Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Im Gmelslebüech.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Im Gmelslebüech.

210 - 211


Kumm Seppi, b'schaü mi Gmelslebüech!
So rieft dr Güschti voller Freide,
Mi Oncle isch bi uns uf B'süech,
Er hat mir's brocht; so g'schwind verleide
Wird das mir nitt, 's isch schön verziert.
Er hat mr d'Gmelsle-n-expliziert.
Schaü, das isch 's schönste unter alle,
Un 's hat mr o am beste g'falle,
Ich ha mi z'bucklig g'latcht mit schier:
's hat Einer schint's emol z'Milhüse
Ne Esel g'ha, ne Wunderthier,
Un isch mit uf dr Màrtplatz üse
Un hat ne dert lo sàh ums Geld.
«'s git nit kuriosers uf dr Welt, »
Sàit er de Lit, wo 's Mül ufsperre,
« Nur ine, wenn Ihr's bschaüe wànn.
Mi Esel hat dr Kopf, Ihr Herre,
Wo andere dr Wadel hàn,
So ebbes thüet nitt oft erschine! »

Un d'Lit, was gisch, was hasch, gehn ine,
Fir z'bschaüe dà kuriose Fall,
Un sàhn derno dert im e Stall
E-n-Esel an e Kripfe bunde
Am Wadel, un wo ganz vertraüt
Eso de Lit entgege schaüt!

212 - 213

Se hàn das Spàssle güet schint's gfunde,
Se lache nur un sage nit,
Fir noch z'verwitsche andre Lit.

Mi Oncle hat gsàit uf das hi,
Was meinsch, wer hat jetz ohne z'schnitze
Dr Kopf am letze-n-Ort g'ha sitze,
Sin's d'Lit oder dr Esel gsi?...