Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr alte Schang am Wiehnàchtsfest.

1881.

Hit ha-n-ich jetz e rechte Freid,
Sa wohr ich bi dr Schang, dr alte,
Grad kumm ich üs dr Fröscheweid,
Fir o ne wenig 's Fest mitz'halte.

Ich ha mr längst scho vorgnu g'ha,
Vom Wiehnàchtsfest hit z'profetiere,
Me trifft als do viel Alte-n-a,
Un ich thüe gern politiziere.

Was halte-n-ihr vo uns'rer Zit?
Jetz thüet's eim doch bol schwindlig werde!
Un b'sunders noch uns alte Lit,
Denn alles wird g'changiert uf Erde.

Schier wàr se-n-untergange noch
Do letscht, mich hätt das gar nitt g'wundert;
Ihr werde sàh, derzüe kunnt's doch,
's geht viel z'bunt züe in dem Johrhundert!

's sin scho ne paar Komete ku
Dà Summer, wohl nur alles kleine,
Un doch hat d'Hitz scho stark züegnu,
's isch fir uns z'warne, wott me meine!

Doch die hàn noch kei Schade brocht,
Im Gegetheil, dr Wi isch g'rothe,
Un isch er o nitt ganz güet kocht,
Isch's recht, worum? 's isch licht z'errothe:

Wenn er als z'güet üsfallt, derno,
Thüet uns doch kein an d'Nase brenne!...
Er isch noch stark genüe-n-eso,
's thien g'nüeg mit Fàhne-n-umme renne!

In dàne-n-isch kei Gasse z'breit,
Se hàn küm Platz drin, fir z'marschiere;
Die sàhn dr Tramway nitt mit Freid,
Dà wird se jetz famos geniere!

Er nimmt jo d'halwe Strass schier i!
Un thüet o rinkli rànkle mache;
Dr Tramway un Kometewi,
Die gehn nitt z'àmme, die zwei Sache.

Wer lache wird un froh wird si,
Das sin d'Pferd, d'Kohlebicker alle,
Wo so schwer g'schafft hàn bis dohi,
In dàne wird's am beste g'falle!

Wenn so dr Isebahn marschiert
Dur d'Gasse, wird's eim possig schine.
Am End, wenn einer derailliert,
So fahrt er eim in d'Stuwe-n-ine!

Un das hàn ihr o g'hört, nitt wohr?
Me thüet e Stick vom Rebberg kaüfe,
Fir d'Doller z'leite, iwer's Johr
Müess 's Wasser dr Berg ufe laüfe!

Das isch d'verkehrte Welt derno,
Doch, mein i, ka's grad nitt viel schade,
Wer hätt glaübt, ass mir Alte do
Im Tannewald noch gehn geh bade!

's müess eim jetz gar nit wund're meh,
Doch denkt me no in dàne Sache,
So müess e Jeder sich's doch g'steh,
Ass d'Mensche g'wiss viel Progrès mache.

Anstatt ass mir wie frieiher sàhn
Um d'Stadt Ringmüre geh un Gràwe,
Sin's Telephon un Isebàhn,
Die bringe ne ganz an der Lewe!

So müess es kumme-n-iwerall,
Dr Progrès kàmpft nitt hinter Müre!
Frei zeigt er in dr Menschezahl,
Ass nur si Kampf allei ka düre,

Bis alle Völker thien emol
E Wiehnàchtsfest mitnander fire,
Wo ihne fir ihr Glick, ihr Wohl,
's Christkindle d'Einigkeit thüet stire.