Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Heilige un dr Mond.
Kling, kling, schellt's uf dr Gasse,
Dr Milchmann isch's, wo kunnt,
D'Hüsfraüe-n-alle passe
Mit Hàfe blank un bunt.
Bol streckt ne hi ne Jede,
Fir ass me's ihre fillt,
Derwilst ass sie mit rede
Dr Glust e wenig stillt.
Kling, kling, thüet's bol verhalle,
Dr Milchmann wird jetz geh,
Doch d'Pratike noch alle,
Die sieht me jetz dert steh.
Se hàn e G'spràch ag'fange,
's isch grad im Gang sa schön,
Drum ka me nitt verlange,
Ass sie sich scho verlehn,
's isch doch züe arg jetz immer,
So sàit d'Fraü Ursle grad,
's wird alle Friehjohr schlimmer,
's isch fir dr Blüescht gwiss schad!
Do kunnt e Sach als üse,
Un küm duss, noch ganz klei,
Thüet's scho dr Wind verzüse
Un g'friert erst noch im Mai!
Das hà mr halt z'verdanke
Im Bonifaziüs,
So sàit e grosse, schlanke
Un im Servaziüs.
Die Heilige wànn beide
Als allemol noch kalt,
Das Ding isch nitt z'vermeide,
Me müess es annàh halt.
Wenn Die so gern thien friere,
So soll me-n-emol geh
Un sott se grad changiere,
Sàit jetz d'Fraü Salome.
Me geht emol derhinter,
Nimmt Jörg un Marx derzüe,
Un schribt se-n-in dr Winter,
Dert hàn se kiehl genüe!
Un wo vier Andre nàmme?
Sàit d' Fraü Scholastika,
Die üs em Winter z'àmme
Wànn nie kei Wärme ha!
Ihr werde gwiss nie höre,
Ass d'Lit emol g'sàh hàn
Im Winter d'Hitz z'ruckkehre,
Wil's d'Heilige ha wànn.
Nei, nur fir d'Kälte z'bringe,
Wenn's warm emol sott si,
Nur immer fir so Dinge
Hat's gnüe gà bis dohi!
Un thàt me-n-And're finde,
So wàr dr Mond noch do!
Dà sott emol verschwinde,
Denn g'fàhrlig isch er o!
Müess dà denn als grad schine,
Wenn keine Wulke sin,
In d'junge Rewe-n-ine?
Dà brücht me noch dert drin!
Do ka me geh changiere!
D'Natür macht alles nur,
Fir d'Mensche do z'vexiere;
Me meint grad, 's isch e Schwur!
Ihr derfe jo nur schaüe:
's Unkrüt wachst spot un frieih,
Doch was mir selbst abaüe,
Kunnt nur mit vieler Mieih.
Un firt me-n-in sim Zimmer,
Fir an de Bei warm z'ha,
So stigt d'Hitz express immer
Bis hoch ans Plafond a!
Isch das nitt züem verspringe?
Me miesst weiss Gott am End,
Fir d'Fiess in d'Wärme z'bringe,
Marschiere-n-uf de Hànd!
Mr sin halt arme Sclave,
Doch, 's soll was will noch g'schàh!...
Wer hebt mr jetz mi Hafe?
I möcht e Prise nàh.
So thüet d'Fraü Ursle sage
Un packt ihr Bichse-n-üs,
Was nutzt doch, meint se, 's klage,
's git doch nit besser's drüs.
Mr wànn jetz glaüb geh fire
Un d'Milch gli iwer thüe,
Sunscht, we mr lang noch lire,
Wird sie noch sür derzüe.