Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Im März.

Im Winter mit sim Schnee un Is,
Dem wott me jetz um alle Pris
Doch bol si Laüfpass schriwe!
Mit Hüeste, Schnüppe d'ganze Zit
Traktiert er doch nur alle Lit,
So lang as er thüet bliwe.

Me hätt jetz an em bol genüe,
Er ka jo doch nit anders thüe
As Ploge nur erdichte;
Das isch dr Find vom Lewe do,
Wo alles z'àmme schadefroh
Nur immer süecht z'vernichte.

Un nitt de Lit nur brockt er's i,
Dasmol hat er noch owedri
Dr halwe Wald umg'risse!
Drum isch er eim jetz doppelt feil;
Ich wott ne längst gern fir mi Theil
Im Pfefferland scho wisse!

Ich weiss wohl, ass es trotzdem doch
Viel Lit hat, wo-n-en gern hàn noch
Un wo-n-em 's Lob nitt spare;
Denn wenn er noch so lang als wàr,
Um alles gàb ne keiner her,
Wo gern thüet Schlifschüeh fahre!

Im schöne G'schlecht geht's b'sunders, 's Is,
Me sieht se druf als Heerdewis;
Se hàn e-n-Ursach ewe:
Se lehn sich falle, nitt züe härt,
Fir ass se sich vo Herre dert
Als känne lo ufhewe!

Das Ding mag pràchtig si viellicht;
Doch wenn's de Junge-n-als verspricht
O noch so viel Vergniege,
So sàhn hingege wieder o
Viel andre Lit mit Freid derno
Dr Winter aIs furtziege.

's isch keiner glaüb noch bis dohi
Neso wie dà mir zwider gsi;
Ich mein, er will nimm wiche.
Was gsi isch als e Jugendfreid,
Das wird im Alter jetz züem Leid,
's isch halt mit allem 's gliche!

Mit alle Sache-n-isch's eso
In unserm arme Lewe do,
Kei Tag thüet eim verschone!
Ne jedes Johr, wo schwinde thüet,
Nimmt ebbes mit vom Lewensmüeth
Un vo de-n-Illüsione!

Un doch, wenn 's Frieihjohr wieder lacht,
Wenn alles z'àmme duss verwacht
Züem frische, neüe Lewe,
Vergisst me wieder mànge Qual,
Un wie ne milder Hoffnungsstrahl
Thüet's wieder eim umschwewe.

O Sunneschin, so warm, so güet!
Wie das eim wieder wohl als thüet
No lange Wintertage!
Un isch dr Mai erst wieder do
Im griene Kleid, wie wird derno
's Herz wieder froh erst schlage!

G'wiss, nit isch schöner uf dr Welt
As 's Frieihjohr, wenn's in Wald un Feld
Si Izug wieder haltet!
's isch wie 's Verspreche-n-ass züer Stund
Als alles wieder besser kunnt,
Wenn sich si Pracht entfaltet!