Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Narre.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
D'Narre.

178 - 179


Was isch denn los uf unsrer Erde,
Was hat uf eimol jetz d'Menschheit?
's thien so viel Lit narràchtig werde!
Grad letscht hat's noch e Dokter g'sàit.

In jeder Zitung ka me's lese,
Un alle Tag sin frische drin,
Wo wieder triwe hàn ihr Wese,
Wo total g'schittelt worde sin.

Was isch dra d'Schuld? dr Schnaps! thüet's heisse;
's isch wohr, ass dà gar vielmol scho
Ne Mànger brocht hat üs de Gleise,
's isch mehr as ei Exempel do.

Doch thien nitt Viel dr Kopf verliere.
Viellicht o dur die Lewensart,
Wo jetz dr Hochmüeth sie macht z'fiehre,
Das isch's, wo d'meiste glaüb vernarrt!

Se wisse nimmig jo, was mache,
So arg hat jetz dr Gstaat züegnu!
Un immer git's noch frische Sache,
's will Eins im Andre drin vorku.

Keins will z'rucksteh, se kràbse-n-Alle
Viel hocher, as se Kräfte hàn,
Dr Schwindel hat se-n-iwerfalle,
Se wisse nimmig, was se wànn!

Isch's drum e Kunst, wenn in so Zite
Sich viel als nitt z'ruckhalte lehn,
Wo d'Grenze noch gar iwerschrite
Un ganz in d'Narrheit iwre gehn.

Küm üs dr Wagle, geht de Kinder
Dà tolle Trieb züem G'staat vora,
Un wachst eso nur desto g'schwinder
Mit ihne zum Bedürfniss a.

Wo isch das Lewe, das eifache,
Wo als d'Grossmüetter redt dervo?
Un d'Bscheideheit in alle Sache,
Wer b'sinnt sich jetz nur noch dervo?

Wie viel Exempel kännt me sage!
Doch, schaüt me nur e Hochzit a
Vo jetz un vo de-n-alte Tage,
Was fir e-n-Unterschied do dra!

Ganz eifach isch me-n-als mitnander
Ufs G'meinhüs mit de beste Frind,
Hat nochher g'miethlig d'heim binander
Z'Nacht g'gesse, froh un heiter g'sinnt.

180 - 181

Un wenn dr Schmaüs ans End isch gange,
So hat me d'Stuwe-n-als üsg'rümt
Un hat als drin dr Ball ag'fange;
Me hat bim Tanz kei Zit versümt!

Dr ander Tag hat Keins vergesse,
Ufs neüe sich iz'finde dert,
Me hat derno noch d'Restle g'gesse:
Fir das hat sich o Nieme g'sperrt!

So isch's e Freid gsi noch z'hirothe,
D'Unkoste hàn's eim nitt versürt,
Me hat no sine Mittel brote.
D'Freid hat als desto länger dürt.

Doch gehn e' Hochzit jetz geh b'schaüe,
Wo vorkunnt in dem gliche Stand,
Me ka küm sine-n-Aüge traüe,
So sieht me-n-iwerall Ufwand!

In Herrekütsche wànn se fahre,
Wo acht Ehrjumpfre sitze mien,
D'Toilette sin Vermöge, wahre,
Wo-n-Alle-n-an si hànke thien!

Se lehn ins Hôtel sich kütschiere,
Dert git's e Gasterei als z'Nacht,
Wo d'Gringste, wo me losst serviere,
Allei scho ne Fortün üsmacht.

Un so isch's jetz mit allem z'àmme,
Bi alle geht's grossartig züe,
Me weisst nitt, wo sie's thien hernàmme,
's verdient jo nieme meh genüe!

Nur G'staat un Mode sàhn die Thore,
Vor dem isch's, wo sich jeder neigt,
Dr g'meinste Tropf glaübt d'Ehr verlore,
Wenn er sich ohne Hànschig zeigt.

Vo so Idee, so iwerspannte,
Isch's bis züer Narrheit nur e Schritt,
Do isch kei Mittel meh vorhande,
Drum git's eso viel Narre hit!