Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Kumediante-n-uf dr Reis'.
Februar 1880.
Das Johr hat jetz dr Cercle wieder
E frische Macht organisiert;
D'Theaterg'sellschaft isch g'formiert
Un zählt scho ziemlig viel Mitglieder,
Schaüspieler, wo in kurzer Zit
Sich g'lipft hàn züe de b'riehmste Lit!
Me derf nur lüege, wenn se spiele,
Wie alles z'àmme-n-applaüdiert!
's isch als kei Platz, me druckt sich Schwiele,
So güet isch als dr Saal garniert!
In d'Welt thüet ihre Rhüem vordringe:
D'Provinz hat sie letscht kumme lo!
Mr wànn jetz das nitt iwerspringe,
Denn 's isch e B'schriwung do dervo:
Do no nitt lang sin die Artiste
Ku z'fahre-n-in 're grosse Kiste 1)
Uf Durni, fir dert uf Begehr
Theater z'spiele. Doch in alle
Isch's Herz halt gsi so ziemlig schwer,
's hat ihne-n-ebbes gar nitt g'falle:
Se hàn, denk nur ei Mensch do dra,
Ihr' Coiffeur schint's verlore g'ha
Mit Farb', Perrücke, alles z'àmme,
Was er eim g'wöhnlig lief're thüet!
Un alle schimpfe scho in Wüeth:
Me wird e-n-andrer miesse nàmme,
Wo uns're Köpf in Arwet nimmt,
Ass Jeder mit dr Rolle stimmt,
Wo er müess mache. Doch a Wunder!
Küm aku im Local, so kunnt er,
Hat 's Gummiwasser in dr Rand,
Fir in de Schreier 's Mül züez'kleiwe,
Wo ihn wànn schimpfe, ihm wànn tràiwe.
Un wil's Lit gsi sin vo Verstand
Un wil kei Zit isch gsi z'verliere,
Denn 's isch scho halwer Nine gsi,
Sa hàn se, anstatt z'dispetiere,
Sich g'ristet uf dr Schrecke hi
So g'schwind as möglig, denn d'Lit blange,
Me sott jetz doch emol afange.
Was hat das fir e-n-Ablick gà
Mit dàne-n-Acteur alle z'àmme!
Im gliche Zimmer hat me g'sàh
Jumpfraüe 2), wo sich ohne z'schàmme
Vor junge Herre-n-ag'legt hàn,
Un wo sich hàn lo arrangiere
Vo ihne-n-alles, was sie wànn,
Un ohne sich fir das z'geniere;
Un alte Mànner, scho ganz graü, 3)
Thien mit ene ne Chahut mache.
Am Bode ligt e Menge Sache,
Me weisst nitt, was es isch ganz g'naü:
's sin Faux-cols, Bàrt un Zäpf derbi,
Un z'unterst, z'ewerst ligt dert 's ganze.
Ne G'lehrter üs dr Akad'mie
Thüet dert im Hem e Quadrille tanze
Mit sim Bediente. Nàwe dra
Thüet 's Gretele jetz 's Rädle schla,
Was im Viehdokter nitt will g'falle;
Drum will er 'm gli z'Oder lo;
's hat Giger, Meler, Schnider o,
Die laüfe do drin umme-n-alle
Un süeche-n-ihre Handwerksg'schirr;
Dr alt Hüsmeister, wo nit lidet
Un wo gar wieschte G'sichter schnidet,
Dà wird vom Làrme hinterfir;
Er thüet jetz d'Madame Malbrough riste
Un 's Käfig un dr Parepli,
Un endlig, endlig stellt me d'Kiste
Vom Souffleur un spediert ne dri!
Un so hat d'Vorstellung ag'fange
Un hat trotzdem ganz reüssiert!
's isch alles wie uf Rädle gange
Un tüchtig hàn d'Lit applaüdiert!
Mit Freide werde dert gar Mànge
An d'Acteur üs em Cercle denke,
Un d'Acteur awer o derthi,
Denn mit dem isch's nitt ferig gsi.
Wenn d'Kumediante-n-als thien reise
Un gehn geh Vorstellunge gà,
So thien se g'wöhnlig, so thüet's heisse,
Als nochher gern e Schäpple nàh;
Drum hat me se dert o ig'lade
Grad àne dra im Restaurant;
Doch Schäpple hat me keine g'ha,
Me hat denkt, 's wird in keim nit schade,
Wenn gröss're Flàsche figüriere,
Un alles, was derzüe g'hört noch;
Das spiele thüet eim fatiguiere,
Me müess viel rede; denke doch,
Wenn Ihr jetz nur dr Souffleur nàmme,
Was dà iblost in alle z'àmme,
So känne-n-Ihr versteh ganz güet,
Ass er o gern üsblose thüet!
Uf jedefall isch's lustig gange,
Wie bi Artiste, ungeniert;
Me hat in Vers 4) dert uf Verlange.
D'Natür e wenig kritiziert,
Hat deklamiert, e wenig g'sunge,
Klavier g'spielt, tanzt un ummeg'sprunge,
's isch alles gange flott un bunt
Mit applaüdiere-n-un mit lache,
Bis ass halt d'frieihe Morgestund'
Dem allem isch e-n-End ku mache.
Un so geht's züe, so viel ich weiss,
Bi Kumediante-n-uf dr Reis'.
1) Im Durnacher Omnibüs.
2) D'Herre hàn d'Jumpfraüe g'spielt.
3) Alles Persone, wo im Stück vorku sin.
4) D'„Spatze“.