Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/'s schönste Handwerk.

's Photographiere un 's Retouchiere
Isch's schönste Handwerk doch, wo's git!
Ich thàt g'wiss mit keim Mensch changiere,
Eb Ihr's jetz glaüwe oder nitt.

Me macht derbi nitt si Vermöge,
Nei, 's isch nur d'Kunst, wo mir so lacht,
Ne Docter isch e Narr drgege;
Do werde-n-andre Küre g'macht!

Thüet Eüch d'Natür noch so verschànde
Un lebt se-n Eüch o noch so z'Leid.
Das Mittel, wo mir do awende,
Heilt alles ohne-n- Unterscheid.

Sin Ihr verunglickt vo de Rickle,
(I mag nitt ruwlig sage do)
Un blibt I niene kei glatt Stickle,
So helfe mir Eüch doch dervo.

Laübflecke, Warzle-n-un so Sache,
Das alles isch fir uns grad nit,
Die känne mir verschwinde mache
Ganz pràchtig in 're kurze Zit.

Hàn Ihr e Mül, wo mit de-n-Ohre
Viellicht z'nooch in Verbindung steht,
Das isch z'heile, mir hàn g'schwore,
Ass keis eso do üse geht.

Fir d'Aüge känne-n-Ihr wohl denke,
Ass bi uns wahre Wunder g'schàhn;
Mir hàn se-n-ufg'macht scho in Mànge,
Fir ass se doch o heiter sàhn.

Mir wisse d'Nase-n-o z'traitiere,
Wo z'lang sin un nitt stehn im Blei,
Thien d'schönste Profil mit formiere,
Das isch doch g'wiss kei Narrethei?

Isch Eüer Stirne kahl, mit Freide
Thien mir e Toupet pflanze druf,
Isch Eüch dr ganze Kopf verleide -
So setzt me-n-I e-n-andrer uf!