papierige Baracke.)

D'Architectür, ihr liewe Lit,
Die Kunscht, die isch g'wiss nitt z'verachte,
Un b'sunders jetz, züe unsrer Zit!
Me derf nur alles das betrachte,
Was sie mit ihrer Meisterhand
Ufsetze thüet in jedem Land.

Doch, wenn's e Kunscht isch, ebbes z'baüe
Mit allem, was me brücht derzüe,
Wie müess me denn erst dà aschaüe,
Wo's Gliche mit schier nit ka thüe,
Wo kunstrich, ohne Kalch un Platte,
Ne Meisterwerk do ane stellt
Nur vo Papier!... das isch e Held!

Eh bien, bi Durni uf're Matte
Hàn ihr das Ding letscht känne sàh;
's hàn's viel agafft as wie ne Wunder,
's hat g'heisse, 's gàb e-n-Opera,
Me well Theater spiele drunter.
Wenn ich sag « drunter » hat's kei Sinn,
Doch ka-n-ich o nitt sage « drin »,
Am End wàr eins wie's andre g'loge,
Denn nur Papier, e langer Boge,
An Pfehl ag'nagelt, isch's halt gsi.
Se mage denkt ha, « fir derthi,
Fir einer, wo thüet d'Zitung schriwe ¹)
Un viel Papier brücht, isch's grad güet. »
Doch, wer ka dem sie Aerger b'schriwe,
Wo-n-er do dri irucke thüet,
Fir drin si « Clientèle » z'empfange,
So ka me nitt vo ihm verlange,
Ass er si G'schàft in Ordnung macht,
Drum git's noch g'schwind e-n-Art vo Laüwe,
Wo ziemlig g'lottelt hat un kracht;
Schön isch se gsi, ihr derfe's glaüwe!
Me hat fir's G'stell Bierfàssle gnu;
's sin leere gsi, ihr känne's denke,
Denn d'volle hat me nitt biku!
Ne Brett, e Tüech, wo dra thüet hànke,
Das hat me g'legt uf d'Fàssle hi
Un das hat miesse d' « Scene » si!...

's hat im Herr Rehrle nitt recht g'falle,
Er hat selbst welle furt emol!
Doch hàn dert d'Lit halt g'warte-n-alle,
Drum hat er iwel oder wohl,
Wenn's ihn o noch so thüet verdriesse,
Si « Hiroth » dert druf mache miesse,
Bol kràbst dr Toni jetz ufs Brett;
O 's Bàwele, gar flink un nett,
Das krobelt bol uf alle Viere
Uf d'Scene; 's isch g'wiss pràchtig gsi!
Me hat si känne-n-amüsiere,
O hàn sich alle g'freit druf hi,
Un Lit hat's g'ha, denn sie sin schier
Im Pianist g'sesse-n-ufs Clavier!

Doch d'Vorstellung isch ganz güet gange,
Un das isch d'Haüptsach gsi dervo,
Was hat me welle mehr verlange?
Nur, wo's e-n-End g'ha hat derno,
Hàn miesse d'Kumediante halt
Sich flichte-n-in dr nooche Wald. ²)
Dr Wind un d'Büewe hàn mitnander
D'Baracke halt abg'risse g'ha!
Un wit kunnt sie jetz umenander,
Denn viel Lit hàn schint's g'halte dra,
Dervo ne Stickle ufz'bewahre
Als Agedenke vo dem rare,
Vo dem kunstriche Meisterstück,
Wo dert erfreit hat jeder Blick!

---

1) Dr Herr Rehrle, wo als Zitungsschriwer im Stick vorkunnt.
2) Fir d'Costüme z'changiere.