Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr Schwindel.

Wie g'schwindelt wird an alle-n-Orte
In unsrer güete, liewe Zit,
Wie Alle süeche nur z'betriege
Un ihr Profit der dur wànn ziege,
Das wisse z'güet nur alle Lit.

Wo awer d'Schwindlerei do unte
Am beste-n-immer packe thüet,
Das isch halt bi de Kranke z'àmme,
Wo süeche-n-alle Mittel z'nàmme
Uf d'Hoffnung hi, 's macht ihne güet.

Un 's isch natirlig licht z'begriffe,
Was macht me nitt, fir d'G'sundheit z'ha!
Me thüet halt allewil prawiere,
Losst sich vom Schwindel exploitiere;
Ne Kranker, dà geht immer dra.

O müess me d'Zitung b'schaüe hinte,
Was Mittel as me-n-eim atràit,
Wo glich eim Linderung ertheile,
Wo alle Krankhete thien heile,
Un wo scho b'riehmt sin wit un breit!

's nimmt eim wahrhaft als numme Wunder,
Ass nur ei Mensch noch hat e Weh!
Mit dàne Mittel alle z'àmme,
Wo unfehlbar eim d'Schmerze nàmme,
Sott längst kei Krankhet ufku meh!

Do hat me Goudron züem Exempel
Uf alle-n-Arte präpariert,
Do sieht me Tàfele un Pille,
Wo alle Schmerze-n-eim thien stille,
Wo jede Krankhet ganz kuriert!

Nur müess me lang das Mittel brüche,
So sàit e jed's, sunscht hilft's eim nitt;
Me müess nitt welle gli verzage,
Wenn's nitt scho in de-n-erste Tage
Eim als si G'sundheit wieder git!

Dert isch er grad, dr grosse Hoke,
Dert isch dr Vorthel, das isch klar:
Dr Schwindler weisst ne güet az'wende,
Denn z'erst isch das fir ihn e Rente
Un oft e Schin-Erfolg sogar.

Denn, nitt wohr, selte git's e-n-Iwel,
Wo gar kei Wendung als will nàh?
Wenn's lang g'nüe g'steckt isch in de Glieder,
Vergeht's eim ganz allei als wieder;
Das hat me jo scho vielmol g'sàh.

Das Mittel, wo derno dr Kranke
Grad ignu hat in sàll're Zit,
Wo's besser kunnt, dem wird's züeg'schriwe,
Das, meint er, hat si Weh vertriwe,
Un gli wird's g'riehmt bi alle Lit.

Neso kunnt's, àss Viel màngmol b'haüpte,
Das oder sàll hat sie kuriert;
Se sage's mit em beste G'wisse
Un helfe schwindle, ohne 's z'wisse,
Wil's mànger dur sie o prawiert.

Natirlig thüet's em gar nit helfe;
Das macht ne-n-als noch iwel z'Müeth,
Un thüet er eso Dings inàmme,
Ka-n-er noch mit dem allem z'àmme
Froh si, wenn's ihm nit schade thüet!

Ihr güete Lit, wo do thien grugse,
Ihr sin z'bedüre g'nüe,
Drum lehn eüch nitt noch so verfiehre,
Sunscht hàn ihr owedri z'riskiere
D'Schwindsucht am Geldsack noch derzüe!