Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Civilisation.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
D'Civilisation.

516 - 517


Wenn Ein nitt schmeichle ka do unte
Un macht de Lit nitt immer 's Lob,
So heisst's, « mit dem isch nit az'fange,
Dà Mensch isch wie ne Bàr so grob! »

Dà isch civilisiert hingege,
Wo ihne vorschwàtzt schön un güet,
Obschon er 's Gegetheil thüet dànke
Un hinterwärts noch schimpfe thüet!

Civilisiert wird da o g'heisse,
Wo d'Lit eso güet b'stehle ka,
Ass er ene-n-als noch macht z'glaüwe,
Sie seige's, wo thien g'winne dra.

Civilisiert sin o die Völker,
Wo, wenn se sich verschlage hàn,
Als gegesitig no de Schlachte
Sich wieder z'àmmeflicke wànn.

Wenn Ein, beleidigt vo me-n-And're,
Als recht civilisiert will thüe,
Müess er im Zweikampf vo sim Gegner
Sich noch totschiesse lo derzüe.

's hat viel, wo glaüwe-n-ass se sicher
Nur civilisiert üssàh thien,
Werm sie d'Hüt an de Hànd verstecke
Un ander Leder driwer ziehn.

D'Dummheit un d'Lug sin Trumpf noch immer,
Nur hàn se jetz e hoher Ton:
Enander höflig do z'betriege -
Das heisst me d'Civilisation!