Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/'s Wetter un d'Lit.

19. Jüli 1884.

Isch das e Wuche gsi-n-emol!
Eso git's nitt e mànge!
Die wo noch lewe, werde wohl
Noch vielmol an se denke!

Ass so ne Hitz eim schade soll,
Das ka me sich ibilde,
Me hat jo glaübt wahrhaftig bol,
Mr werde noch züe Wilde.

Das Ding isch fir uns alle do
Bedenklig gsi-n-efange,
Am letschte Mittwuch sin jo scho
Viel ohne Kleider gange!

Züem Glick, doch nei, züem Unglick halt
Isch noch das G'witter kumme,
Wo alle z'àmme, Jung un Alt,
Fir 's End dr Welt hàn g'numme.

Isch das e grower G'sell, dà Wind,
Wo isch eso ku z'brüse,
Dà wird wohrschinlig nitt so g'schwind
Vergesse si z'Milhüse!

's isch wohr, me hat scho d'längste Zit
E kiehler Luft erwartet,
Doch bis züe sa eim isch's noch wit,
Wo züe me Sturm üsartet!

Dà soll nur bliwe-n-üs em Land,
Er hat viel uf em G'wisse!
Worum bat jetz dà Unverstand
Denn unsre Bàim umg'risse?

Ne Hitz vo vieredrissig Grad
Isch nitt so licht z'vertrage,
Me hat gern Schatte, drum isch's schad,
Eim so ne Sach z'verschlage!

Un hat me Rege g'wunsche do,
So isch's nur gsi ne finer,
Wo güet abkiehlt, un kein eso
Vo Ziegel un Kaminer,

Das isch güet fir Amerika,
Dert sieht me-n-als so Sache;
Wenn mir wànn d'Dàcher abdeckt ha,
So ka's dr Mürer mache.

Das Wetter glicht halt in de Lit.
's steht jetz emol so g'schriwe,
Ufs üsserste wird bi dàr Zit
Jetz alles z'àmme triwe.