Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr Franz un dr Schang am Wiehnachtsfest im Cercle 1886.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dr Franz un dr Schang am Wiehnàchtsfest im Cercle 1886.

(Dr Schang kuunt uf d'Scene links un dr Franz rechts.)

610 - 611


Schang:
Tiens, dr Franz! bisch Dü denn o do am Wiehnàchtsfest!

Franz:
He jo, wie De siehsch! (se gàn enander d'Rand) un, wie geht's denn, alte Flöte? mr hàn doch enander scho lang nimmig g'sàh!

Schang:
Das isch wohr . . . me verliert sich ganz üs de-n-Aüge... einer geht halt do üse un dr andre dert, un mit dem geht d'Zit umme!... mr werde-n-alt Franz, mr werde-n-alt efange!

Franz:
's isch halt Mode-n-eso uf dàre bucklige Welt!... un we me-n-alt wird, so isch's gar kei Wunder mit allem, was me mache müess druf, fir si Unterhalt z'finde; was hasch Dü eigentlig triwe, siter as ich Dich g'sàh ha?

Schang:
Was ich triwe ha?... alles ha-n-ich prawiert, fir rich z'werde, awer 's isch mr halt nit g'rothe!... siter ebbes Zit fahr ich jetz mit Petrol umme, awer 's geht schiergar nimmig... d' Bei wànn halt nimm recht
vorwàrts... ich ha mr miesse ne-n-Esel aschaffe...ich ha-n-en selwer g'macht, so lang as es gange-n-isch!

Franz:
Lüegt eigentlig ebbes üse bim Petrolhandel?

Schang:
Jà... 's Hem züe de Hose lüegt üse... 's hat efange gar viel Petrolhàndler... 's isch nit meh z'mache derbi... wenn i nitt sunscht noch e kleiner Commerce hatt mit Sürkrüt Un Holzkohle, so wàr i scho lang z'gückes gange!

G'sang:
Jetz isch d'Konkürrenz gar gross,
Renz gar gross,
Renz gar gross,
's Handwerk, das isch nimm famos,
Me kunnt derdur nur blos!
Hätt ich nur Petrol allei,
Rol allei,
Rol allei,
So wàr mi Verdienst gar klei,
's wàr z'wenig fir uns zwei!
Un doch müess Proviant derzüe,
Viant derzüe,
Viant derzüe,
Denn dr Marti sieht nie g'nüe,
Er schüttet nit in d'Schüeh!
Dr Marti, das isch mi Esel... doch apropos, Dü verzählsch mir nit, wie isch's denn Dir gange?

Franz:
Ich ha's leider nitt emol züe me-n-Esel brocht!.. z'erst bin i lang Sàgmehlfawrikant gsi!

Schang (verwundert):
Sàgmehlfawrikant?

612 - 613

Franz:
Eh jo... Holzspalter uf Milhüserditsch!... wo awer derno d'Kräfte abgnu hàn, so ha-n-ich ebbes anders ag'fange... ebbes ganz Neü's, wo no nitt do gsi isch un wo-n-ich sicher glaübt ha, ich wird rich derbi.. Ne Lewesversicherungskasse!

Schang (verwundert):
Dü?

Franz:
Fir d'Hunde!

Schang:
Ah so... das isch neü, 's isch wohr!

Franz:
Ich ha denkt, will jetz alle Lit durchüs wànn Hunde ha, so zahlt g'wiss e Jedermann gern e Kleinigkeit alle Monet, fir, wenn 'm siner drufgeht, ass er e g'wisse Summe bikunnt un eso gli wieder einer aschaffe ka.

G'sang:
's hat jeder, wo derher jetz kunnt,
E Spitzi oder e Pudelhund.
Un fiehrt ne gern spaziere;
Vom Mensch sin d'Hunde d'beste Frind,
Drum ha-n-ich denkt, jetz gang ich g'schwind
Un thüe se-n-assüriere!

Ne Mànger wogt g'wiss ebbes dra,
Wenn er si Hund versichre ka;
Ne Kundschaft git's, e schnelle.
's isch jeder froh, wo ein verliert,
Wenn d'Kasse-n-ihm ne remplaciert,
Ass er nitt selbst müess belle.

Schang:
Das isch erst noch e güete-n-Idee gsi... un, hat's packt, das G'schàft?

Franz:
Leider nitt... ich ha's nur uf zwe Assürierte brocht... zwe Spitzi, un die hà mir 's Gröbste-n-awe g'macht!

Schang:
Wieso das?

Franz:
Eh, nitt wohr, wenn ich viel g'ha hätt, so hätt's mir ebbes üsg'macht im Johr, un do hätt als dann un wann e Hund känne drufgeh... awer uf die Art, wenn ein vo dàne zwe g'storwe wàr, so wàr ich total rüiniert gsi!... Drum bin i halt dr ganze Tag hinter mine Spitzi her gsi, fir Achtung z'gà, ass ene d'Büewe keine Stei awerfe un ass ene sunscht nit g'schieht... was meinsch, hàn die mich mache z'laüfe!... bi so Kunditione ha-n-ich halt mi G'schàft miesse-n-ufstecke.. ich bi derno noch krank worde derzüe, un jetz thien mich halt mine Kinder erhalte...

Schang:
So geht's halt hitigstags mit de G'schàfte... 's isch mit allem eso... nit geht meh, sag ich Dir, nit!... un weisch worum?... D'G'schàfte känne nur geh, wenn d'Lit, wenn d'Völker z'àmme in Friede-n-un Eintracht mitnander lewe, derno känne se schaffe un verkehre mitnander... awer schaü um Dich umme, eb das dr Fall isch, 's thien jo nur allewil Alle fir dr Krieg riste... mr schaffe jetz nur noch, fir mörderische G'schütze z'erfinde, wo in dr kürzste Zit am meiste Mensche känne-n-umbringe... hàn se jetz nitt wieder e-n-Obüs erfunde, wo einer allei e ganz Stadtviertel ka z'àmmerisse, un wo's Millione-n-un Millione kostet, fir se z'fawriziere ; all Geld wird jetz ins Kriegswese g'steckt, wo alles verschlinge thüet!

614 - 615

Franz:
Das isch wohr!... un d'Mensche traüe noch 's Wiehnàchtsfest fire! das Fest, wo : do ne Jeder an Friede un Eintracht mahne sott... awer nei, se mien sich in dàr kurze Zit, wo se-n-uf dr Welt sin, noch süeche 's Lewe z'versüre un sogar enander umbringe... un das heisse se-n-als noch Heldethate! D'Helde fir mich sin nitt die, wo das mache, 's' sin die, wo süeche, ihre Mitmensche z'unterstütze; das sin Helde, ne so Mànner, wie dr Herr Schang Dollfües, er, wo scho so viel g'macht hat in dem Sinn un wo kei Wiehnàchtsfest losst dure geh, ohne-n-ass er, uns e Souvenir schickt.

Schang:
Dü hasch ganz recht, Franz!... ich sag 's Gliche; dr Fimfer git mr dasmol grad e neüe Petrolkanne... doch kumm, jetz wà mr Platz mache, denn me wird d'Lotterie bol zieh... ich hoff dasmol ebbes güet's z'g'winne... denn 's letschte Johr ha-n-ich e Bese verwitscht... mi Frau hat mi wiescht ag'lüegt, wo-n-ich ne heimbrocht ha... se hätt ne g'aüb bol an mir prawiert!

Franz:
's isch noch besser, De bringsch ere ne Bese heim as e Kiste!... me müess nit verachte, wo eim 's Christkindle stirt... 's isch doch ebbes schön's, d'Wiehnàchte! isch's nitt wohr, Schang? Das weckt eim doch als wieder e wenig uf!

Schang:
Das isch wohr!... ich frei mich allemol, fir wieder in dr Cercle z'ku ans Wiehnàchtsfest!...

G'sang (mitnander):
Wenn d'Wiehnàchtszit als wieder kunnt
Mit ihre Freide-n-alle,
Wenn alles ziert isch frisch un bunt,
Thüet's g'wiss in Jedem g'falle.
's isch 's schönste Fest, das isch g'wiss wohr,
Drum thüet me-n-o dra halte,
Bringt's doch viel Freide-n-alle Johr
De Junge wie de-n-Alte!

Doch isch's nitt nur fir d'Freid allei,
's ermahnt o d'Lit uf Erde,
Ass alle sotte, Gross un Klei',
Noch süeche besser z'werde,
Ass sie kei Hass, kei Unterscheid
Soll gegenander fiehre,
Ass unter ihne d'Einigkeit
Un d'Liewe soll regiere!