Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Klage vo dr Grossmüetter.

Wie isch's eim doch bi dàne Zite
Verleide jetz uf dàre Welt!
's wird g'jommert nur uf alle Site,
Kei G'schàft geht meh, me hat kei Geld,
Un d'Sorge thien eim 's Herz erschwere;
We mir doch nur im Himmel wàre!

Wenn's hintersi jetz thüet marschiere,
So isch's halt leider licht z'versteh;
D'Lit thien sich o derzüe uffiehre,
's hat Nieme jo kei G'wisse meh;
's süecht Ein im Andre d'Sack üsz'leere;
We mir doch nur im Himmel wàre!

D'Lit thien enander bol üsziege!
Wenn Ein, fir ebbes z'fische do,
Sich mit em Angel will begniege,
Sa kämme g'wiss zeh Andre scho
Un fische's em ewàg mit Bàre;
We mir doch nur im Himmel wàre!

Un so isch's jetz in alle Sache,
Worum? wil d'Lit viel Geld mien ha
Fir ihre G'staat, wo sie thien mache,
Wo jo bol nimmig witers ka.
Dur das thüet Ein dr Andre scheere;
We mir doch nur im Himmel wàre!

D'Lit rechne nimmig wie vor Zite.
Se hàn als denkt: « so viel geht i,
Also derf ich nitt driwer schrite
Un will ich spare noch derbi. »
Doch jetz thien alle z'viel beg'àhre;
We mir doch nur im Himmel wàre!

Jetz heisst's: « firs Lewe bunt züez'bringe,
Müess ich eso un so viel ha,
Un fir ass ich das ka erringe,
Wend' ich e jeder Mittel a. »
Das sin d'Idee jetz, d'ordinàre;
We mir doch nur im Himmel wàre!

Wie will's derno denn güet marschiere,
Wenn d'Lit eso Gedanke hàn?
Fir so ne Lewe känne z'fiehre,
Wie sie's efange fiehre wànn,
Miesst 's Geld eim ku jo uf de Kàrrc :
We mir doch nur im Himmel wàre!

Mr thien e-n-Abgrund awe schlife,
D'Welt isch verderbt, das sieht me doch!
Nur wànn das d'Junge nitt begrife
Un unserein's müess schwige noch,
Sunscht heisst's, me seig e-n-alte Ràre;
We mir doch nur im Himmel wàre!

Un jetz kunnt mir noch i dernewe,
Ass mir jo scho im Himmel sin,
Wil d'Erde thüet drin umeschwewe!
Doch was hà mir denn Güets do drin?
Das isch e trürige-n-Affàre!
We mir doch nur im Himmel wàre!