Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Erde.

Ne Art vo Kugle, g'macht mit Dreck,
Fliegt, ohne-n-ass me kennt ihr' Zweck,
Johr üs, Johr i, um d'Sunne-n-umme;
Se hat e g'wisser Laüf ag'numme,
Macht allewil dr gliche Ring,
Un züedem dràiht sich noch das Ding
Um sich selbst umme-n-ohne Halt,
Drum isch's bol kalt druf züem verfriere,
Bol thüet als d'grösste Hitz regiere,
Bol kunnt e Wind, wo in dr Wüeth
AIs alles z'àmmerisse thüet.
Vielmol thüet alles druf üsdärre ;
Wenn d'Wulke sich dr Weg versperre,
Geht's uf e-n-andre-n-Art wiescht züe:
Derno gits Wasser mehr as g'nüe!
's kunnt owe-n-awe wie mit Kiwel!
Un 's isch nitt g'nüe scho an dem Iwel,
Màngmol sin o noch Stei derbi,
Die schlage-n-als z'erst alles i
Un helfe-n-erst noch iwerschwemme,
Wenn se-n-ufg'löst zum Wasser kämme!
Derno fangt als dr Blitz noch a!
Dà thüet verbrenne-n-un verschla,
Was grad als in si G'walt thüet grothe.
Un d'Kugle selbst, dr ganze Bode,
Isch wenig fest, 's isch alles hohl.
Drum thüet's im Inn're gar vielmol
Nitt iwel koche-n-un spectacle;
Das Ding thüet màngmol so arg wackle,
Ass alles druf als z'àmme fallt!

Kurz, 's ganze-o-isch e-n-Unsinn halt,
Un wege dem isch, wohlverstande,
Gli 's Lewe-n-o noch druf entstande!