Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr Hans uf em Grimpelmàrt.

Letscht, uf em Grimpelmàrt am Bode,
Was ha-n-i g'sàh? 's thàt's Nieme rothe:
Ne Lancier-Sawel! - 's isch kei G'spass!
Ihr derfe's herzhaft glaüwe, das,
Wenn ich grad iwrig Geld hätt g'ha,
So hätt ich ihn glaüb welle ha.
Doch will ich eüch jetz expliziere,
Wie mich das Ding ka intressiere.

I bi als ewe frieih're Johre,
Vor ebb uns 's Frankrich hat verlore.
Soldat gsi, Lancier, wenn's i b'liebt,
Un wo-n-i g'sàh ha, so betriebt
Dà Sawel dert bim Grimpel lige,
So isch halt in mim Geist ufg'stige
Vo sàller Zit d'Erinnerung.

I ha mi wieder g'sàh ne Rung
Stolz vor mim Regiment her geh,
Ne schön's isch's gsi, sàll müess i g'steh.
Wem hat nitt 's dritte Lanciers g'falle
Mit sine wisse Rössle-n-alle!
Die gàle Brust, die rothe Striss.
Die Lanzefàhnle roth un wiss,
Das alles hat schön harmoniert.
Doch, wenn i bi vorüs marschiert
So mien 'r ebbe nitt gar dànke,
I heb' e Dege-n-a g'ha hànke,
Un seig eso uf jedefall
Cornet gsi oder Hieneral,
Nei, nitt emol gar Cummedant,
I bi nit gsi as Müsikant!

I sieh-n-is noch vorüs marschiere,
Stolz 's Regiment dur d'Gasse fiehre,
Hoch z'Pferd, dr Czapska uf em Kopf,
Un g'wichst un putzt, ass jeder Knopf
Grad wie-n-e Sunne glitzert hat!
Bewundert hat is d'ganze Stadt!
Doch das isch jetz nur d'schöne Site,
I b'sinn mi o vo dàne Zite,
Wo-n-ich zum Regiment ku bi...

Ich, wo ganz riehig bis derthi
Mi Zit mit Zeichne züebrocht ha,
Müess furt, müess mich geh lehre schla!
Müess dert geh lehre d'Lit umbringe,
Un anstatt 's Rissbli d'Lanze schwinge,
Mi Grattoir hàn se-n-ungeniert
Mir in e Sawel umchangiert,
Un anstatt Bàmsel, in dem Fall
Hat's Bese gà fir in dr Stall!
Ha miesse schiesse, lehre rite,
Mit stife Bei im Hof geh schrite
Un was weiss ich noch was fir Sache!

Worum soll ich das alles mache?
Fir was dà Sawel, die Pistole,
Die Lanze? - Fir was mich geh hole?
Worum soll ich mi lehre schla?
Ich ha noch nit mit Nieme g'ha!

Was mir o nie hatt welle geh,
Das isch dr Stall, i müess es g'steh.

Am Morge frieih als scho im Hof;
Am Viere, grad im beste Schlof,
Isch eim d'Trumpete scho ku wecke,
Do hat si Kein lang derfe strecke!
Debout Conscrits, hat als gli g'schraüe
Im Brigadier si Stimm, si raühe.
I mein wahrhaft, i hör ne noch,
Wenn i dra dànk, scho lang isch's doch!

So hat me miesse-n-alle Morge
Vor allém als geh' d'Rösser b'sorge.

I hätt se-n-als verwünsche möge!
Me hat se miesse trucke lege
Un birste, strigle ganze Stunde,
Vom Kopf bis an de Bei ganz unte,
Un d'Aüge wàsche, 's isch nitt g'loge.
Ass mir se nitt hàn miesse froge,
Ob se kei wieschter Traüm g'ha hàn
Un was se viellicht esse wànn,
Isch Alles. - Isch das fertig gsi,
So hat me-n-als clas liewe Vieh
Sorgsam zur Trànke miesse fiehre
Un ihne 's Friehstück druf serviere,
Un im e Jede 's gliche gnaü,
Drei Platte: Hawer, Heü und Straü.

Me hat se nitt nur so g'serviert,
Me hat se-n-o spaziere g'fiehrt.
E Kammerdiener, Tag un Nacht,
Hat ihne-n-ihre Zimmer g'macht.
's hat miesse süfer si um d'Wànd!
Do hat me miesse mit de Hànd,
Anstatt mit Schüfle-n-un mit Bese,
Dr Rossmist üs em Straü uflese,
Denn 's derf kei Halm verlore geh!

I sieh mi noch im Stall so steh!

Ich ha als denkt, 's Herz trieb un schwàr,
Wenn i doch nur mi Rössle wàr!
Die hàn's doch g'wiss güet gege-n-uns!

Me brücht nitt z'froge lang, wie kunnt's?
D'Pferd koste Geld, hingege d'Lit,
Die ka me-n-Alle ha fir nit!...
Me brücht's nitt gnaü mit dàne z'nàh!

Zweimol 's Tags hat me-n-Eim als gà
Ne Suppe mit mehr Mucke drin
As ander Fleisch. - E güeter Sinn
Müess Einer scho zum Vorüs ha,
Fir ass er's nur üshalte ka,
Denn jeder will Eim cummediere,
Fir 's Unrecht ka Kein reklamiere,
Vor allem müess er d'Strof z'erst mache,
Do heisst's ufpasst, do müess me wache!
Fir nit, das isch gar vielmol g'schàh,
Hat's vier Tàg Saltepolis gà!
Mied, ass me nimm hat känne steh,
So hat me z'Nacht als miesse geh
Üsrüeihe-n-uf de Diele dert!
Un doch, obschon's passawel härt
Un ass kei Sunne dri thüet schine,
So hat me-n-als doch druckt fir ine,
Un b'sunders, wenn viel g'stroft gsi sin,
Me hätt glaübt wunder was dert drin
Güet's z'ha isch, so hàn Alle g'stosse.

's isch halt e-n-Ursach, un e grosse!
Denn 's isch als dert e g'wisser Ecke,
Wo's nitt no Rose drin thüet schmecke!
Un wit vom Gschitz· git's alte Krieger.
Dà, wo das g'sàit hat, isch kei Lieger.
Drum hat me sich in so n're Nacht
So wit dervo als mögli g'macht!

Das alles ha-n-i wieder g'sàh,
As wie wenn's gestert erst wàr g'schàh!
Un doch sin zeh Johr driwer g'schwunde,
's hat siter viel g'changiert do unte!...