Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr Summer vo anno 1888.
Me hat sich g'frogt die letschte Zite,
Was eigentlig das soll bedite;
Ne so ne Summer bis dohi
Isch doch jetz glaüb noch keiner gsi!
Jüni un Jüli, d'schönste Monet,
Sin ku dasmol ganz üs dr G'wohnet,
Hàn brocht nur Rege, Wind un kalt;
Wie will me denn, ass das eim g'fallt!
's hat g'schneit im Jüli grosse Flocke!
Dà isch e wenig z'dick, dà Brocke!
So ebbes hat me no nitt g'sàh;
Was wird's denn erst noch später gà?
Ne kalter Wind hat immer blose,
Dr Pardessus un d'Unterhose
Hàn wièder miesse-n-ufs Tapet,
Grad wie's eim als im Winter geht.
D'Lit, wo durchüs hàn welle bade
Im kalte Wasser ohne Schade,
Hàn miesse ne Bettflàsche ha
Un güete, warme-n-Endschüeh a.
Im Bett nur hat me küm noch känne
Vom liewe Parepli, sich trenne.
Denn Jeder weisst's, schier alle Tag
Hat's g'regent, was nur awe mag.
Uf das hi hàn d'Lit alle z'àmme
Gli welle dr Kalànder nàmme
Fir z'lüege, was dà sàit derzüe;
's blibt eim halt als nit besser's z'thüe.
Natirlig hàn se welle wisse,
Wer all das Ding hat uf em 'G'wisse;
Denn ebber müess doch d'Schuld dra si,
Allei kunnt's nitt eso dohi.
Se thien dr « Màderle » erblicke;
Da hat scho langst e breiter Ricke
Dem bürde se glich uf derno
Ganz g'miethlig vierzig Tàg dervo.
Derno hat's g'heisse-n-an viel Orte,
D'Isberge seige halt im Norde
Z'wit aweg'rutscht. Un o dr Mond
Un d'Sterne werde nitt verschont.
Un d'Wiwer, die hàn g'sàit am Brunne,
's kàm vo de Flecke-n-an dr Sunne:
Schandflecke, jo! denn iwerhaüpt
Isch so ne Summer nitt erlaübt.
« Dr Hundertjàhrig thüet das schriwe,
's trifft alles i, 's thüet nit z'ruckbliwe, »
So hat letscht bi-n-'re G'legeheit
E schöne Jumpfre züe mir g'sàit.
« Sie werde sàh, » hat se furtg'fahre,
« Er schribt in Worte, ditlig, klare,
Ass jetz das Wetter noch so spuckt,
Bis ass dr sechste-n-Aüg'scht aruckt.
« An sàllem Tag wird's so heiss werde,
As nit sa gsi isch noch uf Erde;
's git sàller Tag kei Rege meh,
Ganz sicher derfe Sie druf geh. »
Der sechste-n-Aüg'scht isch ag'ruckt leider,
Un mit ihm hat me d'Winterkleider
Ufs neüe wieder fire g'schafft;
Me-n-isch verfrore schier wahrhaft!
Un g'regent hat's wie alle Tage!
Ich ha dàr Jumpfre gli lo sage,
Das heisst, ich ha-n-re uf das hi
Ne Versle g'schickt, wo so isch gsi:
Dr « Hundertjàhrig » hat's errothe,
's isch wirklig hit jetz heiss züem brote
Bim Ofe mit Fir bis genüe
Un güet warm ag'legt noch derzüe.
Mr hoffe trotzdem alle z'àmme,
Ass sich dr Aüg'scht jetz doch wird schàmme
Un wird si Pflicht erfille noch;
Denn 's wàr nitt mehr as billig doch!