Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/An d'Orphéon vo Thann.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
An d'Orphéon vo Thann.

584 - 585


D'Eintracht isch 's schönste-n-uf dr Erde.
Sie isch's, wo d'Mensche glicklig macht,
Dur sie thien alle besser werde;
Wo d'Eintracht fehlt, isch finst're Nacht!

Dr Menschegeist hat das verstande,
Drum hat er g'süecht züe jeder Zit,
Z'vereine mit de gliche Bande
Rings um sich umme Herz un Lit.

So hàn sich d'Societäte bildet,
Un immer wieder frisch un froh
Schallt ihre heit're G'sang, wenn's giltet
E Stündle Freid z'erlewe do.

O d'Orphéon vo Thann steht munter
In Reih un Glied züe jeder Zit,
Un singt recht brav, un 's isch kei Wunder,
Sin's denn nitt alles tapf're Lit?

Ihr Präsident, dr best vo alle,
Thüet ihne-n-alles,
Si Lob, das thüet nie g'nüeg erschalle;
Se kännte g'wiss kei bess'rer ha.

Un 's Comité blibt o nitt d'hinte,
Un o dr Chef git sich viel Mieih;
Uf die Art ka me-n-ebbes gründe,
Wenn alle helfe spot un frieih!

586 - 587

Un d'Sànger, ka me-n-anderscht rede,
Die repetiere flissig mit,
Doch, wie in aile Societäte,
Hat's màngmol o, se kämme nitt.

Was will me halt, das sin so Sache,
Dà, wo nie fehlt, dà thüet viellicht
Fir d'Societät dr Caissier mache
Un hat eso ne Doppelpflicht.

Er müess halt süeche Geld iz'triwe,
Denn ohne das geht's niene güet,
Ne Caissier, wo hat nit iz'schriwe,
Dà isch halt immer iwel z'Müeth.

E-n-and'rer, wo sich losst verfiehre
Un fehlt màngmol, hat o si Grund,
's Herz thüet halt o gern repetiere
Un grad als noch in sàll're Stund.

E-n-andrer isch viellicht g'hirothe
Un wagelt d'kleine Kinder d'heim,
Un fehlt eso, 's isch licht z'errothe,
Verarge ka me das in keim.

Doch das sin alles Kleinigkeite,
Züefàllig thüet als das nur g'schàh,
Denn g'wiss, bi alle G'legeheite
Derf d'Orphéon sich stolz lo sàh.

Thann isch e Schwester vo Milhüse,
Nitt nur allei dur d'Industrie,
Dur d'Kunst o lipft se sich noch üse,
Un erst no ch dur dr güete Wi!

Drum wà mr G'sundheit trinke-n-alle
Uf ihre Wohl, uf ihre Heil,
Mag d'Orphéon noch lang erschalle
Un Glick un Rüehm ihr kumme z'Theil.