Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr Winter anno 1879.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dr Winter anno 1879.

552 - 553


Hà mir kei Summer g'ha das Johr
Un o kei Herbst, kei grosser,
So hà mr doch, isch's jetz nitt wohr?
E Winter, e famoser.

Er bringt is dasmol Schnee un Duft,
So viel er nur mag trage,
D'Liebhawer vo dr frische Luft
Hàn sich jetz nitt z'beklage.

Ich mein, mit sechsezwanzig Grad
Wird Nieme mehr verlange!...
D'Lit lehn absite jetz dr G'staat,
Se werde g'scheidt efange.

Se wickle sich in Alles i
Un sin wie Wirst züebunde,
Dr Spiegel g'friert, 's lüegt Nieme dri,
Dr Hochmüeth isch verschwunde!

Vor allem süecht jetz Klei wie Gross
Z'erst sine-n-Ohre z'rette;
Se laüfe-n-Alle-n-uf dr Stross,
Wie wenn se g'stohle hätte.

554 - 555

D'Pelzkappe, wo verbannt gsi sin
Scho d'längste Zit im Winter,
Die schine-n-eim jetz schiergar z'dinn,
's gehn Alle jetz derhinter!

Nitt nur dr Hochmüeth thüet vergeh,
O 's Holz, das thüet verschwinde;
Jetz schmilzt's noch g'schwinder as dr Schnee!
Thien Ihr's nitt selwer finde?...

Un d'Spàtzle! ... b'schaüe-n-ihre Noth,
Wie sie dert uss thien warte
Bluttfüess im Schnee, bis ass me Brod
Thüet streie-n-in dr Garte!

Un küm isch's duss, isch's g'frore scho,
Se känne's schier nitt bisse!
Un doch thien sie sich als derno
Um's kleinste Stickle risse!

Das arme Vieh!... me thàt se jo
Gern heisse-n-ine kumme,
Doch hàn se-n-Angst, das sieht me scho,
Se fiiege liewer umme.

So hà mr noch kei Kälte g'ha!
Das wàr jo g'nüe fir d'Rüsse!
Me g'friert jo schier im Bett jetz a
Un ka sich nimm g'nüe düsse!

Me ka sich wärme nur mit Mieih,
Müess druf thüe alle Sache,
Bol thien jetz d'Lit am Morge frieih
Mit Is im Mül verwache.

Un mit dem allem wettert's noch,
's thüet dunn're-n-als un blitze
Un d'Erde zittert!... we me doch
Z'letscht noch vor Angst thàt schwitze!...